Οι βασικοί διαπραγματευτές για το Brexit Ντέιβιντ Ντέιβις και Μισέλ Μπαρνιέ έχουν πολλά κοινά, στο δημόσιο βίο και την ιδιωτική τους ζωή, τρέφουν αμοιβαία αισθήματα σεβασμού και θα περάσουν άπλετο χρόνο μαζί, ωστόσο στο θέμα της Ευρώπης τους χωρίζει άβυσσος.
Γεννημένοι στη σκληρή μεταπολεμική περίοδο, ο υπουργός για το Brexit Ντέιβις στην Αγγλία και ο Επίτροπος της Ευρωπαϊκής Ένωσης Μπαρνιέ στη Γαλλία, έχουν και δύο οικοδομίσει την καριέρα τους στη δεξιά πλευρά του πολιτικού φάσματος αλλά συχνά ως αουτσάιντερ, υπερηφανευόμενοι για τους προσωπικούς τους δεσμούς με απλούς ανθρώπους και παραμένοντας μακριά από τις ελίτ.
Γνωρίστηκαν αρκετά καλά σε προσωπικό επίπεδο όταν ήταν και οι δύο μέλη επιτροπής των υπουργών Ευρωπαϊκών Υποθέσεων στα μέσα της δεκαετίας του 1990, με στόχο να μεταρρυθμίσουν την Ένωση.
Η προσωπική τους χημεία ίσως βοηθήσει οι περίπλοκες συνομιλίες να μην γίνουν πικρές καθώς ο Ντέιβις θα προσπαθήσει να εξασφαλίσει τους καλύτερους όρους διαζυγίου για τη Βρετανία ενώ ο Μπαρνιέ θα διαπραγματεύεται εξ ονόματος των υπόλοιπων 27 κρατών-μελών της ΕΕ.
Ωστόσο, η καριέρα του Μπαρνιέ τον έχει καταστήσει ένθερμο οπαδό της ευρωπαϊκής ενοποίησης, ενώ ο Ντέιβις είναι εδώ και καιρό ευρωσκεπτικιστής. Ο 66χρονος Μπαρνιέ έχει ισχυρούς δεσμούς με την ιδιαίτερη πατρίδα του στη Σαβοΐα των Άλπεων, αναζητώντας ενέργεια στο περπάτημα στο βουνό, ένα πάθος που μοιράζεται με τον 68χρονο Ντέιβις, ο οποίος κάποτε ήταν έφεδρος στις ειδικές δυνάμεις του στρατού και μεγάλωσε στις σκληρές συνοικίες του νότιου Λονδίνου ενώ, όπως και ο Μπαρνιέ, είναι παντρεμένος και έχει τρία παιδιά.
ΑΟΥΤΣΑΪΝΤΕΡ
Στη Γαλλία, ο Μπαρνιέ, αφού φοίτησε σε σχολή διοίκησης επιχειρήσεων στο Παρίσι εντάχθηκε στους κόλπους της γκωλικής δεξιάς. Αλλά ενώ κέρδισε το σεβασμό για τη συμμετοχή του στους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του 1992, και ως υπουργός για το Περιβάλλον και αργότερα τη Γεωργία καθώς και ως Επίτροπος της ΕΕ, ποτέ δεν έγινε μέλος της παριζιάνικης ελίτ που εκπαιδεύτηκε στην υψηλού κύρους σχολή δημόσιας διοίκησης ENA.
Ο Ντέιβις επίσης σπούδασε διοίκηση επιχειρήσεων, στο Λονδίνο, μετά τη φοίτησή του στο πανεπιστήμιο του Γουόργουικ – όπως και του Μπαρνιέ ένα βιογραφικό που δεν περιλαμβάνει το κύρος του κατεστημένου που προσέφεραν το Ίτον και το Κέμπριτζ σε αυτά πολλών αντιπάλων του, ανάμεσά τους ο Ντέιβιντ Κάμερον, που το 2005 κέρδισε τον Ντέιβις στη μάχη για την ηγεσία του Συντηρητικού Κόμματος.
Στην περίπτωση όμως του Ντέιβις, ίσχυσε το ότι ‘γελά καλύτερα όποιος γελά τελευταίος’. Ο Κάμερον έπαιξε ένα στοίχημα προαναγγέλλοντας το περυσινό δημοψήφισμα για το Brexit σε μια προσπάθεια να κάνει τον Ντέιβις και άλλους ευρωσκεπτικιστές να σιωπήσουν – και έχασε.
Ενώ ο Μπαρνιέ κινήθηκε σχεδόν ανεμπόδιστα από την εκπαίδευσή του στην πολιτική, ο Ντέιβις είχε μια 15ετή καριέρα στις επιχειρήσεις τις δεκαετίες του 1970 και του 80, στην εταιρία ζάχαρης Tate and Lyle, μια εταιρία που τάχθηκε πέρυσι υπέρ του Brexit, ενώ στο παρελθόν έχει παραπονεθεί ότι οι δασμοί της ΕΕ πλήττουν τις εισαγωγές ζάχαρης.
Ο Μπαρνιέ είναι «περισσότερο Ευρωπαίος από Γάλλος», σύμφωνα με υψηλόβαθμο Ευρωπαίο αξιωματούχο που έχει εργαστεί μαζί του. Ο Ντέιβις δεν κρύβει τη βαθιά του απέχθεια για υπερεθνικούς θεσμούς.
Καθώς θα σκαρφαλώσουν μαζί στο όρος των προκλήσεων που αντιπροσωπεύει το Brexit, εκατομμύρια Ευρωπαίοι θα ελπίζουν ότι τα κοινά τους ενδιαφέροντα θα τους αποτρέψουν από το πέσουν στο γκρεμό, οδηγώντας τις συνομιλίες σε κατάρρευση.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
στο 