Η πιο πιεστική μεταρρύθμιση της ευρωζώνης είναι να δημιουργηθεί ένα θεσμικό όργανο με έναν υπουργό Οικονομικών που να συντονίζει τις εθνικές δημοσιονομικές και οικονομικές πολιτικές, δήλωσε σήμερα ο Φρανσουά Βιλερουά ντε Γκαλό, μέλος του διοικητικού συμβουλίου της ΕΚΤ.
Επικαλούμενος μελέτες σύμφωνα με τις οποίες ο πρόχειρος συντονισμός έχει κοστίσει στην ευρωζώνη 2-5% του ΑΕΠ τα τελευταία χρόνια, ο Βιλερουά είπε ότι η ευρωζώνη έχει δύο χρόνια για να αλλάξει και ότι το δημοψήφισμα της Βρετανίας για την παραμονή ή μη της χώρας στην ΕΕ δεν αποτελεί δικαιολογία για καθυστερήσεις.
Η Γαλλία και η Γερμανία έχουν δεσμευθεί να υποβάλουν προτάσεις για τη μεταρρύθμιση της ευρωζώνης πριν από τα τέλη του έτους, αν και όχι πριν από το δημοψήφισμα της 23ης Ιουνίου στη Βρετανία.
Ο Βιλερουά δήλωσε ότι έργο του νέου υπουργού θα είναι να διαμορφώσει μια στρατηγική για να βρεθεί και να παραμείνει η ευρωζώνη σε μια πορεία ταχύτερης ανάπτυξης.
Σε μια πρόταση που θα μπορούσε να αποδυναμώσει τον έλεγχο των κυβερνήσεων στη δική τους εθνική ατζέντα, ο υπουργός θα μπορούσε να προτείνει μεταρρυθμίσεις και θέσεις πολιτικής για τις χώρες που θα εγκρίνονται με απλή πλειοψηφία από τους υπουργούς οικονομικών της ευρωζώνης.
Ο υπουργός θα είναι επίσης υπεύθυνος για ένα προτεινόμενο ταμείο σύγκλισης που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για να χρηματοδοτήσει υποδομές ή προσφυγικούς καταυλισμούς και να είναι προάγγελος ενός κοινού προϋπολογισμού της ευρωζώνης.
«Η άποψή μου είναι ότι θα πρέπει να αφήσουμε την πόρτα ανοιχτή σε περαιτέρω ολοκλήρωση για τις χώρες που είναι πρόθυμες και έτοιμες να το εξετάσουν αυτό», δήλωσε ο Βιλερουά σε συνέδριο στην Τράπεζα της Γαλλίας, της οποία είναι επίσης διοικητής.
«Ωστόσο, η πιο επείγουσα μεταρρύθμιση στο πλαίσιο της ΟΝΕ (Οικονομική και Νομισματική Ένωση) είναι να δημιουργηθεί ένα ισχυρό θεσμικό όργανο, με επικεφαλής έναν υπουργό Οικονομικών της ευρωζώνης», πρόσθεσε ο ίδιος.
Ο Βιλερουά είπε ότι ο νέος υπουργός Οικονομικών θα μπορούσε να έχει πενταετή θητεία και θα προεδρεύει του Eurogroup των υπουργών Οικονομικών ενώ θα είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, αντιπροσωπεύοντας έτσι την ευρωζώνη στη διεθνή σκηνή. Ωστόσο, ο ίδιος αναγνώρισε τις αλλαγές που θα απαιτήσει μια νέα συνθήκη της ΕΕ, μια διαδικασία διαπραγμάτευσης που ποτέ στο παρελθόν δεν υπήρξε εύκολη για τα κράτη-μέλη της ΕΕ.