Μάχη ευρωπαϊκών χωρών για την προσέλκυση πλουσίων

Στην παροχή γενναιόδωρων φορολογικών κινήτρων για την προσέλκυση φυσικών προσώπων με υψηλά εισοδήματα προχωρούν ολοένα και περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες. Η διαδικασία αυτή δεν είναι καινούρια, πάντως. Ως γνωστόν, Μάλτα, Κύπρος, Ιρλανδία και Λουξεμβούργο, εδώ και χρόνια, έχουν διαμορφώσει φιλικό για τα υψηλά εισοδήματα θεσμικό πλαίσιο διαμονής. Όμως τώρα, η σχετική προσπάθεια υιοθετείται και από άλλες, μεγαλύτερες χώρες όπως η Ολλανδία, η Γαλλία και η Ισπανία.

Έτσι, μετά την Πορτογαλία, αλλά και την Ολλανδία, από φέτος στη σχετική λίστα προστέθηκε και η Ιταλία, μια χώρα του «πυρήνα» στον «ευρωπαϊκό εμφύλιο» πόλεμο της διεκδίκησης των Ultra High Net Worth Individuals (UHNWI), όπως αποκαλούνται εν συντομία από τους τραπεζίτες αυτά τα φυσικά πρόσωπα. Πρόκειται για ιδιώτες με μεγάλα διεθνή εισοδήματα από μετοχές, ομόλογα, ακίνητα, επιχειρήσεις, καταθετικά προϊόντα και άλλες τοποθετήσεις.

Η λογική των φορολογικών πολιτικών που υιοθετούνται για να τους προσελκύσουν, εστιάζεται στην κατ’ αποκοπήν ετήσια φορολογική τους επιβάρυνση με ένα σταθερό ποσό (Lump Sum) και την απαλλαγή τους από κάθε άλλη υποχρέωση, πλην αυτών που προκύπτουν από τις δραστηριότητες του στο κράτος έδρας.

Τι υιοθέτησε, λοιπόν, η Ιταλία και έχει ήδη τα πρώτα θετικά αποτελέσματα;

-Επιτρέπει σε πλούσιους ιδιώτες, με μεγάλα διεθνή εισοδήματα, να γίνουν φορολογικοί της κάτοικοι (Non-Doms), πληρώνοντας ετησίως 100.000 ευρώ συν 25.000 ευρώ για κάθε μέλος της οικογένειάς τους

-Απαλλάσσονται από κάθε άλλη υποχρέωση φόρου για τα εισοδήματα που έχουν στο εξωτερικό ή εισάγουν στη χώρα

-Υποχρεούνται μόνο σε κανονική φορολογική δήλωση για την όποια επαγγελματική ή επιχειρηματική δραστηριότητα ασκήσουν στην Ιταλία και τα αποτελέσματά της

Αν αναλογιστεί κανείς ότι τα ποσά αυτά που δαπανώνται από τους nono doms φορολογούνται τόσο από τους έμμεσους φόρους (ΦΠΑ) όσο και από τους έμμεσους (τον φόρο εισοδήματος που καταβάλλει ο πωλητής των αγαθών και υπηρεσιών), γίνεται άμεσα αντιληπτό γιατί ευυπόληπτες χώρες και όχι «φορολογικοί παράδεισοι» που παραδοσιακά φορολογούσαν υψηλά, δέχονται να απέχουν από τη φορολογία επί των συγκεκριμένων ιδιωτών.

Πηγή: Η Καθημερινή


Exit mobile version