Στη Γαλλία η σημερινή εκλογική διαδικασία ονομάζεται συχνά «le troisiéme tour», ο τρίτος δηλαδή γύρος των προεδρικών εκλογών. Και δικαίως. Διότι από τη σύνθεση του νέου Κοινοβουλίου θα εξαρτηθεί πόσο ευέλικτος πολιτικά θα μπορεί να είναι ο νέος πρόεδρος και εάν η Εθνοσυνέλευση θα είναι αρωγός του ή θα βάζει φρένο στις πολιτικές του επιλογές. Με άλλα λόγια: το σημερινό διακύβευμα για τον Εμανουέλ Μακρόν είναι εάν θα είναι σε θέση να υλοποιήσει στη Γαλλία το πακέτο ριζικών μεταρρυθμίσεων για το οποίο είχε δεσμευτεί προεκλογικά.
Η κοινοβουλευτική πλειοψηφία είναι βασική προϋπόθεση για μια απρόσκοπτη διακυβέρνηση, εξηγεί ο πολιτικός επιστήμονας Νίκολας Τέντσερ: «Στον προεκλογικό αγώνα υποσχέθηκε ένα ιδιαίτερα φιλόδοξο μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα: στο φορολογικό, στο εργασιακό, στην ευρωπαϊκή πολιτική. Εάν θέλει επιτυχίες στα θέματα αυτά, τότε είναι μείζονος σημασίας να διασφαλίσει πλειοψηφία στην Εθνοσυνέλευση».
Θα σπάσει το πολιτικό δίπολο;
Το γαλλικό εκλογικό σύστημα εμποδίζει ουσιαστικά την εκπροσώπηση μικρότερων κομμάτων στη Βουλή. «Κόμματα που βρίσκονται εκτός των ορίων του mainstream δεν έχουν ουσιαστικές πιθανότητες να κερδίσουν επαρκή αριθμό βουλευτικών εδρών», εξηγεί ο πολιτικός επιστήμονας. «Με το 30% των ψήφων λοιπόν μπορείς να διασφαλίσεις ήδη την απόλυτη πλειοψηφία της Βουλής. Δεν ακούγεται δημοκρατικό, ωστόσο εγγυάται τη σταθερότητα».
Στη γαλλική Εθνοσυνέλευση η σταθερότητα αυτή μεταφράζεται συνήθως ως εξής: τα δυο μεγάλα κόμματα, Σοσιαλιστές και Ρεπουμπλικάνο,ι μοιράζονται το μεγαλύτερο μέρος των 577 εδρών. Κατά την τελευταία κοινοβουλευτική περίοδο η σοσιαλιστική συμμαχία συγκέντρωσε 283 έδρες, ενώ δεύτερη δύναμη με 199 βουλευτές αναδείχθηκαν οι Ρεπουμπλικάνοι. Τις υπόλοιπες έδρες μοιράζονταν ανεξάρτητοι βουλευτές και μικρότερες συμμαχίες. Το ακροδεξιό Front National της Μαρίν Λεπέν εκπροσωπούνταν με μόλις δυο βουλευτές.
Στόχος του Εμμανουέλ Μακρόν είναι να ανατρέψει εκ βάθρων τους νυν πολιτικούς συσχετισμούς και ισορροπίες. Με κεντρικό σύνθημα τη μάχη κατά του πολιτικού κατεστημένου, το κόμμα του, La République En Marche (EM) που ξεκίνησε ως κίνημα τον Απρίλιο του 2016, μετρά μετά από μόλις έναν χρόνο 300.000 και πλέον μέλη.
Στο στίβο του σημερινού πρώτου γύρου των βουλευτικών εκλογών κατεβαίνουν 520 υποψήφιοι του EM, οι οποίοι επελέγησαν αρχικώς απά συνολικά 19.000 υποψηφίους. Οι μισοί από αυτούς είναι για πρώτη φορά υποψήφιοι και αυτό είναι το μεγάλο ατού του κόμματος, όπως εκτιμά ο Νίκολας Τέντσερ. Η οργή των πολιτών έναντι της λεγόμενης «παλιάς φρουράς» είναι μεγάλη. Οι δημοσκοπήσεις προβλέπουν νίκη ιστορικών διαστάσεων για το κόμμα του Μακρόν, αφού σύμφωνα με εκτιμήσεις μπορεί να αποσπάσει όχι μόνον την απόλυτη πλειοψηφία των 289 εδρών αλλά να φτάσει ακόμη και τις 400 έδρες. Θα ήταν η μεγαλύτερη νίκη σε βουλευτικές εκλογές από εκείνη του Ντε Γκωλ το 1968.
Φιλελεύθερος Σοσιαλιστής;
Γεγονός είναι ότι από την ημέρα της ανάληψης των προεδρικών καθηκόντων του ο Εμμανουέλ Μακρόν έχει καταφέρει να πείσει για τις πολιτικές του ικανότητες ακόμη και συμπολίτες του που δεν τον ψήφισαν στις προεδρικές εκλογές. Κυρίως η παρουσία του σε μεγάλα διεθνή φόρα και ο τρόπος που αντιμετώπισε τους ομολόγους του από τη Ρωσία και τις ΗΠΑ, Πούτιν και Τραμπ, εκτόξευσαν ακόμη περισσότερο τη δημοτικότητά του στη Γαλλία και όχι μόνον. Με το «Make the planet great again» – μετά την απόφαση των ΗΠΑ να αποχωρήσουν από τη Συμφωνία του Παρισιού για το Κλίμα – έγινε ο νέος αγαπημένος των διεθνών μέσων ενημέρωσης.
Ο Μακρόν θέλει να είναι ο πρόεδρος όλων των Γάλλων, καταλαβαίνει τι συμβαίνει στη χώρα του και έχει τη σωστή διαίσθηση, εξηγεί ο πολιτικός επιστήμονας Τέντσερ. Μια από τις αγαπημένες του φράσεις είναι το en meme temps, δηλαδή, ταυτόχρονα. «Θέλει να δείξει ότι μπορούμε να είμαστε σοσιαλιστές αλλά και φιλελεύθεροι. Μπορούμε να πηγαίνουμε με το ρεύμα αλλά και αντίθετα. Μπορούμε να μεταρρυθμιστούμε, χωρίς να προκαλέσουμε την αποδόμηση του κράτους». Με τον τρόπο αυτό έχει καταφέρει να προσελκύσει ψηφοφόρους και από άλλα πολιτικά στρατόπεδα.
Σε περίπτωση που ο Εμμανουέλ Μακρόν δεν καταφέρει να αποσπάσει την απόλυτη πλειοψηφία, τότε θα πρέπει να συμβιβαστεί με έναν πρωθυπουργό από αντίπαλο πολιτικό χώρο, γεγονός που θα δυσχέραινε φυσικά τα μεταρρυθμιστικά του σχέδια. Εντούτοις ο Νίκολας Τέντσερ εκτιμά ότι αυτό δεν πρόκειται να συμβεί. Οι Γάλλοι θέλουν σταθερότητα και όχι νέες αντιπαραθέσεις, όπως λέει. Κυριακή κοντή γιορτή…
Πηγή: Deutsche Welle