Ο απόλυτος ηγέτης της Τουρκίας, Ταγίπ Ερντογάν, αρέσκεται να παρουσιάζει τη χώρα του ως άτρωτη. Μια υποβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητας της χώρας στην κατηγορία «σκουπίδι» αποδεικνύει το αντίθετο.
Στην γλώσσα της αγοράς, η Τουρκία είναι ένα επιδεινούμενο χρέος.Ή μάλλον θα έπρεπε να είναι. Στην πραγματικότητα, η διαφορά ανάμεσα στην απόδοση του 10ετούς αμερικάνικου ομολόγου και των τουρκικών ομολόγων που αποτιμώνται σε τοπικό νόμισμα και στο δολάριο δεν είναι καν σε υψηλά έτους. Αυτό συμβαίνει παρά του ότι η απόδοση στα ομόλογα σε τούρκικη λίρα εκτινάχτηκαν πάνω από δέκα μονάδες βάσης σε πάνω από το 12% μετά την ανακοίνωση της υποβάθμισης από την Moody’s.
Tα τουρκικά ασφάλιστρα κινδύνου, ένας ξεκάθαρος δείκτης του ρίσκου, διαπραγματεύονται κοντά σε χαμηλά έτους, ένα σχετικά καλό επίπεδο.
Ο εφησυχασμός μπορεί να οφείλεται στους οίκους αξιολόγησης. Η Moody’s μπορεί να υποβάθμισε την αξιολόγηση της, αλλά η S&P επέλεξε την προηγούμενη εβδομάδα να αφήσει την εκτίμηση της για την Τουρκία σταθερή. Αυτό έχει προσφέρει στήριξη στις τιμές των ομολόγων. Οι σταθερές αξιολογήσεις και τα διψήφια επιτόκια, κάνουν τα ομόλογα να φαίνονται ελκυστικά, παρά την πτώση της λίρας.
Το μέγεθος του χρέους της Τουρκίας, στο 28% του ΑΕΠ, δεν είναι μεγάλο σε σχέση με αυτό άλλων αναδυόμενων οικονομιών. Αλλά η κυβέρνηση, καθώς και ο χρηματοοικονομικός και εταιρικός τομέας, βασίζονται σε χρηματοδότηση από χώρες με τις οποίες η Τουρκία αποκτάει όλο και λιγότερο φιλικές σχέσεις.
Οι βραχυπρόθεσμες εισροές χαρτοφυλακίου, στις οποίες βασίζεται η χώρα, μετατράπηκαν σε εκροές τους τελευταίους δύο μήνες του 2017.
Αν η κυβέρνηση έδινε προτεραιότητα στην σταθερότητα, το outlook μπορεί να ήταν καλύτερο. Αλλά η έμφαση που δίνει στην ανάπτυξη μετά την απόπειρα πραξικοπήματος σημαίνει ότι η (όχι και τόσο ανεξάρτητη) κεντρική τράπεζα δέχεται πιέσεις να μην αυξήσει τα επιτόκια. Η Τουρκία αναμένεται να έχει το μεγαλύτερο έλλειμμα από οποιαδήποτε αναδυόμενη αγορά φέτος στο 4,5% του ΑΕΠ.
Τα ακαθάριστα συναλλαγματικά αποθέματα βρίσκονται στα 90 δισ. δολάρια, αρκετά κάτω από το επίπεδο που απαιτείται για την κάλυψη των εισαγωγών έξι μηνών, το οποίο θεωρείται το ελάχιστο όριο για την σταθερότητα. Μέχρι τώρα, οι παρεμβάσεις της κεντρικής τράπεζας έχουν στηρίξει το νόμισμα.
Η πτώση των αποθεμάτων βάζει ένα χρονικό όριο στη βοήθεια αυτή. Άλλες αναδυόμενες αγορές με ανάλογα μεγάλα ελλείμματα έχουν βελτιώσει τη θέση τους. Η Τουρκία παραμένει εύθραυστη. Τα ομόλογα τις θα έπρεπε να διαπραγματεύονται με υψηλότερες αποδόσεις που θα αντανακλούν αυτό το γεγονός.
Πηγή Πληροφοριών: Financial Times, Euro2day.gr