Οι κεντρικοί τραπεζίτες έρχονται στο προσκήνιο αυτή την εβδομάδα, καθώς οι Ευρωπαίοι και Αμερικανοί αξιωματούχοι θα έχουν υψηλού προφίλ συναντήσεις, που μπορεί να αποδειχθούν κρίσιμες για όσους χαράσσουν πολιτική αλλά και τις αναδυόμενες αγορές.
Οι αναδυόμενες αγορές νιώθουν την πίεση. Η Βραζιλία αντικατέστησε την Τουρκία σε ό,τι αφορά τα νομίσματα που κατά σειρά δέχονται επίθεση, καθώς η αυξανόμενη πολιτική αβεβαιότητα οδήγησε το ρεάλ προς την ισοτιμία 4 ρεάλ ανά δολάριο, το χαμηλότερο επίπεδο εδώ και δύο χρόνια.
Τις τελευταίες εβδομάδες, Ινδία, Ινδονησία, Τουρκία, Πακιστάν και Φιλιππίνες ανέβασαν τα επίσημα επιτόκιά τους. Συνολικά οι αναδυόμενες οικονομίες προχώρησαν 22 φορές σε σύσφιξη της νομισματικής τους πολιτικής το 2018, καθώς το δολάριο ανεβαίνει υποστηριζόμενο από τη σταθερή απόσυρση του «εύκολου χρήματος» από τη Fed.
Οι αναδυόμενες αγορές θα βρουν λίγη ανακούφιση από τις αναπτυγμένες. «Παρά τις ανησυχίες ότι μεμονωμένες ιστορίες αναδυόμενων χωρών αθροίζονται σε ένα ευρύτερο πρόβλημα αναδυόμενων, σε αυτό το στάδιο οι κεντρικές τράπεζες αναπτυγμένων χωρών είναι απίθανο να αντιδράσουν, με τη Fed και τηνΕΚΤ να κάνουν περαιτέρω βήματα προς τη σύσφιξη/τερματισμό της χαλάρωσης αυτή την εβδομάδα», δηλώνει η Elsa Lignos της RBC Capital Markets. «Αυτό αφήνει τις κεντρικές τράπεζες των αναδυόμενων χωρών ως τη βασική γραμμή άμυνας».
Το ανατιμούμενο δολάριο ρίχνει βαριά σκιά πάνω από αναδυόμενες χώρες που έχουν προχωρήσει σε ένα όργιο δανεισμού και έχουν χρέος εκπεφρασμένο στο αποθεματικό νόμισμα. Ένα κοινό στοιχείο των χωρών που βρίσκονται υπό πίεση είναι τα μεγάλα ελλείμματα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών, όπως αυτά της Βραζιλίας, της Ινδίας, της Ινδονησίας, της Τουρκίας και της Νότιας Αφρικής.
Ο δείκτης ισοτιμιών JPMorgan EM έχει υποχωρήσει 9% από την κορυφή στα μέσα Φεβρουαρίου και κινείται κοντά σε χαμηλά που είχαν καταγραφεί στα τέλη του 2016. Η ανησυχία είναι ότι η τάση αυτή έχει ακόμα δρόμο.
Ενας μειούμενος ισολογισμός της Fed και αμερικανικά επιτόκια αγοράς κοντά στο 2% σημαίνουν ότι οι επενδυτές μπορούν να είναι πολύ πιο απαιτητικοί, μετά από μια μακρά περίοδο που κυνηγούσαν την απόδοση κυρίως στις αναδυόμενες και σε ριψοκίνδυνες περιοχές πίστωσης.
Η ιστορία των τελευταίων μηνών είναι ότι το χρήμα φεύγει από προηγούμενα «καυτές» και ακριβά αποτιμημένες περιοχές του φάσματος ρίσκου και κατευθύνεται σε ασφαλέστερα ενεργητικά, όπως η αμερικανική αγορά κεφαλαίων. Αυτή είδε τη μεγαλύτερη εισροή από το 2013. Μετοχικά και ομολογιακά κεφάλαια αναδυόμενων αγορών αντιμετώπισαν το μακροβιότερο σερί ρευστοποιήσεων από το τέταρτο τρίμηνο του 2016, σύμφωνα με την EPFR.
Κάποιοι, όπως ο Urjit Patel, διοικητής της κεντρικής τράπεζας της Ινδίας, αντιτείνουν ότι η μείωση του ισολογισμού της Fed σε μια στιγμή αυξανόμενων πωλήσεων αμερικανικών ομολόγων για τη χρηματοδότηση των μειώσεων φόρου που πέρασε ο Τραμπ, τροφοδοτούν μια συμπίεση ρευστότητας στο δολάριο.
Οι επενδυτές στις αναδυόμενες αγορές, όμως, που ποντάρουν στην επιτροπή της Fed για λίγη ανάσα, πιθανότατα θα χρειαστεί να περιμένουν πολύ.
