του Φλόριαν Εντερ*
Η απόφαση του ηγέτη του γερμανικού Σοσιαλδημοκρατικού κόμματος Ζίγκμαρ Γκάμπριελ να μη λάβει μέρος στις εκλογές του ερχόμενου Σεπτεμβρίου ρίχνει τον Μάρτιν Σουλτς στη μάχη με στόχο την αποτροπή μιας τέταρτης θητείας της Άνγκελα Μέρκελ. Ο πρώην πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου δεν έχει πολλές πιθανότητες να νικήσει. Το κόμμα του βρίσκεται πίσω στις δημοσκοπήσεις και είτε θα συνεχίσει να συγκυβερνά με τους χριστιανοδημοκράτες είτε θα περάσει στην αντιπολίτευση.
Ο υποψήφιος του SPD έχει πάντως πέντε τρόπους να αναπτερώσει τις ελπίδες της γερμανικής Αριστεράς.
1) Να δώσει στο κόμμα του μια δυναμική μάχης. Η τελευταία τετραετία ήταν αποκαρδιωτική για το παλιότερο κόμμα της Γερμανίας. Οι σοσιαλδημοκράτες κατάφεραν να ψηφιστούν όλα όσα είχαν συμφωνήσει με τους χριστιανοδημοκράτες, αλλά η πολιτική δεν είναι κάτι που αφορά μόνο τα αποτελέσματα. Αφορά και την εικόνα. Και οι τελευταίες δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι μόλις ένας στους πέντε γερμανούς ψηφοφόρους θα επιλέξει το SPD στις 24 Σεπτεμβρίου.
Οι εσωτερικές δημοσκοπήσεις του SPD, πάντως, έδειξαν ότι ο Σουλτς έχει μεγαλύτερη απήχηση στους ψηφοφόρους, καθώς είναι ένας μετριοπαθής που υποστηρίζεται και από την αριστερή πτέρυγα. «Εχουμε περισσότερες πιθανότητες με τον Μάρτιν Σουλτς», λέει ο Καρλ Λάουτερμπαχ, ένας βουλευτής της αριστερής πτέρυγας του κόμματος που δηλώνει δυσαρεστημένος από τον Μεγάλο Συνασπισμό και προσδοκά μια νέα αρχή.
2) Να ενώσει την Αριστερά. Ακόμη κι αν οι συντηρητικοί πολύ δύσκολα θα χάσουν την πρώτη θέση, το SPD θα μπορούσε να συγκροτήσει μια συμμαχία «Κόκκινων-Κόκκινων-Πράσινων», μαζί δηλαδή με τους Πράσινους και την Αριστερά (ή ακόμη και τους Ελεύθερους Δημοκράτες). Αυτό σημαίνει ότι ο Σουλτς πρέπει να κρατήσει ανοιχτούς τους διαύλους επικοινωνίας με μετριοπαθείς αριστερούς όπως ο πρωθυπουργός της Θουριγγίας Μπόντο Ράμελοβ και ο εκ των επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας της Αριστεράς Ντίτμαρ Μπαρτς. Δεν έχει λόγο να χάσει τον χρόνο του με σκληροπυρηνικούς αριστερούς όπως είναι η άλλη επικεφαλής της Αριστεράς Σάρα Βάγκενκνεχτ ή ο σύζυγός της Οσκαρ Λαφοντέν. Αν η Αριστερά θέλει μια ευκαιρία να λάβει μέρος στην εξουσία, θα έρθει εκείνη σ’αυτόν – αρκεί να χρησιμοποιήσει την εκστρατεία για να αναδείξει τις διαφορές του SPD από τη CDU και του ίδιου από τη Μέρκελ.
Παρ’όλα αυτά, τα μαθηματικά θα βγουν για μια συμμαχία «Κόκκινων-Κόκκινων-Πράσινων» μόνο αν το αντιευρωπαϊκό AfD δεν κερδίσει μεγάλο κομμάτι από την πίτα. Και οι δημοσκοπήσεις δείχνουν το κόμμα αυτό στην τρίτη θέση. Ο Σουλτς θα πρέπει λοιπόν να αποσπάσει την προσοχή από την αρχηγό του κόμματος Φράουκε Πέτρι. Για τον σκοπό αυτό, μερικοί καυγάδες με τη Μέρκελ θα είναι χρήσιμοι.
