Τραγική φιγούρα του συμβουλίου κορυφής, του τελευταίου για τη Μεγάλη Βρετανία, ο Ντείβιντ Κάμερον κατά τον γερμανικό τύπο. Φόβοι για γερμανοκρατούμενη Ευρωπαϊκή Ένωση από την Τσεχία.
«Και τώρα, τι»; Με αυτόν τον πρωτοσέλιδο τίτλο η οικονομική εφημερίδα Handelsblatt συνοψίζει τα διλήμματα στα οποία καλείται να δώσει απαντήσεις η ΕΕ. Από την πρώτη ημέρα της συνόδου κορυφής των Βρυξελλών έγινε σαφές ότι έτοιμες λύσεις δεν υπάρχουν και ότι η αποχώρηση της Βρετανίας θα είναι μια μακρά επώδυνη διαδικασία, κατά την οποία κανείς δεν πρόκειται να χαριστεί σε κανέναν.
Exit από το Brexit
Και όπως είναι φυσικό οι προβολείς στράφηκαν χθες στον μοιραίο άνδρα, τον βρετανό πρωθυπουργό Ντείβιντ Κάμερον και τον «μακρύ βασανιστικό αποχαιρετισμό του» από την εξουσία. «Ο Κάμερον δήλωσε θλιμμένος για το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος, αλλά συνεχίζει να θεωρεί απόλυτα φυσική τη διεξαγωγή του. Καμιά έκφραση λύπης, καμιά αναφορά σε τυχόν δική του πολιτική ευθύνη. Κανένα σημάδι συμπόνιας για τη νεολαία της Βρετανίας που αισθάνεται προδομένη και πουλημένη. Στην τελευταία του συμμετοχή σε συμβούλιο κορυφής της ΕΕ ο Κάμερον εμφανίστηκε απόλυτα απαθής. Στην ιστορία θα περάσει ως ο πρωθυπουργός που οδήγησε τη χώρα του εκτός ΕΕ αφήνοντας πίσω του συντρίμμια. Τις συνέπειες θα πρέπει να αντιμετωπίσει τώρα ο διάδοχός του».
Ο σχολιαστής της Süddeutsche Zeitung του Μονάχου εκφράζει την απορία του για το πώς είναι δυνατόν μέσα σε μόνο λίγες ημέρες μετά από ένα ιστορικών διαστάσεων δημοψήφισμα να συζητούνται πτυχές της εγκυρότητάς του, ακόμη κι ένα Exit από το Brexit. «Από το δημοψήφισμα βγήκε ένα σαφές μήνυμα που κανείς δεν μπορεί να αγνοήσει. Όποιος το αγνοεί, δεν συμβάλλει λιγότερο στην καταστροφή εκείνης της δημοκρατίας, που προφασίζεται ότι την υπερασπίζεται», υπογραμμίζει.
Ο αρθρογράφος υποστηρίζει παράλληλα ότι μόνη διέξοδος είναι η πρόωρη προσφυγή στις κάλπες. Και επιχειρηματολογεί ως εξής: «Το δημοψήφισμα αποτελεί έκφραση επιθυμίας, όχι διαταγής. Η εφαρμογή της απόφασης εναπόκειται στο κοινοβούλιο, που όμως έχει ταχθεί στην συντριπτική πλειοψηφία του κατά της εξόδου της Βρετανίας από την ΕΕ. Κατά συνέπεια οι βουλευτές δεν μπορούν να είναι οι εκτελεστές μιας λαϊκής ετυμηγορίας που είναι εναντίον της δικής τους βούλησης. Πρόκειται για δίλημμα που δεν επιλύεται κατά συνείδηση».
Γερμανική Ευρώπη;
Στον τύπο της Τσεχίας το Brexit έχει ξυπνήσει τα φαντάσματα του παρελθόντος και τους φόβους για μια γερμανική Ευρώπη. «Οι κύριες δυνάμεις της δυτικής Ευρώπης κατά πάσα πιθανότητα είναι έτοιμες να συνεχίσουν από εκεί που σταμάτησαν το 1989», προβλέπει η Lidove Noviny. «Στο μεσοδιάστημα έγιναν πολλά κύματα διευρύνσεων της ΕΕ από 12 σε 28 χώρες, που συνέβαλαν προφανώς στο Brexit. Σε μερικά χρόνια θα πρέπει να αποφασίσουμε εάν θέλουμε να συνδεθούμε με τη Γερμανία και τη Γαλλία ή όχι. Η απόφαση δεν θα είναι εύκολη. Θα φοβηθούμε από μιαν Ευρώπη καθοδηγούμενη από το Βερολίνο, υπό την κυριαρχία του άμεσου γείτονά μας; Τι θα πρέπει να φοβόμαστε περισσότερο, τη Μόσχα ή το Βερολίνο; Τελικά ο φόβος θα μας κάνει να πάρουμε την απόφαση σχετικά με ποια ταχύτητα θέλουμε να συμμετέχουμε στη διαδικασία ευρωπαϊκής ενσωμάτωσης», καταλήγει ο Τσέχος σχολιαστής.
Η εφημερίδα 24 Tschassa διαβλέπει από την πλευρά της τον κίνδυνο ενός Frexit: «Οι εξελίξεις στη Γαλλία πηγαίνουν προς την ίδια κατεύθυνση. Το κόμμα της Μαρί Λε Πεν δεν απέχει πολύ από την εξουσία. Ίσως να γίνουμε μάρτυρες και ενός Frexit».
Πηγή: Deutsche Welle