Στην απόφαση ότι τα κράτη-μέλη της ΕΕ «δεν υποχρεούνται, βάσει του δικαίου της Ένωσης, να χορηγούν θεώρηση για ανθρωπιστικούς λόγους στα πρόσωπα που επιθυμούν να μεταβούν στο έδαφός τους προκειμένου να ζητήσουν άσυλο» κατέληξε το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, σύμφωνα με σημερινή του ανακοίνωση.
Η απόφαση αφορά την αντιδικία του Βέλγου υφυπουργού για θέματα Μετανάστευσης Τεό Φράνκεν με οικογένεια Σύρων, η οποία υποστήριζε ότι αντιμετώπισε διώξεις λόγω θρησκείας και ζητούσε από τις βελγικές αρχές βίζα για ανθρωπιστικούς λόγους προκειμένου να μεταβεί στο Βέλγιο και να υποβάλει αίτηση ασύλου. Ο γενικός εισαγγελέας του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, δήλωσε τον περασμένο μήνα ότι οι χώρες της ΕΕ πρέπει να παρέχουν ανθρωπιστική βίζα για τους αιτούντες άσυλο, εφόσον δικαιούνται διεθνούς προστασίας.
Ωστόσο, σύμφωνα με τη σημερινή απόφαση, «τα κράτη-μέλη δεν υποχρεούνται, βάσει του δικαίου της Ένωσης, να χορηγούν θεώρηση για ανθρωπιστικούς λόγους στα πρόσωπα που επιθυμούν να μεταβούν στο έδαφός τους προκειμένου να ζητήσουν άσυλο». Εν τούτοις σημειώνεται ότι οι ευρωπαϊκές χώρες «διατηρούν την ευχέρεια να χορηγήσουν τη θεώρηση βάσει του εθνικού τους δικαίου». Τέλος, η ανακοίνωση του Δικαστηρίου υπογραμμίζει ότι «το δίκαιο της Ένωσης θεσπίζει μόνον τις διαδικασίες και τις προϋποθέσεις χορηγήσεως θεωρήσεων για διέλευση από ή σκοπούμενη παραμονή στο έδαφος των κρατών-μελών, για διάρκεια που δεν υπερβαίνει τις 90 ημέρες».
στο 