Τις ημερομηνίες-κλειδιά, εντός των επόμενων τεσσάρων εβδομάδων, παρουσιάζει σε άρθρο του στους Financial Times, ο Πίτερ Σπίγκελ. Όπως αναφέρει η πεντάμηνη έντονη διαπραγμάτευση μεταξύ Ελλάδας και πιστωτών έχει, πλέον, εισέλθει στην πιο κρίσιμη φάση της.
18 Ιουνίου, Eurogroup: Η υπουργοί Οικονομικών της Ευρωζώνης συγκεντρώνονται στο Λουξεμβούργο, ευελπιστώντας ότι θα υπάρξει συμφωνία. Ο Έλληνας υπουργός Οικονομικών, Γ. Βαρουφάκης, έχει ξεκαθαρίσει ότι δεν κομίζει νέες προτάσεις από πλευράς Αθήνας. Αρκετοί Ευρωπαίοι αξιωματούχοι θεωρούν ότι δεν θα υπάρξει κάποια πρόοδος. Αν και τα deadlines «έρχονται και φεύγουν» στις διαπραγματεύσεις, μη επίτευξη συμφωνίας οδηγεί αρκετούς να σκεφθούν ότι μετά την 18ή Ιουνίου όλα θα εισέλθουν σε μία πολύ κρίσιμη φάση. Άλλωστε το ελληνικό πρόγραμμα «λήγει» στις 30 Ιουνίου. Ταυτόχρονα (σσ.: ακόμη και σε επίτευξη συμφωνίας στο Eurogroup) αρκετά ευρωπαϊκά κοινοβούλια δεν θα έχουν χρόνο να «περάσουν» μία συμφωνία.
19 Ιουνίου, Η επόμενη μέρα: Συνεδρίαση του Ecofin. Θεωρητικά η συζήτηση μπορεί να συνεχιστεί. Αλλά εάν δεν υπάρξει κάτι έκτακτο, όπως για παράδειγμα πανικός στις αγορές ή ουρές έξω από τις ελληνικές τράπεζες, δεν αναμένεται ότι το ελληνικό ζήτημα θα απασχολήσει σε μάκρος του υπουργούς Οικονομικών της Ε.Ε. Σε περίπτωση που δεν επιτευχθεί συμφωνία, μπορεί οι ηγέτες της Ευρωζώνης να προχωρήσουν σε μία έκτακτη Σύνοδο Κορυφής, όπως αναφέρουν κάποιοι αξιωματούχοι. Η Σύνοδος μπορεί να γίνει την Κυριακή 21 Ιουνίου, αν και ο Ντόναλντ Τουσκ θα πρέπει να το ανακοινώσει λίγο μετά την πιθανή αποτυχία στο Eurogroup.
21 Ιουνίου, Πιθανή έκτακτη Σύνοδος Κορυφής: Ορισμένοι αξιωματούχοι θεωρούν ότι οι ηγέτες της Ευρωζώνης δεν είναι και τόσο πρόθυμοι να πραγματοποιήσουν μία έκτακτη Σύνοδο από τη στιγμή που δεν υπήρξε πρόοδος στο Eurogroup. Κάποιοι πιστεύουν ότι ο Αλέξης Τσίπρας θέλει μία συμφωνία. Έχει τονίσει αρκετές φορές ότι η συμφωνία πρέπει να είναι πολιτική και να υπάρξει μεταξύ των ηγετών και όχι των τεχνοκρατών.
Μετά τις 22 Ιουνίου, Το χειρότερο σενάριο εμφανίζεται στον ορίζοντα: Εάν δεν υπάρξει καμία συμφωνία το χειρότερο σενάριο αρχίζει να έρχεται πιο κοντά. Σε αυτό περιλαμβάνεται η επιβολή περιορισμών στη διακίνηση κεφαλαίων, ώστε να αποτραπεί η κατάρρευση του χρηματοπιστωτικού συστήματος της Ελλάδας. Εάν υπάρξει bank run μπορεί η ΕΚΤ να αναγκαστεί να χαρακτηρίσει τις ελληνικές τράπεζες «αφερέγγυες» και να αποσύρει κάθε στήριξη. Χωρίς στήριξη οι ελληνικές τράπεζες θα καταρρεύσουν και ο μόνος τρόπος για να επαναλειτουργήσουν είναι η δημιουργία μίας νέας κεντρικής τράπεζας και νέου νομίσματος.
25 Ιουνίου, Σύνοδος Κορυφής: Ξεκινά η Σύνοδος Κορυφής, η οποία, πάντως, διαθέτει μία «φορτωμένη» ατζέντα. Αξιωματούχοι της Ευρωζώνης θεωρούν ότι εάν δεν έχει υπάρξει συμφωνία έως αυτή την ημερομηνία θα είναι, ήδη, αργά για την Ελλάδα.
30 Ιουνίου, Ημερομηνία «λήξης»: Ολοκληρώνεται το πρόγραμμα στήριξης της Ελλάδας, ενώ πρέπει να πληρωθούν 1,5 δισ. ευρώ στο ΔΝΤ. Χωρίς συμφωνία, αξιωματούχοι υποστηρίζουν ότι δεν μπορεί να υπάρξει νέα παράταση του προγράμματος. Χωρίς εκταμίευση ο Αλ. Τσίπρας δεν προτίθεται να πληρώσει το ΔΝΤ. Αν και οι οίκοι αξιολόγησης υποστηρίζουν ότι μη αποπληρωμή του ΔΝΤ δεν αποτελεί λόγο για κήρυξη της Ελλάδας σε κατάσταση χρεοκοπία, η ΕΚΤ μπορεί να αντιδράσει διαφορετικά.
1 Ιουλίου, Είσοδος σε «αχαρτογράφητα ύδατα»: Αποτυχία συμφωνίας και αποπληρωμής του ΔΝΤ. Η Ελλάδα (και η Ευρωζώνη) εισέρχεται σε αυτό που ο Μάριο Ντράγκι χαρακτήρισε ως «αχαρτογράφητα ύδατα». Capital controls, άδεια κρατικά ταμεία, τραπεζικό σύστημα που αναζητά απεγνωσμένα βοήθεια. Ορισμένοι αξιωματούχοι της Ευρωζώνης θεωρούν ότι τέτοιες καταστάσεις θα προκαλέσουν τεράστια οργή κατά του Αλ. Τσίπρα και θα οδηγήσουν σε πτώση την κυβέρνησή του. Αυτό μπορεί να σημάνει πραγματοποίηση νέων εκλογών ή – που είναι λιγότερο πιθανό – συγκρότηση κυβέρνησης εθνικής ενότητας.
20 Ιουλίου, Η καταληκτική ημερομηνία: Το πραγματικό deadline, καθώς θα πρέπει να αποπληρωθεί το ποσό των 3,5 δισ. ευρώ στην ΕΚΤ. Εάν η Ελλάδα δεν αποπληρώσει την ΕΚΤ θα είναι αδύνατο να επιβιώσει εντός Ευρωζώνης.
στο 