Ο Ντόναλντ Τραμπ μπορεί να μην ενδιαφέρεται πλέον για τη Ρωσία, αλλά η Ρωσία ενδιαφέρεται γι’ αυτόν. Ο Ρόμπερτ Μιούλερ, ο ειδικός εισαγγελέας, έχει ασκήσει διώξεις κατά 19 προσώπων, μεταξύ των οποίων 13 Ρώσοι και πέντε Αμερικανοί που εργάστηκαν στην προεκλογική καμπάνια του κ. Τραμπ.
Αυτή ήταν μόνο η αρχή. Όταν ο κ. Μιούλερ τελειώσει την έρευνα για την κυβερνοεπίθεση της Μόσχας στις εκλογές, είναι βέβαιο πως θα έχουν προστεθεί στη λίστα περισσότεροι Ρώσοι και Αμερικανοί.
Η έρευνα για το Γουότεργκεϊτ χρειάστηκε δύο χρόνια για να εξελιχθεί από υπόθεση διάρρηξης σε παραίτηση του προέδρου. Εννιά μήνες από τότε που ανέλαβε τη δουλειά, ο κ. Μιούλερ φαίνεται να ακολουθεί ένα παρόμοιο χρονοδιάγραμμα.
Η συνήθεια αποκοιμίζει το μυαλό. Είναι εύκολο λοιπόν να μη συλλάβει κανείς το πόσο σοβαρό είναι αυτό που συντελείται. Ο κ. Μιούλερ παίζει μια παρτίδα σκάκι. Κάθε κίνηση γίνεται με το βλέμμα στον βασιλιά του αντιπάλου. Την περασμένη Παρασκευή, ενίσχυσε την άμυνά του με διώξεις για τη ρωσική εμπλοκή στις εκλογές του 2016. Μην κοιτάτε τι είπε ο κ. Μιούλερ. Ο Χ.Ρ. Μακμάστερ, ο σύμβουλος εθνικής ασφάλειας του κ. Τραμπ, δήλωσε πως ο ρόλος της Ρωσίας είναι «πλέον αδιάσειστος».
Αυτό κάνει πιο δύσκολο για τον πρόεδρο να διώξει τον κ. Μιούλερ, κάτι που έχει προσπαθήσει να κάνει πάνω από μία φορά. Θα στοιχημάτιζα πως ο κ. Τραμπ βλέπει πλέον τον κ. Μακμάστερ σαν ένα πιόνι που μπορεί να θυσιάσει.
Ο κ. Μιούλερ είναι ικανός στο να μπερδεύει τον αντίπαλό του. Τόσο ο κ. Τραμπ όσο και ο αντιπρόεδρος Πενς λένε πως το κατηγορητήριο δείχνει ότι η Ρωσία δεν είχε κανέναν αντίκτυπο στις αμερικανικές εκλογές. Στην πραγματικότητα, το έγγραφο των 37 σελίδων δεν κάνει καμία αναφορά στον αντίκτυπο της Ρωσίας. Είναι ενδεικτικό πως οι δύο ανώτεροι αξιωματούχοι των ΗΠΑ διαβάζουν πράγματα που δεν υπάρχουν.
Ο κ. Τραμπ έχει εμμονή με τους ισχυρισμούς ότι η νίκη του έναντι της Χίλαρι Κλίντον έγινε με δόλιο τρόπο. Δεκαέξι μήνες μετά συνεχίζει να γράφει μηνύματα στο Twitter γι’ αυτό. Η ευαισθησία του κ. Τραμπ για το 2016 τον εμποδίζει να αναγνωρίσει τον ρόλο της Ρωσίας. Κέρδισε τις εκλογές δίκαια και έντιμα. Οτιδήποτε ρίχνει σκιά σε αυτό -ειδικά η Ρωσία- αποτελεί ταμπού.
Αλλά ακόμα δεν έχουν αποκαλυφθεί τα πιο ισχυρά χαρτιά για τη Ρωσία. Οι διώξεις της προηγούμενης εβδομάδας εστίασαν στη «φάρμα» των διαδικτυακών τρολ με έδρα την Αγία Πετρούπολη. Δεν έκαναν καμία αναφορά στην κυβερνοεπίθεση στα κεντρικά γραφεία του Δημοκρατικού κόμματος και σε υψηλόβαθμα στελέχη της προεκλογικής καμπάνιας της κας Κλίντον.
Σε αντίθεση με την επιχείρηση των «fake news», την οποία ανέλαβε να οργανώσει ένας φίλος του Ρώσου προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν, η κυβερνοεπίθεση πραγματοποιήθηκε σχεδόν σίγουρα από την FSB και την GRU, τις δύο βασικές υπηρεσίες πληροφοριών της Ρωσίας. Διέρρευσαν το υλικό τους μέσω των WikiLeaks, του ιστότοπου που διαχειρίζεται ο φυγάς Τζούλιαν Ασάνζ.
