Ο Πάπας Φραγκίσκος, η ιστορική μορφή που άλλαξε το «πρόσωπο» του παπικού αξιώματος με ένα απλό «Buonasera» (Καλησπέρα σας) στην πρώτη του δημόσια ομιλία, και που αφιέρωσε τη ζωή του στους περιθωριοποιημένους, απεβίωσε τη Δευτέρα του Πάσχα (21/04) σε ηλικία 88 ετών.
Ήταν ο πρώτος Λατινοαμερικανός Ποντίφικας στην ιστορία της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας, ένας ηγέτης που συνάρπασε τον κόσμο με την ταπεινότητά του, προκαλώντας όμως και αντιδράσεις -ιδίως από τους συντηρητικούς- για τις τολμηρές θέσεις του απέναντι στην ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα, τον καπιταλισμό και την κλιματική κρίση.
«Αγαπητοί αδελφοί και αδελφές, με βαθιά θλίψη πρέπει να ανακοινώσω τον θάνατο του Αγίου Πατέρα μας Φραγκίσκου», ανακοίνωσε ο καρδινάλιος Κέβιν Φάρελ στο τηλεοπτικό κανάλι του Βατικανού.
«Στις 7:35 σήμερα το πρωί ο επίσκοπος της Ρώμης Φραγκίσκος επέστρεψε στον οίκο του Πατέρα».
Pope Francis died on Easter Monday, April 21, 2025, at the age of 88 at his residence in the Vatican’s Casa Santa Marta. pic.twitter.com/jUIkbplVi2
— Vatican News (@VaticanNews) April 21, 2025
Ο Φραγκίσκος, που έπασχε από χρόνια πνευμονική νόσο και είχε υποβληθεί σε αφαίρεση μέρους του ενός πνεύμονά του σε μικρή ηλικία, εισήχθη στο νοσοκομείο Τζεμέλι της Ρώμης στις 14 Φεβρουαρίου 2025 λόγω σοβαρής αναπνευστικής κρίσης που εξελίχθηκε σε διπλή πνευμονία.
Παρέμεινε εκεί για 38 ημέρες, τη μεγαλύτερη περίοδο νοσηλείας της 12ετούς παποσύνης του.
Από τον πρώτο του χαιρετισμό ως Πάπας –ένα εντυπωσιακά απλό «Καλησπέρα σας»– μέχρι τις αγκαλιές του -κυριολεκτικές και μεταφορικές- προς πρόσφυγες και απόκληρους, ο Φραγκίσκος έστειλε ένα σαφές μήνυμα: μια νέα εποχή ξεκινούσε για την Καθολική Εκκλησία, όπου η ταπεινότητα θα υπερίσχυε της αλαζονείας, σε μια περίοδο που η Εκκλησία πλήττονταν από σκάνδαλα.
Εκείνο το βροχερό βράδυ της 13ης Μαρτίου 2013, ο Αργεντινός Χόρχε Μάριο Μπεργκόλιο έφερε έναν άνεμο ανανέωσης σε έναν θεσμό 2.000 ετών, του οποίου η επιρροή είχε μειωθεί κατά τη διάρκεια της ταραγμένης θητείας του προκατόχου του, Πάπα Βενέδικτου ΙΣΤ’, του οποίου η αιφνιδιαστική παραίτηση άνοιξε τον δρόμο για την εκλογή του Φραγκίσκου.
Μοναδικό στα ιστορικά χρονικά ήταν το γεγονός ότι για μεγάλο μέρος της θητείας του Φραγκίσκου, δύο άνδρες ζούσαν στο Βατικανό, καθώς ο προκάτοχός του Βενέδικτος είχε επιλέξει να συνεχίσει να διαμένει εκεί μετά την αιφνιδιαστική παραίτησή του.
Ο Χόρχε Μάριο Μπεργκόλιο εξελέγη Πάπας στις 13 Μαρτίου 2013, εκπλήσσοντας πολλούς παρατηρητές της Εκκλησίας που θεωρούσαν τον Αργεντινό ιερωμένο, γνωστό για την ευαισθησία του προς τους φτωχούς, ως έναν ξένο προς το σύστημα.
Επιχείρησε να φέρει απλότητα στον μεγαλοπρεπή ρόλο και δεν κατέλαβε ποτέ τα πολυτελή παπικά διαμερίσματα του Αποστολικού Παλατιού που χρησιμοποιούσαν οι προκάτοχοί του, δηλώνοντας πως προτιμούσε να ζει σε κοινοτικό περιβάλλον για την «ψυχολογική του υγεία».
Κληρονόμησε μια Εκκλησία που δεχόταν επιθέσεις λόγω σκανδάλων σεξουαλικής κακοποίησης ανηλίκων και από εσωτερικές έριδες στη διοικητική της γραφειοκρατία, και εξελέγη με σαφή εντολή να αποκαταστήσει την τάξη.
Καθώς όμως προχωρούσε η παποσύνη του, αντιμετώπιζε σφοδρή κριτική από τους συντηρητικούς, που τον κατηγορούσαν ότι κατέστρεφε τις παραδόσεις.
Παράλληλα, δεχόταν την οργή και των προοδευτικών, που θεωρούσαν ότι όφειλε να είχε προχωρήσει πολύ περισσότερο στον μετασχηματισμό της Εκκλησίας.
Ενώ πάλευε με τις εσωτερικές αντιδράσεις, ο Φραγκίσκος αναδείχθηκε σε παγκόσμια προσωπικότητα, προσελκύοντας τεράστια πλήθη στα πολλά ταξίδια του στο εξωτερικό, καθώς προωθούσε με αφοσίωση τον διάλογο και την ειρήνη, παίρνοντας το μέρος των περιθωριοποιημένων, όπως οι μετανάστες.
Μέχρι τον Φεβρουάριο του 2025, ο Φραγκίσκος είχε διορίσει σχεδόν το 80% των καρδιναλίων-εκλεκτόρων που θα επιλέξουν τον επόμενο Πάπα, αυξάνοντας τις πιθανότητες ο διάδοχός του να συνεχίσει τις προοδευτικές του πολιτικές, παρά την έντονη αντίσταση από τους παραδοσιακούς.
Με πληροφορίες από: Reuters, Associated Press