Η υπερβολικά χαμηλά διεθνής τιμή του κακάου είναι ο κύριος λόγος εξαθλίωσης των παραγωγών στις αφρικανικές χώρες, εκτιμά ο Ζαν Μαρκ Ανγκά, επικεφαλής της Διεθνούς Οργάνωσης Κακάου, ο οποίος συμμετέχει στη Διεθνή Διάσκεψη Κακάου του Βερολίνου, που ολοκληρώνει σήμερα τις εργασίες της. Η τιμή βρίσκεται πλέον στα 2.200 δολάρια ανά τόνο, ενώ στη δεκαετία του ΄80 ξεπερνούσε τα 5.000 δολάρια.
Ενδεικτικό είναι ότι οι παραγωγοί σε αφρικανικές χώρες, όπως η Ακτή του Ελεφαντοστού, αμείβονται με λιγότερο από μισό ευρώ τη μέρα. Οι εκπρόσωποι των αφρικανικών χωρών προειδοποιούν για αυξημένη παιδική εργασία, επειδή οι παραγωγοί δεν είναι σε θέση να πληρώσουν πια επαγγελματίες καλλιεργητές. Την ίδια στιγμή η χαμηλή τιμή ευνοεί την αποδάσωση με στόχο τη δημιουργία όλο και μεγαλύτερων καλλιεργήσιμων εκτάσεων.
Στην Παγκόσμια Διάσκεψη στο Βερολίνο, οι εκπρόσωποι των αφρικανικών χωρών επικρίνουν παράλληλα κυρίως ΗΠΑ και ΕΕ λόγω της αδιαφανούς διαμόρφωσης τιμών. Κάποιες μάλιστα παραγωγές χώρες προτείνουν τη δημιουργία ενός συνδέσμου κατά το πρότυπο του Οργανισμού Πετρελαιοπαραγωγών Χωρών ΟΠΕΚ έτσι ώστε να έχουν ρόλο και λόγο στη διαμόρφωση των τιμών.
Οι βιομηχανίες κακάου θα μπορούσαν να πληρώνουν καλύτερα τους αγρότες
Η Γερμανία ωστόσο, η οποία απορροφά το 9% της παραγωγής αφρικανικού κακάο, προκρίνει μια διαφορετική στρατηγική. Η γερμανίδα υπουργός Γεωργίας Γιούλια Γκλέκνερ προτείνει να αυξηθεί η παραγωγή βιώσιμου κακάου με την αντίστοιχη πιστοποίηση: «Οι παραγωγοί κακάο θα πρέπει να διασφαλίζουν τα προς το ζην έτσι ώστε να μην αναγκάζονται να στέλνουν τα παιδιά τους για δουλειά στις φυτείες. Και στη Γερμανία παιδιά βοηθούν σποραδικά στις αγροτικές μονάδες, χωρίς όμως να σταματούν να πηγαίνουν καθημερινά σχολείο».
Η πιστοποίηση είναι ωστόσο ακριβή υπόθεση για τους παραγωγούς. Και έπειτα δεν υπάρχει μόνο μια πιστοποίηση αλλά πολλές, απαντούν συμμετέχοντες στη Διάσκεψη.
Στο Βερολίνο βρίσκονται και εκπρόσωποι της κοινωνίας των πολιτών, οι οποίοι καταλογίζουν ευθύνες και στους τρεις παγκόσμιους βιομηχανικούς ομίλους σοκολάτας που απορροφούν το 65% της παγκόσμιας παραγωγής κακάο. Ο λόγος για τις Barry Callebaut από την Ελβετία, Cargill από τις ΗΠΑ και Olam International από τη Σιγκαπούρη
Ο Φρίντελ Χιτς Άνταμς από το γερμανικό ινστιτούτο Südwind δηλώνει σχετικά: «Διερωτάται κανείς γιατί οι εταιρίες αυτές δεν πληρώνουν καλύτερα τους αγρότες από τη στιγμή που γνωρίζουν ότι έχουν ανάγκη τα χρήματα αυτά. Συνεπώς είναι απαραίτητοι κάποιοι μηχανισμοί διασφάλισης παραγωγών. Οι αγρότες θα μπορούσαν να λαμβάνουν ενισχύσεις όταν η διεθνής τιμή του κακάου υποχωρεί κάτω από ένα συγκεκριμένο όριο. Με τον τρόπο αυτό αγρότες και επιχειρήσεις θα μοιράζονται κατά κάποιο τρόπο τους κινδύνους».
Πηγή Πληροφοριών: ΑΠΕ