Από σήμερα και για δύο χρόνια η Γερμανία συμμετέχει ανάμεσα στα δέκα μη μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας των ΗΕ. Η ψηφοφορία έγινε τον περασμένο Ιούνιο και οι θετικές ψήφοι ήταν 184, ένα εκπληκτικό αποτέλεσμα που δίνει τη δυνατότητα στη χώρα να κάθεται μαζί με άλλες εννιά χώρες στο ίδιο τραπέζι στην λεγόμενη σκανδιναβική αίθουσα, όπου ο διάκοσμός της συμβολίζει την πίστη, την ελπίδα και την φιλευσπλαχνία. Πρόκειται βέβαια για στόχους στο μακρινό μέλλον, αν αναλογιστεί κανείς τον πόλεμο στη Συρία και την Υεμένη, την Αραβική διένεξη και την κρίση στην Κριμαία.
Μόνο τα 5 μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας έχουν δικαίωμα χρήσης βέτο και μπορούν να εγκρίνουν ψηφίσματα με δεσμευτική ισχύ. Με την ενίσχυση της εμπιστοσύνης προς τη Γερμανία, αυξάνονται και οι προσδοκίες, για παράδειγμα, για περισσότερη στρατιωτική εμπλοκή της Ο γερμανός πρέσβης στο διεθνή οργανισμό Κρίστοφ Χόισγκεν υπενθυμίζει ωστόσο την αποστολή γερμανών κυανοκράνων στο Μάλι, θέλοντας έτσι να πει με εύσχημο τρόπο ότι επί του συγκεκριμένου θέματος η χώρα δεν διαθέτει άλλες δυνατότητες. «Ο ρόλος της Γερμανίας στο Συμβούλιο Ασφαλείας ή γενικότερα τα ΗΕ δεν περιορίζεται μόνο στους κυανόκρανους», διευκρινίζει. «Μετά τις ΗΠΑ η Γερμανία δίνει τις περισσότερες εισφορές στηρίζοντας ολόκληρο το σύστημα του διεθνούς οργανισμού. Σε αυτό ανήκει η χρηματοδότηση των κυανοκράνων, αλλά και των ανθρωπιστικών οργανώσεων, της Unicef και του Παγκόσμιου Προγράμματος Σίτισης».
Η αλήθεια είναι ότι η Γερμανία έχει διαθέσει μόνο 589 κυανόκρανους, ενώ φτωχιές χώρες, όπως η Μπουρκίνα Φάσο, 2100 κυανόκρανους. Η τάση είναι γνωστή από καιρό. Οι φτωχές χώρες δείχνουν ετοιμότητα να προσφέρουν στρατιώτες, οι πλούσιες προτιμούν να δίνουν χρήματα.
Μικρές χώρες, μεγάλη δύναμη
Τι προτίθεται να κάνει η Γερμανία αυτά τα δύο χρόνια στο Συμβούλιο Ασφαλείας, και από τον επόμενο Απρίλιο επικεφαλής της εκ περιτροπής προεδρίας; «Καταρχήν θέλουμε να προσπαθήσουμε να πείσουμε το σώμα να ασχοληθεί περισσότερο με την πρόληψη διενέξεων» λέει ο Κρίστοφ Χόισγκεν. «Στη συνέχεια θέλουμε μετά τα φοβερά γεγονότα στην Μιανμάρ αλλά και σε άλλες χώρες, να φέρουμε στην ατζέντα το θέμα της σεξουαλικής βίας κατά των γυναικών και άλλα θέματα, όπως το Κλίμα και η ασφάλεια». Διαχρονικά στην ατζέντα είναι η μεταρρύθμιση της αρχιτεκτονικής του διεθνούς οργανισμού με δομή που αποκρυσταλλώνει τον συσχετισμό δυνάμεων μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο Σίμον Άνταμς, επικεφαλής του λεγόμενου Global Center for the Responsability to Protect, θεωρεί ότι και ένα μη μόνιμο μέλος ορισμένης διάρκειας στο Συμβούλιο Ασφαλείας έχει δυνατότητες δράσης.
«Σκεφτείτε την γενοκτονία στη Ρουάντα το 1994. Τότε ήταν ένα εκλεγμένο μέλος, η Νέα Ζηλανδία, μια κουκκίδα στο νότιο Ειρηνικό που είχε αναλάβει τυχαία την προεδρία. Ήταν η Νέα Ζηλανδία εκείνη που χτύπησε τον κώδωνα κινδύνου και που πίεσε τα μόνιμα μέλη να προχωρήσουν σε δράση». Σε σημερινή του δήλωση ο υπουργός Εξωτερικών Χάικο Μαας συνόψισε το τεράστιο βάρος ευθύνη της χώρας του. «Οι προσδοκίες δεν ήταν ποτέ στο παρελθόν μεγαλύτερες».
Πηγή: Deutsche Welle