Γαλλία: Θύμα και η κυβέρνηση Ολάντ

Το πολύνεκρο τρομοκρατικό πλήγμα στη Νίκαια ήταν η τρίτη μεγάλη επίθεση στη Γαλλία μέσα σε ενάμιση χρόνο, δίπλα σε μεμονωμένες δολοφονίες, για παράδειγμα με θύματα αστυνομικούς. Μέχρι σήμερα οι Γάλλοι επέδειξαν αξιοθαύμαστη ψυχραιμία ενώπιον της τρομοκρατικής απειλής. Το ερώτημα που τίθεται μετά τη Νίκαια είναι μέχρι πότε. Γιατί το νέο αυτό πλήγμα είναι μια βαρύτατη δοκιμασία για το δημοκρατικό φρόνημα των Γάλλων, για την πίστη τους στο κράτος και την αποφασιστικότητά τους στην κρίση.

Ερωτήματα για τον πρόεδρο Ολάντ

Πάντως η νέα επίθεση σημαίνει το πολιτικό τέλος για τον πρόεδρο Ολάντ. Τον περασμένο χειμώνα αντέδρασε βέβαια σκληρά, προσπαθώντας να περιορίσει την τρομοκρατική απειλή με πιο αυστηρή νομοθεσία και με την επιβολή κατάστασης έκτακτης ανάγκης. Ταυτόχρονα όμως δεν κατάφερε να επιβάλει μια μεταρρύθμιση στον κυκεώνα των πιο διαφορετικών αρχών ασφαλείας και να δημιουργήσει στη συνέχεια μια και μοναδική, αποτελεσματική αντιτρομοκρατική υπηρεσία.

Μετά τις επιθέσεις στο Παρίσι είχε φανεί ξεκάθαρα ότι παρ’ όλες τις προειδοποιήσεις είχαν γίνει λάθη, πληροφορίες είχαν αγνοηθεί, ύποπτοι δεν είχαν συλληφθεί έγκαιρα. Προφανώς ανάμεσα στη χωροφυλακή, την αστυνομία, το υπουργείο Εσωτερικών και τις μυστικές υπηρεσίες υπάρχει μια μαύρη τρύπα. Ο Ολάντ έπρεπε να βάλει τέλος στις γραφειοκρατικές ζηλοτυπίες των υπηρεσιών του και να τις ενώσει υπό μια κεντρική διοίκηση. Δεν είναι τυχαίο ότι οι οικογένειες των θυμάτων του Μπατακλάν έχουν προσφύγει στη δικαιοσύνη κατά της κυβέρνησης για ενδεχόμενες παραλείψεις της.

Μπορεί ο πρόεδρος Ολάντ να εκμεταλλευθεί αυτή την τραγική ευκαιρία για να προχωρήσει σε δέουσες αλλαγές. Είναι ωστόσο για τον ίδιον πολύ αργά και το καλύτερο θα ήταν να εγκαταλείψει την ιδέα να θέσει και πάλι για του χρόνου υποψηφιότητα για την προεδρία. Τώρα ο πολιτικός κίνδυνος εκπορεύεται από το ακροδεξιό Εθνικό Μέτωπο. Η ανησυχία ότι το νέο τρομοκρατικό πλήγμα θα σπρώξει στις αγκάλες του πολλούς απροσανατόλιστους πολίτες είναι δικαιολογημένη.

Απαραίτητη η συνεργασία των μουσουλμάνων

Και τέλος: ότι κι αν επιχειρήσει αυτή την ώρα η γαλλική κυβέρνηση, χρειάζεται τη βοήθεια των μουσουλμανικών κοινοτήτων. Και ο δράστης της Νίκαιας είχε οικογένεια, φίλους, γείτονες. Κανένας δεν πρόσεξε τίποτα στην συμπεριφορά του; Η τρομοκρατία δεν κάνει διακρίσεις, απειλεί τους πάντες, και γι’ αυτό χρειάζεται μια αλλαγή νοοτροπίας στις μουσουλμανικές κοινότητες. Η αλληλεγγύη προς τους ομοθρήσκους είναι λάθος. Για να μην φθάσουμε στο σημείο ενός εμφυλίου μεταξύ ακροδεξιών, χριστιανών και μουσουλμάνων Γάλλων, θα πρέπει οι μουσουλμανικές κοινότητες και οι ιμάμηδες να βάλουν φραγμό στα κηρύγματα του μίσους. Αυτές οι κοινότητες έχουν υποχρέωση να δράσουν, όπως υποχρεούται να δράσει από την πλευρά της και η γαλλική πολιτεία.

Πηγή: Deutsche Welle