Την ανησυχία της για το αντίκτυπο που θα έχει το Brexit στην οικονομία της Ευρώπης, εκφράζει η Γερμανίδα καγκελάριος ‘Ανγκελα Μέρκελ.
Συγκεκριμένα, σύμφωνα με δημοσίευμα των Financial Times, η κ.Μέρκελ πιέζει τη Φινλανδία
και άλλα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης με φιλελεύθερες οικονομικά απόψεις να
τις εκφράζουν πιο σθεναρά, καθώς η Βρετανία ετοιμάζεται για τo Brexit.
Το Βερολίνο ανησυχεί ότι με την έξοδο της Βρετανίας από την
Ε.Ε, η οικονομική συζήτηση στην ΕΕ θα μετατοπισθεί υπέρ της Γαλλίας, της
Ιταλίας και άλλων χωρών της Νότιας Ευρώπης.
Οι χώρες αυτές έχουν
παραδοσιακά λιγότερη εμπιστοσύνη στις ελεύθερες αγορές και την απορρύθμιση σε
σχέση με το λόμπι του Βορρά υπό την καθοδήγηση της Βρετανίας και πιέζουν υπέρ
κρατικών παρεμβάσεων, που συνδέονται συχνά με αυξημένες δημόσιες δαπάνες.
Η κ.Μέρκελ φοβάται ότι αυτό μπορεί να υπονομεύσει την
ανταγωνιστικότητα της ΕΕ, σε μία περίοδο που αντιμετωπίζει προκλήσεις από τις
αναδυόμενες οικονομίες με επικεφαλής την Κίνα και από τον λαϊκιστή πρόεδρο των
ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος εξετάζει τη λήψη προστατευτικών οικονομικών μέτρων
που μπορεί να πλήξουν την ΕΕ, σημειώνει το δημοσίευμα.
Επιπλέον η καγκελάριος
ανησυχεί ότι, ενώ ο Γάλλος πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ μπορεί να συνασπίζει τακτικά
τους κεντροαριστερούς ηγέτες για την ανάληψη κοινών πολιτικών πρωτοβουλιών, η
κεντροδεξιά έχει πολύ μικρότερη συνοχή και μπορεί να εξασθενήσει περαιτέρω από
το Brexit.
Η Μέρκελ έκανε σαφείς τις παραπάνω απόψεις στο ετήσιο συνέδριο του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος τον περασμένο μήνα, παρέχοντας της στήριξη της την απόφασή του, η οποία σημείωνε: «Είμαστε κατά των πολιτικών που ευνοούν τις δημόσιες δαπάνες, οι οποίες μπορεί να ενισχύουν την ανάπτυξη βραχυπρόθεσμα, αλλά προκαλούν μακροπρόθεσμα πληθωρισμό, έλλειμμα ανταγωνιστικότητας, ανεργία και φτώχεια». Σύμφωνα με το δημοσίευμα, το Βερολίνο είναι απρόθυμο να εμφανίζεται ως ο ηγέτης των φιλελεύθερων χωρών της ΕΕ, καθώς κάτι τέτοιο θα μπορούσε να ενισχύσει τις ήδη υπάρχουσες ανησυχίες ότι η Γερμανία είναι ήδη κυρίαρχη στην Ένωση, περιπλέκοντας παράλληλα και τον συμβιβαστικό ρόλο της που διαθέτει η καγκελάριος στην ΕΕ. Επιπλέον, η Μέρκελ επιθυμεί να διατηρήσει τη γαλλο-γερμανική σχέση, η οποία βρίσκεται στον πυρήνα της ΕΕ, όσο το δυνατόν ισχυρότερη, αποφεύγοντας να μετατρέψει της συζήτηση για την ευρωπαϊκή οικονομική πολιτική σε μία διαμάχη μεταξύ Βερολίνου και Παρισιού.