3) Να αποφύγει τη μετανάστευση. Το εκλογικό σώμα του SPD είναι δύσκολο να προσδιοριστεί, καθώς είναι διχασμένο ανάμεσα σε αυτούς που ζητούν μια σκληρή γραμμή για τη μετανάστευση και σ’εκείνους που θα «μας σταύρωναν» (σύμφωνα με τα λόγια ενός ηγετικού στελέχους του κόμματος) αν η ηγεσία του κόμματος απομακρυνόταν από τη μετριοπαθή πολιτική της Μέρκελ. Ο ίδιος ο Σουλτς έχει δηλώσει ότι θέλει ένα νομικό πλαίσιο που να εξασφαλίζει ότι δεν θα χορηγείται άσυλο σε όσους δεν διώκονται για πολιτικούς λόγους, αλλά θα προστατεύει τα θύματα των διωγμών. Αυτό βέβαια είναι εύκολο στα λόγια και δύσκολο στην πράξη. Τόσο ο ίδιος πάντως όσο και η Μέρκελ θα αποφύγουν όσο μπορούν το καυτό αυτό ζήτημα, ελπίζοντας ότι οι νέες αφίξεις θα εξακολουθήσουν να μειώνονται.
4) Να έρθει σε επαφή με τους «καθημερινούς» Γερμανούς. Με τον τρόπο αυτό, θα σταματήσει τη διαρροή αυτών των απογοητευμένων στρωμάτων προς το AfD. Ο υποψήφιος του κόμματος για την καγκελαρία έχει ήδη επισημάνει σε συνεντεύξεις του τους τελευταίους μήνες ότι πρέπει να δοθεί στους καθημερινούς Γερμανούς η αίσθηση ότι η δουλειά τους, οι φόροι που πληρώνουν και ο σεβασμός των κανόνων ανταμείβονται. «Όταν ο κόσμος βλέπει ότι οι φόροι που πληρώνει χρησιμοποιούνται για να έχουν ένα καλύτερο μέλλον τα παιδιά του, είναι ευχαριστημένος», συνηθίζει να λέει. «Όταν όμως βλέπει τα χρήματα αυτά να πηγαίνουν στους οπορτουνιστές, αποστρέφει το βλέμμα του».
5) Να αναδείξει τις ικανότητές του. Οι αντίπαλοί του υποστηρίζουν συχνά ότι δεν έχει σοβαρή πολιτική εμπειρία και μιλούν υποτιμητικά για την 23χρονη θητεία του στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Σε μια δημοσκόπηση που έγινε πέρυσι, ένας στους τέσσερις Γερμανούς είπε ότι δεν τον είχε ακούσει ποτέ. Σε μια χώρα όπου οι πολιτικοί αρέσκονται να επιδεικνύουν τα διδακτορικά τους, ο Σουλτς είναι ένας άνθρωπος που δεν τελείωσε το σχολείο και δεν πήγε στο πανεπιστήμιο. Καταπολέμησε τον αλκοολισμό – με επιτυχία- και έχει δεχθεί κριτική από τα μέσα ενημέρωσης. Είναι όμως κι ένας πολιτικός που μιλάει πολλές γλώσσες και μπορεί να σταθεί σε οποιαδήποτε διεθνή διάσκεψη. Κι αν δεν τα καταφέρει, και το SPD καταδικαστεί να περάσει άλλα τέσσερα χρόνια ως εταίρος της Μέρκελ, ο Σουλτς έχει αποδείξει πως μπορεί να λειτουργήσει αποτελεσματικά σε έναν «μεγάλο συνασπισμό».
* Ο Φλόριαν Εντερ είναι πρώην ανταποκριτής της Die Welt στην Ευρωπαϊκή Ενωση και σήμερα αρχισυντάκτης του Politico
Πηγή: Politico.eu/ ΑΠΕ-ΜΠΕ