Ο Αύγουστος ήταν ανιαρός, ένας ήπιος ψίθυρος χρηματιστηρίων που υποχωρούσαν και κινούνταν χωρίς δύναμη. Ο μήνας αποτέλεσε συλλογικές διακοπές από την έξαψη μετά την μανία του Brexit, μια ισχυρή αντίθεση στην περσυνή χρονιά, όταν μια απροσδόκητη υποτίμηση του κινεζικού νομίσματος έφερε ένα γενικευμένο, αν και προσωρινό, χρηματοοικονομικό πανδαιμόνιο σε όλο τον κόσμο.
Ίσως υπάρχει η ανησυχία ότι οι επενδυτές θα μπορούσαν να «ξυπνήσουν» ξαφνικά, δεδομένου ότι πλησιάζουν οι αμερικανικές εκλογές και έναδημοψήφισμα για το ιταλικό σύνταγμα. Αν δεν έχει καθοριστεί ακόμη το τι θα επηρεάσει τις αγορές τους μήνες που έρχονται, μπορεί να βοηθήσει αν κοιτάξουμε στο παρελθόν και θέσουμε ένα ερώτημα: έπειτα από ένα περιπετειώδες έτος, τι έχει πραγματικά αλλάξει;
Αναλογιστείτε τις εμφανώς αποκλίνουσες πορείες της Βρετανίας και της Ευρώπης. Με την πρώτη ματιά, οι βρετανικές μετοχές ήταν η έξυπνη επιλογή όταν έμπαινε ο περσυνός Σεπτέμβριος. Περιλαμβανομένων των μερισμάτων, κάποιος που επένδυσε στον δείκτη FTSE All-Share είναι κατά 12% πλουσιότερος. Συγκριτικά, ο ευρύς δείκτης MSCI για τις ευρωπαϊκές μετοχές που περιλαμβάνει και τις βρετανικές, έχει κοστίσει στον υποθετικό μέτοχο το 1% του κεφαλαίου του, μετά τις πληρωμές μερισμάτων.
Οι αγορές πήραν η καθεμία την πορεία της προς διαφορετικούς προορισμούς. Και πάλι, αν προσεγγίσουμε τη σύγκριση από την πλευρά ενός επενδυτή σε αμερικανικά δολάρια, ξαφνικά η διαφορά δεν είναι εύκολα εντοπίσιμη.
Πριν αποφασίσουν οι Βρετανοί ψηφοφόροι να φύγουν από την ΕΕ, οι δύο αγορές ήταν άρρηκτα συνδεδεμένες. Από τότε, έχουν εμφανίσει μόνο μικρή απόκλιση. Σε όρους δολαρίων, και με τα μερίσματα, η Βρετανία υποχωρεί 4% ενώ η υπόλοιπη Ευρώπη έχει πέσει κατά 2%.
Επομένως, παρά τις πολιτικές και οικονομικές εξελίξεις της περσυνής χρονιάς, μια μορφή στατικής ισορροπίας φαίνεται πως έχει παγιωθεί. Οι εκτιμήσεις για τα εταιρικά κέρδη σε Βρετανία και Ευρώπη μειώνονται το τελευταίο διάστημα, ενώ σε μεγάλο βαθμό αντισταθμίζονται από τα μέτρα των κεντρικών τραπεζών που βοηθούν στην υποστήριξη των τιμών των περιουσιακών στοιχείων. Με την ηρεμία να έχει αποκατασταθεί, είναι μικρή η υποβόσκουσα κίνηση που έχει σημειωθεί.
Ή, για να το δούμε και από μια άλλη πλευρά, η αυξανόμενη αξία των βρετανικών εταιριών μπορεί να θεωρηθεί μορφή ψευδαίσθησης του χρήματος (money illusion). Σε ένα μεγάλο βαθμό αξίζουν όσο άξιζαν και πριν από έναν χρόνο, αλλά η στερλίνα αξίζει λιγότερο. Αυτό υπονοεί μια εξέλιξη των παραπόνων που ακούγονται συχνά τα τελευταία χρόνια, ότι οι κεντρικές τράπεζες είναι η αιτία για όλες τις κινήσεις της αγοράς.
Αυτό που έχει σημασία τώρα είναι η αξία των νομισμάτων, και το πού θα πάνε από εδώ και πέρα.
Πηγή: Financial Times, Euro2day.gr