Καθώς η εκστρατεία στην Καταλονία ενόψει του κρίσιμου δημοψηφίσματος της 1ης Οκτωβρίου για την ανεξαρτησία της αυτόνομης περιοχής από την Ισπανία βρίσκεται πλέον σε κομβικό σημείο, η πολιτική παράταξη Démocrates, που είναι ενσωματωμένη στην κυβερνώσα συμμαχία ‘Μαζύ για το Ναι’ (Junts pel Sí) ήδη κυκλοφόρησε μία σειρά από βίντεο «σε προκλητικούς πολιτικούς τόνους», εκθέτοντας στους ψηφοφόρους τους λόγους για τους οποίους θα πρέπει να ψηφίσουν υπέρ της απόσχισης.
Ο εκπρόσωπος των Démocrates και βουλευτής με τους JxSí στο Κοινοβούλιο Αντώνη Καστελιά και πρώην πρόεδρος του Parlament (Κοινοβουλίου) Νούρια ντε Τζίσπερτ εκστρατεία, παρουσίασαν χθες την προεκλογική τούτη εκστρατεία, που αποτελείται από 16 βίντεο που αρχίζουν με το μήνυμα: «Αν ψηφίσεις ναι, δεν θα μπορείς να…», παρουσιάζοντας ως ελκυστικό λόγο για την απόσχιση, την απεξάρτηση από ορισμένες πολιτικές και πολιτιστικές αγκυλώσεις, που έχει επιβάλλει στην Καταλωνία και την κοινωνία της η ‘υποταγή’ της στο κεντρικό κράτος της Μαδρίτης.
Στα βίντεο τούτα θίγονται μια σειρά από ζητήματα, πολιτικά, οικονομικά, και κοινωνικά/πολιτιστικά, που η επίκλησή τους και μόνον θα προσέφερε ένα καλό επιχείρημα υπέρ της ανεξαρτησίας. Για παράδειγμα, υπογραμμίζεται πως εάν κάποιος ψηφίσει για την ανεξαρτησία, οι φόροι του δεν θα διατίθενται για τη «χρηματοδότηση του Ιδρύματος Φρανθίσκο Φράνκο», ή «να χρησιμοποιούνται για να διατηρήσουν ένα βασιλιά». Ούτε επίσης τα χρηματά του θα διατίθεντο ως έμμεση «χρηματοδότηση της εμπέδωσης της MADRITerráneo», όρου που αναφέρεται στη μετατροπή της κάθε περιοχής της Ισπανίας σε περιφέρεια της Μαδρίτης μέσω της εξακτίνωσης του δικτύου σιδηροδρόμων μεγάλης ταχύτητας ΑVE με κέντρο του την πρωτεύουσα.
Άλλα προτρεπτικά επιχειρήματα υπέρ του ‘ναι’ που προβάλλονται στα ίδια βίντεο είναι: χάρις στην ανεξαρτησία, κάποιος δεν θα μπορεί να βλέπει «τη θανάτωση των ταύρων», ή το ότι δεν θα «πληρώνει φόρους για τον Μοντόρο» (αναφερόμενος σε ένα ηχηρό σκάνδαλο με πρωταγωνιστή τον πρώην υπουργό Οικονομίας με το Λαϊκό Κόμμα Κριστόβαλ Μοντόρο), ή ακόμη «να πετάξει 60 δισεκ.ευρώ για τις (ισπανικές) τράπεζες».
Επίσης ένα ‘ναι’ που θα οδηγούσε στην ανεξαρτησία της Καταλωνίας θα είχε ευεργετικές συνέπειες διότι δεν θα μπορεί πλέον κανείς να «γιορτάζει την Ημέρα του Κολόμβου (12 Οκτωβρίου)». Επίσης, η ανεξαρτησία δεν θα συνέβαλε πλέον στον«εξισπανισμό των Καταλανών μαθητών». Ούτε οι κάτοικοι της Καταλωνίας θα μπρούν «να ακούν άλλες επιχειρωτικές εκφράσεις» γι’ αυτούς και την περιοχή τους, όπως «πραξικόπημα» (για το δημοψήφισμα), είτε να αποκαλούνται οι ίδιοι «nazionalistas» ή «ολοκληρωτικοί» επειδή θέλουν την εθνική ανεξαρτησία τους.
Σε άλλα βίντεο της σειράς προβάλλονται τα επιχειρήματα πως με μια υποθετική νίκη του «ναι» για την ανεξαρτησία της Καταλωνίας, κάποιος δεν θα χρειάζεται πάλι να βιώνει το εκλογικό θρίλερ «αν θα δει να κερδίζει το PP, ή το PSOE», να ψηφίζουν διεφθαρμένα κόμματα, ή «να πλουτίζουν, μέσα από τον λογαριασμό του φυσικού αερίου τον (πρόεδρο της Ρεάλ Μαδρίτης) Φλορεντίνο Πέρεθ», ή με τα λεφτά τους «να πληρώνουν τραίνα AVE που δεν οδηγούν πουθενά».
Ο Καστελιά εξήγησε ότι η εκστρατεία «έχει ως στόχο να προκαλέσει εκείνους που δεν έχουν ακόμη ξεκάθαρη άποψη για το εάν θα ψηφίσουν “ναι”στην ανεξαρτησία», βοηθώντας τους να διαπιστώσουν πως είναι ακόμα δυνατός ένας «τρίτος δρόμος», ή να κατανοήσουν πως πλέον δεν υπάρχει «κανένα πλεονέκτημα για να παραμένουν στο ισπανικό κράτος».
Μέχρι στιγμής, τόνισε ο Καστελιά, οι δυνάμεις που αντιτίθενται στην ανεξαρτησία δεν ήταν σε θέση να προβάλλουν κανένα πειστικό «προτέρημα» και «όφελος» ως λόγο για να παραμείνει η Καταλωνία τμήμα της Ισπανίας, αλλά απλώς έχουν καταφύγει σε «απειλές, στον αυταρχισμό και τον εξαναγκασμό».
«Η απάντηση του κράτους παραμένει η πολιτική και νομική βία, οι απειλές και η εργαλειοποίηση του κράτους δικαίου προς όφελός τους», δήλωσε ο ίδιος.
Η δημόσια προβολή των βίντεο, για το διάστημα 17-22 Αυγούστου, θα συνδυασθεί με μία άλλη εκστρατεία, με διοργάνωση εκδηλώσεων, παρουσία των μελών της παράταξης στις τουριστικές πόλεις, και τη διανομή υλικού της εκστρατείας για το «ναι» στην ανεξαρτησία.
Πηγή: La Vanguardia