Σε άρθρο των Financial Times αναφέρεται ότι η Τουρκία χρειάζεται επειγόντως το ΔΝΤ.
Περιγράφει το ότι η Τουρκία βρίσκεται σε έκτακτη οικονομική κατάσταση, η οποία
δεν έχει να κάνει μόνο με τη σύγκρουση Ερντογάν– Τραμπ, αλλά και με το
προυπάρχον οικονομικό μοντέλο της χώρας, καθώς ήταν «εξαρτημένο από τη φθηνή
πίστωση, η οποία κράτησε την οικονομία σε υπερθέρμανση αλλά τώρα τελειώνει».
«Η Τουρκία υποφέρει από υψηλό πληθωρισμό (στο 18%), ένα
νόμισμα σε ελεύθερη πτώση (το οποίο έχασε το ένα τέταρτο της αξίας του τον
περασμένο μήνα αλλά είναι περίπου 40% κάτω έναντι του δολαρίου φέτος) και
μεγάλο έλλειμμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών, στο 7% του ΑΕΠ, το οποίο
δημιουργεί τον κίνδυνο μιας κρίσης στο ισοζύγιο πληρωμών.
Η κατάρρευση της λίρας σημαίνει πως κορυφαίες επιχειρήσεις
και τράπεζες που χρωστούν $295 δισ. σε ξένα δάνεια, τα μισά από τα οποία
ωριμάζουν ως τον επόμενο Ιούλιο, κινδυνεύουν με αθέτηση πληρωμών. Η Τουρκία
χρειάζεται άμεσα χρήματα» γράφουν χαρακτηριστικά οι FT.
Μεταξύ άλλων στο άρθρο αναφέρεται ότι «τον περασμένο μήνα έγινε
ξεκάθαρο ότι ο κ. Ερντογάν χρειαζόταν να αποτρέψει τη μετατροπή της
νομισματικής κρίσης σε μια οικονομική καταστροφή. Έπρεπε να αυξήσει τα
επιτόκια, να βελτιώσει τις σχέσεις με τις ΗΠΑ και να προωθήσει μια διάσωση.
Πρόκειται για κινήσεις πολύ δύσκολες, οι οποίες δημιουργούσαν τον κίνδυνο να
πλήξουν την εικόνα ενός ηγέτη που ισχυριζόταν ότι η κρίση είναι μια συνωμοσία
της Δύσης με στόχο την πτώση της Τουρκίας και του ιδίου, που αποτελούσε την
ενσάρκωση των υπέρμετρων φιλοδοξιών της.
Τα επιτόκια, τα οποίο ο κ. Ερντογάν λέει πως αποτελούν «τη
μητέρα και τον πατέρα όλων των δεινών», αυξήθηκαν σημαντικά την περασμένη
εβδομάδα. Η αύξηση προκάλεσε ένα επικό προεδρικό ξέσπασμα, το οποίο δεν
προκάλεσε έκπληξη στους τηλεθεατές που παρακολουθούν κάθε του έκρηξη. Ήταν ένας
αντιπερισπασμός.
Η συμφιλίωση με τον κ. Τραμπ είναι το επόμενο βήμα. Είναι
κάτι που απαιτεί την απελευθέρωση του κ. Μπράνσον. Αυτό είναι δύσκολο δεδομένου
ότι ο κ. Ερντογάν άφησε να εννοηθεί την προηγούμενη χρονιά πως είναι όμηρος
μέχρι την έκδοση του κ. Γκιουλέν. Αλλά μπορεί να έχει δρομολογηθεί (ο
εισαγγελέας στην υπόθεση του Μπράνσον μετατέθηκε)».
Επίσης, αγκάθι για τον Τούρκο Πρόεδρο αποτελεί και η μεγάλη
αναχρηματοδότηση του χρέους που θα χρειαστούν οι Τούρκοι δανειστές. Ο Ερντογάν
έχει κάνει λόγο για «νέους φίλους και συμμάχους» που θα βοηθήσουν την Τουρκία
στο πλαίσιο μιας παγκόσμιας συμμαχίας κατά του Τραμπ, μεταξύ των οποίων η
Ρωσία, η Κίνα και η Ε.Ε.
«Το Κατάρ, ο τελευταίος Άραβας σύμμαχος της Τουρκίας, έχει
υποσχεθεί επένδυση 15 δισ. δολαρίων. Η Κίνα υπόσχεται να χρηματοδοτήσει έργο
αξίας 3,6 δισ. δολαρίων. Η Ε.Ε., η οποία εξαρτάται από την Τουρκία για τον
περιορισμό των προσφυγικών ροών στην Ευρώπη, θα αυξήσει δίχως αμφιβολία τη
βοήθεια. Αλλά μόνο το ΔΝΤ μπορεί να προσφέρει τα ποσά που θα χρειαστεί η
Τουρκία, αν και αυτό θα σημαίνει και όρους που θα βάλουν τέλος στην στρατηγική
της κυβέρνησης Ερντογάν για ανάπτυξη μέσω δανεισμού» επισημαίνουν οι FT.