Η πορεία του Ματέο Ρέντσι στην έρημο δεν κράτησε παρά πέντε μήνες. Στις 4 Δεκεμβρίου εγκατέλειψε την εξουσία επειδή έχασε στο δημοψήφισμα για τη συνταγματική μεταρρύθμιση. Στα μέσα Φεβρουαρίου αποχώρησε και από τη θέση του εθνικού γραμματέα. Και τώρα επιστρέφει, έχοντας κερδίσει άνετα τις εσωτερικές εκλογές του Δημοκρατικού Κόμματος, και γίνεται εκ νέου ο φυσικός υποψήφιος της κεντροαριστεράς για τις προσεχείς βουλευτικές εκλογές. Η στρατηγική του να μην αφήσει το πεδίο ελεύθερο στους αντιπάλους του απέδωσε. Ελαβε πάνω από 70% των ψήφων, επικρατώντας επί των αντιπάλων του, του Αντρέα Ορλάντο και του Μικέλε Εμιλιάνο, που τον κατηγορούν ότι έστρεψε προς τα δεξιά το κόμμα και το έκανε προσωποπαγές.
Μετά την προσωπική του αποτυχία τον περασμένο Δεκέμβριο, ο Ρέντσι αρνήθηκε να αποσυρθεί προσωρινά όπως τον συμβούλευε ένα μέρος του περιβάλλοντός του. «Πήγαινε για δύο χρόνια με την οικογένειά σου στις Ηνωμένες Πολιτείες, θα σε βοηθήσω», φέρεται να του είπε ένας επιχειρηματίας με μεγάλη επιρροή, που πρόσκειται στην κεντροαριστερά. Ο Ρέντσι πήγε πράγματι τον Φεβρουάριο στη Σίλικον Βάλεϊ για «να αλλάξει παραστάσεις και να αναζητήσει τρόπους καταπολέμησης των λαϊκισμών και ανανέωσης της κεντροαριστεράς». Δεν έμεινε όμως παρά μερικές ημέρες. Στα 42 του χρόνια, και παρόλο που είχε δηλώσει ότι «δεν είμαι ρομπότ, κάποια στιγμή σκέφτηκα να τα παρατήσω όλα», ο βιαστικός άνδρας της ιταλικής πολιτικής ρίχνεται ξανά στη μάχη, φοβούμενος τις προδοσίες και τις επιπτώσεις που θα είχε η απομάκρυνσή του για μεγάλο διάστημα από την πολιτική.
Επιστρέφοντας στην Ιταλία, ο Ρέντσι ήλθε ξανά σε επαφή με τα στελέχη του κόμματος και προσπάθησε να εκμεταλλευτεί την άνοδο του Εμανουέλ Μακρόν. Στα τέλη Μαρτίου, εξηγούσε στη Lib?ration ότι ο επικεφαλής του «Εμπρός» δανείστηκε ορισμένες ιδέες του, όπως η κατάργηση του φόρου πρώτης κατοικίας. Σε αντάλλαγμα, αστειεύτηκε, εκείνος δανείστηκε το σύνθημα του Μακρόν: «Incammino!»
Εξαιρετικά επιδέξιος στον επικοινωνιακό τομέα, ο Ρέντσι κυριάρχησε στο μοναδικόdebate που διεξήχθη στις εσωτερικές εκλογές του Δημοκρατικού Κόμματος και επέστρεψε με επιτυχία στο πολιτικό προσκήνιο. «Το αποτέλεσμα της 4ης Δεκεμβρίου θα είχε αποθαρρύνει οποιονδήποτε», σχολίασε η Repubblica. «Αλλά εκείνος είχε το θάρρος να συνεχίσει».
«Ψήφισα τον Ορλάντο και όχι τον Ματέο Ρέντσι επειδή ο τελευταίος με απογοήτευσε, δεν εκπλήρωσε τις υποσχέσεις του», λέει ο Τζόρτζιο Ποπολάνι, ένας 48χρονος κάτοικος της Ρώμης. «Δεν με εκπλήσσει όμως η επιστροφή του. Το κόμμα είναι ενωμένο υπό την ηγεσία του. Και πρέπει να παραδεχθούμε ότι ο Ρέντσι παραμένει η ισχυρότερη προσωπικότητα για τη διακυβέρνηση της χώρας».
Την επομένη της νίκης του, ο άνθρωπος που έκτισε την πολιτική του σταδιοδρομία στη ρήξη και τη σύγκρουση έτεινε χείρα φιλίας στη μειοψηφία του κόμματός του. «Δεν είμαστε ένα προσωποπαγές κόμμα, αλλά μια ισχυρή κοινότητα με δύο εκατομμύρια ψηφοφόρους στις εσωτερικές εκλογές». Ο πρώην πρωθυπουργός ξέρει πως είναι άλλο να κερδίζεις δύο κατώτερους υποψήφιους στις εσωτερικές εκλογές του κόμματός σου και άλλο να πείθεις τους Ιταλούς να σου εμπιστευθούν και πάλι την εξουσία στις βουλευτικές εκλογές, που θα διεξαχθούν το αργότερο μέχρι τις αρχές του 2018.
* Ο Ερίκ Ζοζέφ είναι ανταποκριτής της Liberation στην Ιταλία
Πηγή: Liberation
στο 