Ένα τραπέζι, μία καρέκλα, ένα τηλέφωνο. Αυτή είναι η έδρα της ατομικής επιχείρησης για την Ξένια, η οποία εργάζεται, όσο μπορεί, ως αυτοαπασχολούμενη γραμματέας στο προάστειο Μόστολες της Μαδρίτης. «Έχω ήδη έναν χρόνο σε αυτό το γραφείο» λέει η Ξένια. «Προηγουμένως δούλευα από το σπίτι, αλλά εκεί δεν μπορούσα να συγκεντρωθώ. Η οικογένεια έκανε θόρυβο, η τηλεόραση έπαιζε συνέχεια, ήταν δύσκολο. Από την άλλη, θα ήταν πολύ ακριβό για μένα να νοικιάσω ένα κανονικό διαμέρισμα για γραφείο».
Για έναν συνηθισμένο χώρο γραφείου στο Μόστολες η Ξένια θα έπρεπε να πληρώσει περίπου 500 ευρώ τον μήνα, συν τους φόρους και τα λειτουργικά έξοδα. Και αυτό, τη στιγμή που τα καθαρά έσοδά της δεν ξεπερνούν τα 700 ευρώ. Η συστέγαση σε χώρο Co-Working της στοιχίζει λιγότερο από μισό ενοίκιο γραφείου. Η Ξένια αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα για πολλούς νέους και νέες στην Ισπανία, που έχουν χάσει τη δουλειά τους λόγω κρίσης και αναγκαστικά αναζητούν διέξοδο στο ελεύθερο επάγγελμα ή σε μία μικρή, ατομική επιχείρηση.
Η γοητεία της …συστέγασης
Ο Χαβιέ Γκαρθία, συνιδιοκτήτης της εταιρίας Co-Working με τον πολλά υποσχόμενο τίτλο «La Guardia Creativa», υποστηρίζει ότι στα συστεγασμένα γραφεία του κανείς δεν αισθάνεται μόνος και όλοι αλληλοϋποστηρίζονται. Βέβαια, η πρώτη εικόνα δεν είναι ιδιαίτερα ελκυστική: λιτά γραφεία, ράφια από το ΙΚΕΑ, υπολογιστές, καναπέδες και μία καφετιέρα για όλους. Σε έναν μαυροπίνακα κάποιος έχει γράψει το σύνθημα της εταιρίας: «Τα καλά συμβαίνουν σε όσους τα περιμένουν. Τα καλύτερα συμβαίνουν σε όσους τα επιδιώκουν».
Ο Χαβιέ Γκαρθία υποστηρίζει πάντως ότι η προστιθέμενη αξία του Co-Working είναι πολύ σημαντική: «Στην αρχή οι περισσότεροι επιλέγουν το Co-Working με καθαρά οικονομικά κριτήρια. Αλλά μετά συνειδητοποιούν ότι αυτό που μετράει δεν είναι τα χρήματα. Εδώ δημιουργείται μία αίσθηση κοινής προσπάθειας, γίνονται επαφές, υπάρχουν συνέργειες. Κάποιοι αποχωρούν όταν η επιχείρησή τους πάει καλά και χρειάζονται μεγαλύτερο χώρο, αλλά πολλές φορές τους λείπει η ανθρώπινη επαφή που είχαν εδώ…».
Βιομηχανία Co-Working στη Μαδρίτη
Ο Χαβιέ ξεκίνησε το Co-Working πριν από επτά χρόνια. Προηγουμένως είχε ιδρύσει μία μικρή εταιρία παροχής υπηρεσιών με έδρα το …γκαράζ στο σπίτι του. Όταν βαρέθηκε τη μονοτονία του γκαράζ, άρχισε να ψάχνει έναν μεγαλύτερο χώρο μαζί με μία φίλη του, τη Λουθία, που δουλεύει σήμερα ως αυτοαπασχολούμενη γραφίστρια. Αλλά ο χώρος που βρήκαν ήταν πολύ μεγάλος για τους δύο κι έτσι αποφάσισαν να στήσουν μία επιχείρηση Co-Working. Πήγαν τόσο καλά οι δουλειές, ώστε σήμερα έχουν τρεις διαφορετικές και ευρύχωρες εγκαταστάσεις για Co-Working στη Μαδρίτη, στις οποίες εργάζονται συνολικά περίπου 200 άτομα.
Η Λουθία θυμάται ότι «πριν από επτά χρόνια έπρεπε να εξηγήσουμε τί ακριβώς είναι το Co-Working. Ήταν κάτι εντελώς καινούριο, ο κόσμος δυσκολευόταν να το αποδεχθεί. Σήμερα το θέλει, το επιδιώκει κιόλας». Κάποια στιγμή μάλιστα το Co-Working έγινε μόδα στη Μαδρίτη, λέει ο Χαβιέ. «Πολλοί είχαν προσπαθήσει να βγάλουν γρήγορα λεφτά εκμεταλλευόμενοι αυτήν την ιδέα, αλλά δεν είναι τόσο απλό. Δεν φτάνει να στήσεις πέντε τραπέζια, πρέπει να δουλέψεις σκληρά και να δώσεις στον κόσμο την αίσθηση ότι περνάει καλά σε αυτόν τον χώρο». Όσο για την Ξένια, λέει ότι θα παραμείνει στο συστεγασμένο γραφείο. Κι αν πρέπει να συναντηθεί με κάποιον πελάτη, θα τον υποδεχθεί στην αίθουσα συνεδριάσεων. Αρκεί βέβαια να μην είναι κατειλλημμένη από τον διπλανό ένοικο του Co-Working, που είναι δικηγόρος. Ή ακόμη και τον παραδιπλανό ένοικο, που είναι ψυχολόγος και χρησιμοποιεί την αίθουσα συνεδριάσεων για …ψυχοθεραπεία.
Πηγή: DW
στο 