Αλλα θέματα, όπως το πολιτικό ρίσκο στην Ιταλία και οι αυξανόμενες εμπορικές εντάσεις έχουν προκαλέσει μεταβλητότητα στις αγορές και τα θέτουν ορισμένα μέλη της Fed. Αλλά αν και ο επικεφαλής της Jay Powellμπορεί να τα αναφέρει στη συνέντευξη Τύπου την Τετάρτη, είναι απίθανο να αποτελέσουν κάτι περισσότερο από μια παραπομπή.
Ο Ian Lyngen, στρατηγικός αναλυτής στην BMO Capital Markets, σημειώνει ότι οι συνθήκες στην αγορά δεν έχουν ακόμα φτάσει σε επίπεδα που να «υποδεικνύουν κρίση» και «μέχρι να συμβεί αυτό, ή εκτός αν η Fed πιστεύει ότι χάνει τον έλεγχο ως προς τον βαθμό με τον οποίο συσφίγγονται οι αγορές, είναι πιο πιθανό να τη δούμε να κρατά την πορεία που χάραξε προς υψηλότερα επιτόκια.
Θα δώσει σήμα η ΕΚΤ για το τέλος του QE;
Μετά από 43 μήνες αγοράς ομολόγων που φτάνουν τα 2,4 τρισεκατομμύρια ευρώ, είναι η οικονομία της ευρωζώνης αρκετά ισχυρή για να τερματίσει το μεγαλύτερο πρόγραμμα νομισματικής τόνωσης της ιστορίας της;
Αυτή είναι η ερώτηση στο τραπέζι αυτή την εβδομάδα καθώς οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής της ΕΚΤ θα ταξιδέψουν στη Ρίγα για τη συνάντησή τους την Πέμπτη.
Σχεδόν έξι χρόνια από τότε που ο πρόεδρός της Μάριο Ντράγκι υποσχέθηκε ότι θα «κάνει ό,τι χρειάζεται» για να σταθεροποιήσει το μπλοκ, η κεντρική τράπεζα εξετάζει την επιστροφή σε περισσότερο ομαλές χρηματοοικονομικές συνθήκες. Σε αντίθεση με άλλες κεντρικές τράπεζες ανά τον πλανήτη, η ΕΚΤ έχει αγοράσει τόσο εταιρικά όσο και κρατικά ομόλογα και κατέβασε τα επιτόκια σε αρνητικό έδαφος.
Η αγορά τίτλων έχει θέσει το 22% των κρατικών ομολόγων των χωρών της ευρωζώνης στα βιβλία της ΕΚΤ, σύμφωνα με υπολογισμούς των FT. Σε χώρες που έχουν χαμηλό χρέος, όπως η Γερμανία, το ποσοστό υπερβαίνει το 29% του υφιστάμενου χρέους, ενώ στην περίπτωση της Ιταλίας (της πλέον χρεωμένης) φτάνει το 17%.
Από τότε που άρχισε να αγοράζει επιχειρηματικά ομόλογα επενδυτικής βαθμίδας, τον Ιούνιο του 2016, η ΕΚΤ έχει χτίσει θέση 157 δισ. ευρώ σε εταιρικούς τίτλους, σχεδόν 20% του χαρτοφυλακίου που είναι επιλέξιμο προς αγορά.
Το μεγάλης κλίμακας σχέδιο αγορών είχε βαθύ αντίκτυπο στις αποδόσεις των ομολόγων. Τα spread εταιρειών των οποίων το χρέος δεν είναι επιλέξιμο για αγορά παρουσίασε πτωτική τάση σχεδόν ανάλογη με αυτή όσων είναι επιλέξιμα, υποδεικνύει έρευνα της Deutsche Bank.
Με το πρόγραμμα να σχεδιάζεται να τερματιστεί τον Σεπτέμβριο, τα γραφεία εμπορικών συναλλαγών ετοιμάζονται να απωλέσουν ένα μεγάλο αγοραστή εταιρικού χρέους. «Σημαίνει ότι από την αγορά αφαιρείται ένα δεκανίκι στο οποίο στηρίχθηκε για πολύ μακρύ χρονικό διάστημα», δήλωσε ο Frazer Ross, επικεφαλής του τμήματος εταιρικού χρέους επενδυτικής βαθμίδας στην Deutsche Bank. Προσέθεσε ότι «σε ένα περιβάλλον όπου οι αγορές έχουν περισσότερη μεταβλητότητα… το αντίκτυπο μεγεθύνεται.
Το σταμάτημα είναι λίγο ή πολύ αναπόφευκτο, δήλωσε πρόσωπο που δουλεύει στις αγορές χρέους στο Λονδίνο και προσθέτει ότι πιστεύει πως θα επηρεάσει τις τιμές. «Εχεις ένα γορίλα 800 λιβρών που θα μετατραπεί σε μέγεθος ψύλλου… αν δεν υπάρξει μια δεύτερη Lehman, θα σταματήσουν να αγοράζουν ομόλογα.
Πηγή Πληροφοριών: Financial Times, Euro2day.gr