Η Ελλάδα είναι η χώρα στην οποία καταγράφηκε η ταχύτερη μείωση των κρατικών δαπανών για κοινωνική περίθαλψη τα τελευταία χρόνια μεταξύ των κρατών-μελών του ΟΟΣΑ, αφού το σχετικό κονδύλι (ως ποσοστό του ΑΕΠ) μειώθηκε κατά δυο ποσοστιαίες μονάδες σε σχέση με το 2012, υποχωρώντας στο 25,7% του ΑΕΠ.
Το ποσοστό αυτό κατατάσσει την Ελλάδα στην 9η θέση μεταξύ των χωρών του ΟΟΣΑ, πίσω από Γαλλία, Δανία, Βέλγιο, Φινλανδία, Αυστρία, Ιταλία, Σουηδία και Ισπανία και αρκετά πάνω από τον μέσο όρο του ΟΟΣΑ (22% του ΑΕΠ το 2014), ο οποίος πάντως επηρεάζεται από το σχετικά μικρό δίχτυ κοινωνικής προστασίας σε αναδυόμενες οικονομίες όπως η Κορέα, η Τουρκία και το Μεξικό.
Σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσίευσε την Δευτέρα ο διεθνής οργανισμός, οι δαπάνες για κοινωνική περίθαλψη μειώθηκαν κατά 1,5-2,5 ποσοστιαίες μονάδες σε σχέση με τα ιστορικά υψηλά που είχαν προσεγγίσει μετά την κρίση του 2007 σε Γερμανία, Καναδά, Ουγγαρία, Ισλανδία, Ιρλανδία και Μεγάλη Βρετανία. Η μεγαλύτερη μείωση (3,5% του ΑΕΠ) κατεγράφη στην Εσθονία. Η Γαλλία παραμένει η πρωταθλήτρια όσον αφορά το μέγεθος του κοινωνικού της κράτους αφού οι σχετικές δαπάνες υπερβαίνουν το 31% του ΑΕΠ, κάτι για το οποίο επικρίνεται από Βρυξέλλες και Βερολίνο.
Κατά μέσο όρο, οι χώρες του ΟΟΣΑ δαπανούν περισσότερα χρήματα για επιδόματα (12,3% του ΑΕΠ) από ότι για υπηρεσίες υγείας και πρόνοιας (8,6% του ΑΕΠ). Αξιοσημείωτο είναι επίσης ότι στις αγγλοσαξονικές χώρες και στις χώρες του ΟΟΣΑ εκτός Ευρώπης το ποσοστό των κοινωνικών δαπανών που καταλήγει στα χαμηλότερα εισοδηματικά στρώματα είναι πολύ υψηλότερο σε σχέση με τις χώρες της ηπειρωτικής Ευρώπης, αφού κυμαίνεται στο 25%-40%.
Στην Ελλάδα το αντίστοιχο ποσοστό είναι μόλις 10% και είναι το δεύτερο χαμηλότερο μεταξύ όλων των χωρών του ΟΟΣΑ εκτός από την Τουρκία. Σύμφωνα με τους οικονομολόγους του Οργανισμού, στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες οι κοινωνικές μεταβιβάσεις διοχετεύονται συχνά στα πιο εύπορα νοικοκυριά γιατί συνδέονται με την προϋπηρεσία στην επίσημη αγορά εργασίας και συχνά αντανακλούν τις πληρωμές προς συνταξιούχους.