Η τύχη της Alitalia κρέμεται από μια κλωστή. Το 67% των εργαζομένων απέρριψε τελικά το σχέδιο αναδιάρθρωσης, το οποίο προέβλεπε περικοπές στους μισθούς μέχρι και 20%, σχεδόν εννιακόσιες απολύσεις και πιο χαμηλούς μισθούς για όλες τις νέες προσλήψεις. Οι εργαζόμενοι είπαν «όχι». Θεώρησαν ουσιαστικά ότι δεν πρέπει να είναι οι μόνοι που θα κάνουν θυσίες, και ότι πρέπει να συμβάλουν και οι πιστωτές της εταιρίας. Το μέλλον, όμως, είναι πολύ αβέβαιο.
Η ιταλική κυβέρνηση έχει επαναλάβει με κάθε τρόπο ότι, στον ορίζοντα δεν υπάρχουν άλλες εναλλακτικές. Κανονικά, η εταιρεία θα πρέπει να τεθεί σε καθεστώς έκτακτης διαχείρισης με στόχο την οριστική διακοπή της λειτουργίας της, ενώ υπολογίζεται ότι το ταμείο ανεργίας για τους εργαζόμενους θα κοστίσει στο ιταλικό κράτος περίπου ένα δισεκατομμύριο ευρώ.
Εκτός και αν υπάρξει μια εξέλιξη της τελευταίας στιγμής, με έναν επενδυτή που να θελήσει να αγοράσει την Alitalia ή έκτακτη κρατική βοήθεια. Στην περίπτωση αυτή, όμως, μπορεί να υπάρξουν αντιρρήσεις από τις Βρυξέλλες, σε ότι αφορά τυχόν κρατική βοήθεια.
Ύστατες προσπάθειες για εξεύρεση λύσης
Oι καλές παλιές μέρες στην Αlitalia αποτελούν, όπως όλα δείχνουν, παρελθόν.
Τα συνδικάτα, βέβαια πιέζουν ώστε να γίνει κάθε δυνατή προσπάθεια. Ακόμη και οι τρεις μεγάλες συνδικαλιστικές οργανώσεις, οι οποίες είχαν ταχθεί υπέρ της συμφωνίας, ζητούν τώρα να μην επιλεγεί η οδός της ουσιαστικής διάλυσης της εταιρίας.
Στα αρχικά σχέδια περιλαμβανόταν βέβαια και η δυνατότητα να πουληθεί ο ιταλικός αερομεταφορέας στη γερμανική Lufthansa, αλλά μετά από οικονομική εξυγίανση και αύξηση της παραγωγικότητας, μια διαδικασία που θα έπρεπε να διαρκέσει τουλάχιστον τρία χρόνια.
Πλέον, όμως, τα ταμεία της εταιρίας, είναι σχεδόν άδεια. Απαιτούνται επειγόντως εννιακόσια πενήντα εκατομμύρια ευρώ. Διαφορετικά η Alitalia μπορεί να κλείσει ακόμη και σε τρεις εβδομάδες και οι έντεκα χιλιάδες εργαζόμενοί της να βρεθούν -μετά από είκοσι τέσσερις μήνες κρατικής στήριξης- στην ανεργία.
Πηγή: Deutsche Welle
στο 