Υποστήριξη προς την ελληνική κυβέρνηση για τους χειρισμούς της στις διαπραγματεύσεις δίνει ο Τζέιμς Γκάλμπρεϊθ, κατηγορώντας παράλληλα τους δανειστές για αδιαλλαξία και εκβιασμούς.
Συγκεκριμένα, ο καθηγητής του Πανεπιστημίου του Τέξας και πρώην σύμβουλος του Γιάνη Βαρουφάκη σε συνέντευξή του στο σημερινό τεύχος του αυστριακού εβδομαδιαίου πολιτικο-οικονομικού περιοδικού “Profil” ανέφερε ότι δεν υπήρξαν λάθη από την ελληνική κυβέρνηση, που έκανε στις διαπραγματεύσεις ό,τι μπορούσε.
Αντίθετα, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, ήταν εξ αρχής απρόθυμοι να εξετάσουν τις ελληνικές προτάσεις ή έστω να τις συζητήσουν, δεν μετακινούνταν, περίμεναν μέχρι να εξαντληθούν τελείως τα ελληνικά αποθέματα, αύξαναν ολοένα και περισσότερο το επίπεδο των απειλών, μέχρι ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας συνθηκολόγησε στις 12 Ιουλίου και αποδέχθηκε τους όρους για νέα δάνεια.
Σύμφωνα με τον Γκάλμπρεϊθ η ελληνική κυβέρνηση δεν είχε ψευδαισθήσεις ότι θα έβρισκε συμμάχους στην Ευρώπη, καθώς οι πλέον επιθετικές κατά οποιωνδήποτε παραχωρήσεων απέναντι στην Ελλάδα, ήταν η Ισπανία, η Πορτογαλία και η Ιρλανδία, στις οποίες κυβερνούν οι δεξιοί που δεν θα ήθελαν να ενθαρρυνθούν οι αριστεροί αντίπαλοι τους -όπως, για παράδειγμα, στην Ισπανία οι Podemos- και μπορεί με την Ιταλία και τη Γαλλία τα πράγματα να ήταν λίγο διαφορετικά, ωστόσο αποδείχθηκε ότι αυτές δεν μπορούσαν να αντεπεξέλθουν με τη Γερμανία.
Ο Τζέιμς Γκάλμπρεϊθ χαρακτηρίζει τη στάση της ελληνικής κυβέρνησης λογική και ρεαλιστική, καθώς, όπως σημειώνει, αυτή ήθελε μια διαπραγμάτευση με τη Γερμανία σε ανώτατο πολιτικό επίπεδο, στοχεύοντας να γίνουν παραχωρήσεις από την Άνγκελα Μέρκελ, κάτι που σε καμιά περίπτωση δεν ήταν αφελές, διότι είναι γνωστό ότι πρέπει κανείς να περιμένει μέχρις ότου η κ. Μέρκελ πάρει μια απόφαση, που γίνεται πάντα την τελευταία στιγμή, και υπήρχε η ελπίδα ότι θα δείξει ελαστικότητα, κάτι που δεν επιβεβαιώθηκε.
Επισημαίνει στη συνέχεια ότι από την αρχή των διαπραγματεύσεων ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε είχε αποσαφηνίσει πως υπήρχαν μόνον δύο δυνατότητες, ή το μνημόνιο, η αποδοχή δηλαδή από τους Έλληνες των όρων των ευρωπαϊκών θεσμών, ή το Grexit, η έξοδος από την Ευρωζώνη, με το μόνο ανοικτό να παραμένει το πώς θα αποφάσιζε η Α. Μέρκελ.
Ο ίδιος δεν βλέπει τίποτε το θετικό στα μέτρα τα οποία θα πρέπει να εφαρμόσει τώρα η Αθήνα, διότι πρόκειται “για μια πολιτική ξεπουλήματος ελληνικού πλούτου, ξεπουλήματος δημόσιας περιουσίας, ιδιωτικών επιχειρήσεων, ιδιωτικών ακινήτων, μια πολιτική πτώχευσης”, και οι ευρωπαϊκοί θεσμοί έχουν την πλήρη ευθύνη για αυτό που συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα, η οποία “στην ουσία δεν είναι πλέον μια ανεξάρτητη χώρα, αλλά μια αποικία της ΕΚΤ και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής”.
Παράλληλα, εκτιμά ότι η Ευρώπη έχει συμφέρον από μια ελληνική χρεοκοπία, γιατί πολλά πωλούνται φθηνά -τώρα όλα τα λιμάνια, οι σιδηροδρομικοί σταθμοί, και τα αεροδρόμια θα αλλάξουν ιδιοκτήτη- και ήδη καταφθάνουν οι διαχειριστές των μεγάλων διεθνών ομίλων, ενώ επίσης οικόπεδα και εκτάσεις γης μπορούν να αγοραστούν πολύ φθηνά, ενώ τους Έλληνες τους περιμένουν δύσκολοι καιροί, οι προοπτικές τους δεν θα μπορούσαν να είναι σκοτεινότερες.
Σύμφωνα με τον Τζέιμς Γκάλμπρεϊθ, στην Αθήνα δεν υπάρχει μια αριστερή κυβέρνηση, αλλά μια αποικιακή διοίκηση, ωστόσο ο λαός την εξέλεξε γιατί η εναλλακτική θα ήταν πολύ χειρότερη, δηλαδή μια επιστροφή των παλιών, εκτεθειμένων και μισητών ολιγαρχών.
στο 