Ο Ρότζερ Στόουν, ο πρώτος επικεφαλής της καμπάνιας του κ. Τραμπ, είχε μια ικανότητα να μαντεύει πότε τα WikiLeaks θα δημοσιεύσουν την επόμενη παρτίδα με ευαίσθητο υλικό. Ο κ. Τραμπ θα το προανήγγειλε στη συνέχεια στις προεκλογικές συγκεντρώσεις. Αναφέρθηκε στα WikiLeaks 164 φορές τις τέσσερις τελευταίες εβδομάδες της προεκλογικής περιόδου. Η χρονική στιγμή που γίνονταν οι διαρροές ήταν πάντοτε χρήσιμη γι’ αυτόν. Η μεγαλύτερη διαρροή έγινε 32 λεπτά μετά τη δημοσίευση της ηχογραφημένης κασέτας από το Access Hollywood. Ποιος μπορεί να πει ότι ο αντιπερισπασμός δεν επηρέασε το αποτέλεσμα των εκλογών; Κανείς δεν μπορεί βέβαια να αποδείξει ποιος ήταν ακριβώς ο ρωσικός αντίκτυπος. Με κάθε κίνηση του κ. Μιούλερ, ο κ. Τραμπ θα αποκτάει όλο και μεγαλύτερη εμμονή να αποδείξει ότι δεν υπήρξε.
Η κόντρα ανάμεσα στον κ. Μιούλερ και τον Αμερικανό πρόεδρο είναι ένα γεωπολιτικό δώρο στον κ. Πούτιν. Ο κ. Τραμπ δεν μπορεί να κρατήσει τη σκληρή γραμμή απέναντι στη Μόσχα που του ζητούν οι σύμβουλοί του. Έξι μήνες αφότου το Κογκρέσο πέρασε νέες κυρώσεις κατά της Ρωσίας, ο κ. Τραμπ δεν τις έχει εφαρμόσει. Το χάσμα ανάμεσα στα ένστικτα του κ. Τραμπ και τις συμβουλές που λαμβάνει αυξάνεται. Η κυβέρνησή του ορίζει επισήμως τη Ρωσία ως έναν αντίπαλο. Αυτή θα ήταν η στάση της κας Κλίντον, αν ήταν στην εξουσία. Ο κ. Τραμπ διαφωνεί με αυτόν. Οι σύμμαχοι της Αμερικής δεν έχουν ιδέα ποιον να πιστέψουν, τον πρόεδρο ή τους ανθρώπους που εργάζονται μαζί του; Λένε διαφορετικά πράγματα.
Ο κ. Πούτιν δρέπει επίσης και ιδεολογικά οφέλη. Ο στόχος της Ρωσίας είναι να «σπείρει τη διχόνοια» στην αμερικανική δημοκρατία, σύμφωνα με τον κ. Μιούλερ. Την περασμένη εβδομάδα ο Νταν Κόατς, ο διευθυντής των εθνικών υπηρεσιών πληροφοριών, δήλωσε στο Κογκρέσο πως είναι βέβαιος ότι η Μόσχα θα μπορούσε να παρέμβει στις επερχόμενες ενδιάμεσες εκλογές στις ΗΠΑ. Ωστόσο, ο κ. Τραμπ δεν έχει κάνει ούτε μία αναφορά στην απειλή. Η κυβέρνησή του κάνει ελάχιστα πράγματα για να ενισχύει την ασφάλεια της εκλογικής διαδικασίας στις ΗΠΑ. Πρέπει να κατατάξουμε τον κ. Κόατς ως ένα ακόμα αναλώσιμο πιόνι.
Αλλά το μεγαλύτερο πλήγμα έχει επέλθει στις υπηρεσίες επιβολής του νόμου των ΗΠΑ. Το FBI λέει πως η Ρωσία προσπάθησε να σαμποτάρει τη δημοκρατία των ΗΠΑ. Ο κ. Τραμπ επιμένει πως ο ισχυρισμός αυτός αποτελεί απάτη. Έφτασε μέχρι και το σημείο να κατηγορήσει την έρευνα του FBI για το μακελειό στο σχολείο της Φλόριντα.
Η υπηρεσία έχει «ξοδέψει υπερβολικά πολύ χρόνο στη ρωσική εμπλοκή» για να εκμεταλλευτεί τις πληροφορίες που είχε για τον δράστη, ανέφερε ο ίδιος. Είναι κάτι πραγματικά τρελό.
Έχουν πεθάνει στα γέλια στη Μόσχα, όπως έγραψε την περασμένη εβδομάδα στο Twitter ο κ. Τραμπ; Θα έπρεπε. Ο πρόεδρος της Αμερικής είναι ένα δώρο που συνεχίζει να τους αποζημιώνει.
Πηγή Πληροφοριών: Financial Times, Euro2day.gr