«Οι Ρώσοι πολίτες θα πρέπει κατά την άποψή μου να μπορούν να συζητούν όχι μόνο για τα καλά ή τα κακά χαρακτηριστικά των πολιτικών, κάτι που δεν είναι από μόνο του αρνητικό, αλλά και για το περιεχόμενο της πολιτικής και των προγραμμάτων που θέλουν να εφαρμόσουν». Αυτά έγραφε ο Βλάντιμιρ Πούτιν τον Ιανουάριο του 2012 σε άρθρο του. Εκλογικό πρόγραμμα βέβαια ως υποψήφιος για το προεδρικό αξίωμα δεν είχε παρουσιάσει, στην ιστοσελίδα του μπορούσε κανείς να διαβάσει σχέδιο εκλογικού προγράμματος του κόμματος «Ενωμένη Ρωσία» χωρίς συγκεκριμένους αριθμούς και στόχους. Όμως στις αρχές του 2012 ο Τύπος δημοσίευσε επτά μεγάλα άρθρα, στα οποία ο Πούτιν περιέγραφε την κατάσταση στη χώρα και τα οράματά του.
Καλά πληρωμένες θέσεις εργασίας
Ποια ήταν αυτά; «Η δημιουργία 25 εκ. νέων και καλοπληρωμένων θέσεων εργασίας στον τομέα της σύγχρονης τεχνολογίας με υψηλό μορφωτικό επίπεδο δεν είναι μια ωραία πρόταση, αλλά μια επείγουσα ανάγκη για την επίτευξη ελάχιστου ορίου ευημερίας», υπογράμμιζε ο Πούτιν σε ένα από τα άρθρα. Αργότερα έθεσε και χρονικό όριο το 2020. ΄Όμως, σήμερα είναι πολύ μακριά από τον στόχο. Το 2012 η Ρωσική Στατιστική Υπηρεσία Rosstat υπολόγισε τις θέσεις σε 16,37 εκ., μέχρι το 2014 αυξήθηκαν κάπως, αλλά δύο χρόνια αργότερα συρρικνώθηκαν στα 15,98 εκ. Πιο πρόσφατα στοιχεία δεν υπάρχουν. «10% με 11% των πολιτών μας ζει κάτω από το όριο της φτώχειας για διαφορετικούς λόγους, αλλά μέχρι το τέλος αυτής της δεκαετίας πρέπει να επιλύσουμε αυτό το πρόβλημα» συνέχισε ο Πούτιν στο άρθρο του. Αλλά και σε αυτόν τον τομέα η λήξη της θητείας του συμπίπτει με πισωγύρισμα.
Σύμφωνα με το Λογιστήριο του Κράτους, μέχρι το τέλος του 2017 ζούσαν 20,3 εκ. Ρώσοι κάτω από το όριο της φτώχειας, ποσοστό γύρω στο 14%. Υποσχέσεις έδωσε ο Πούτιν και για αύξηση των μισθού, στην πραγματικότητα όμως η αύξηση ήταν ασήμαντη. Για υποτροφίες σε όσους πραγματικά τις χρειάζονται, αυξήσεις στις συντάξεις και μάλιστα «πάνω από τον τιμάριθμο». Τίποτα από αυτά δεν υλοποίησε.
Πριν από 6 χρόνια τάχθηκε υπέρ μιας διαφοροποίησης της οικονομίας «όπου εκτός από τον ενεργειακό τομέα θα αναπτυχθούν κι άλλοι ανταγωνιστικοί τομείς». Μέχρι το 2020 υποσχέθηκε αύξηση κατά 1,5 φορά της αναλογίας των τομέων υψηλής τεχνολογίας και προϊόντων διανόησης στο ΑΕΠ και πολλά άλλα που σύμφωνα με την Rosstat δεν πραγματοποίησε.
Καλύτεροι οικονομικοί δείκτες
«Η μείωση του πληθωρισμού θα μειώσει και το κόστος των υποθηκών» είχε επίσης πει το 2012. Τότε το κόστος ανερχόταν στο 11.9%. Κατά το μεγαλύτερο τμήμα της προεδρίας του κυμάνθηκε πάνω από το 12%, όσο πλησιάζει η ημερομηνία των εκλογών πέφτει ελαφρά. Ένας σημαντικός στόχος του Πούτιν ήταν η συρρίκνωση της υλικής ανισότητας. Οι διαφορές με το σήμερα είναι απειροελάχιστες. Σύμφωνα με την Rosstat ανάμεσα στο 2011 και στο 2016 το ποσοστό των πλούσιων Ρώσων σε σχέση με το συνολικό εισόδημα δεν παρουσίασε αξιόλογη μεταβολή.
Πριν από 6 χρόνια ο Πούτιν σχεδίαζε να προσεγγίσει η Ρωσία τους υψηλότερους δείκτες του δείκτη Doing Business της Παγκόσμιας Τράπεζας. Έφερε ως παράδειγμα το γειτονικό Καζακστάν που βρίσκονταν στην 47η θέση, ενώ η Ρωσία μόλις στην 120ή. Μέχρι φέτος θα έπρεπε να φτάσει στην εικοστή. Σε ποια θέση είναι σήμερα; Στην 47η. Ο ρώσος πρόεδρος ήλπιζε ότι μακροπρόθεσμα θα μπορούσε να φέρει ισορροπία ανάμεσα στα έσοδα και τις κρατικές δαπάνες της χώρας του. Αλλά κάθε χρόνο ο προϋπολογισμός ήταν ελλειμματικός, με το χάσμα συνεχώς να μεγαλώνει. Το 2012 το έλλειμμα ύψους 12 δις ρουβλιών ήταν ανάξιο λόγου. Αλλά το 2012 και 2013 έφτασε τα 300 δις ρούβλια, το 2015 τα 2 τρις και το 2016 τα 3 τρις ρούβλια.
Πηγή Πληροφοριών: DW
στο 