Παρίσι, της Μαρίας Δεναξά
Αίσθηση προκάλεσε σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, η δήλωση του
εκδότη της ιταλικής εφημερίδας La Repubblica, ότι η Κριστίν Λαγκάρντ θα είναι η
προσωπικότητα εκείνη που ο Εμμανουέλ Μακρόν θα διορίσει πρωθυπουργό τη Δευτέρα.
Όχι όμως στη Γαλλία, γιατί το ενδεχόμενο να υπάρξει μια τέτοια εξέλιξη είναι
μηδενικό.
Ουδέποτε η Γαλλίδα πολιτικός, θα δέχονταν από διευθύντρια
ενός διεθνούς οργανισμού, όπως είναι το Δ.Ν.Τ. να υποβαθμιστεί σε πρωθυπουργό
ενός σχεδόν περιφερειακού κρατιδίου της Γερμανίας, το οποίο τείνει να γίνει η
Γαλλία και μάλιστα στο πλευρό ενός προέδρου που δεν χαίρει της απόλυτης
αποδοχής και στήριξης των Γάλλων.
Επίσης, θεωρείται απίθανο να θέλει να πάρει στα χέρια της
την κοινωνική αναταραχή που προμηνύουν οι αντιλαϊκές μεταρρυθμίσεις που έχει
εξαγγείλει ο Εμμανουέλ Μακρόν, για το προσεχές διάστημα, ούτε θα ήθελε να
ταυτίσει το όνομα της με τις πράξεις νομοθετικού περιεχομένου με τις οποίες
αναμένεται να πορευτούν ο Γάλλος πρόεδρος και η κυβέρνησή του.
Από την άλλη, ένας τέτοιος διορισμός, που παραπέμπει εμμέσως
στην εικόνα μιας Γαλλίας υπό την κηδεμονία του Δ.Ν.Τ., θα είναι η σπίθα που θα
ανάψει τη φωτιά στην κοινωνία, την οποία η κρίση έχει μετατρέψει σε ιδιαίτερα
εύφλεκτο υλικό. Μια εξέλιξη που απεύχεται ο 39χρονος πρόεδρος.
Την ίδια ώρα, ο Μακρόν έχει τονίσει πως την κυβέρνηση του θα
απαρτίζουν προσωπικότητες με λευκό ποινικό μητρώο.
Η Κριστίν Λαγκάρντ, όμως, έχει καταδικαστεί για αμέλεια, για
την υπόθεση Ταπί και τη ζημιά των 400 εκατομμύριων ευρώ που προκάλεσε στο
γαλλικό δημόσιο όταν ήταν υπουργός Οικονομικών επί Σαρκοζί.
Υποψήφιοι μνηστήρες για τον πρωθυπουργικό θώκο της Γαλλίας
υπάρχουν πολλοί.
Από το περιβάλλον του Εμμανουέλ Μακρόν υπογραμμίζουν πως ο
νεαρός πρόεδρος έχει καταλήξει στην επιλογή του, την οποία όμως κρατάει
επτασφράγιστο μυστικό.
Επικρατέστερο όνομα για να αναλάβει την πρωθυπουργία της
χώρας τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, θεωρείται η ευρωβουλευτής Σιλβί
Γκουλάρ, από το κόμμα του Φρανσουά Μπαϊρού, ο οποίος συμμάχησε με τον Εμμανουέλ
Μακρόν.
Η Γκουλάρ για τον Εμμανουέλ Μακρόν έχει τρία πλεονεκτήματα.
Είναι γερμανοτραφής και διατηρεί άριστες σχέσεις με την Ανγκελα Μέρκελ.
Εκτός από τα γερμανικά μιλάει άπταιστα ιταλικά και είναι
πολύ κοντά με τους Ρομάνο Πρόντι, Ματέο Ρέντζι, και τον Μάριο Μόντι που επίσης διατηρούν
άριστες σχέσεις με την Γερμανία και (όπως και η Γκουλάρ) ασπάζονται την
πολιτική που υπαγορεύει το Βερολίνο.
Η Γκουλάρ γνωρίζει, επίσης, τους ευρωπαϊκούς μηχανισμούς και
την ευρωπαϊκή διοίκηση.
Αλλά ονόματα που ακούγονται για το μέγαρο του Ματινιόν,
είναι αυτό του Υβ Λε Ντριάν, πρώην υπουργού άμυνας του Φρανσουά Ολαντ, του
Ρισάρ Φεράντ, γενικού γραμματέα του κόμματος «Δημοκρατία Εμπρός» και της Αν
Μαρί Ιντράκ από τον επιχειρηματικό χώρο η οποία διετέλεσε δυο φορές υφυπουργός,
επί δεξιάς διακυβέρνησης.
Φήμες που κυκλοφορούν και θέλουν ο επόμενος πρωθυπουργός της
Γαλλίας να είναι από το περιβάλλον του δεξιού Αλέν Ζιπέ, διαψεύστηκαν από τον
70χρονο πολιτικό.
Πηγή: real.gr
στο 