Γερμανικά μέσα ενημέρωσης αναφέρονται από χθες στην εξάρθρωση κυκλώματος νοθείας λαδιού από την ελληνική αστυνομία στην περιοχή Λαρίσης, το οποίο, όπως αποκαλύφθηκε, χρωμάτιζε ηλιέλαιο και το πωλούσε, τόσο στην Ελλάδα, όσο και στο εξωτερικό, σε χώρες όπως τη Γερμανία, το Βέλγιο και την Ολλανδία.
Από ότι όλα δείχνουν το κύκλωμα χρησιμοποιούσε επωνυμίες και τοπωνύμια, όπως Πάρος, Κρήτη ή Καρπός ώστε να δώσει την εντύπωση στους καταναλωτές, σε Ελλάδα και εξωτερικό, ότι έχουν να κάνουν με ελληνικό λάδι εξαιρετικής ποιότητας.
Το νοθευμένο λάδι δεν έφθασε, πιθανότατα, ποτέ στο ράφι μεγάλης αλυσίδας
Η υπόθεση της νοθείας λαδιού έρχεται σε μια εποχή που η Ελλάδα έχει καθιερωθεί πλέον στη συνείδηση των γερμανών καταναλωτών ως χώρα παραγωγής εξαιρετικού ελαιολάδου. Ποτέ στο παρελθόν δεν υπήρχαν στο λιανικό εμπόριο της Γερμανία τόσες επωνυμίες με τόσο ποιοτικό ελαιόλαδο ελληνικής παραγωγής.
Σε μια πρώτη εκτίμηση, ο οικονομολόγος και σύμβουλος επιχειρήσεων σε ζητήματα εξαγωγών Τρύφων Κολιτσόπουλος θεωρεί ότι το νοθευμένο λάδι διοχετεύθηκε πιθανότητα μόνο σε ορισμένα καταστήματα «από ανεπίσημα δίκτυα διακίνησης τα οποία σε καμία περίπτωση δεν αντιπροσωπεύουν την πλειονότητα του λιανεμπορίου τροφίμων». Όπως δηλώνει ο έλληνας οικονομολόγος με μακρόχρονη εμπειρία στο χώρο προώθησης ελαιολάδου, «οι προδιαγραφές και οι ποιοτικοί έλεγχοι στη Γερμανία τόσο από τις αρμόδιες υπηρεσίες, όσο και από τις μεγάλες αλυσίδες σουπερμάρκετ, είναι πολύ αυστηροί. Ξεκινούν πριν καν ένα λάδι κυκλοφορήσει στην αγορά και συνεχίζονται αφότου τοποθετηθεί στο ράφι του καταστήματος ανά τακτά χρονικά διαστήματα».
Αυστηρότατοι έλεγχοι ποιότητας στη Γερμανία
Δεν αποκλείεται λοιπόν το μεγαλύτερο μέρος του νοθευμένου λαδιού να κυκλοφόρησε, τουλάχιστον στη Γερμανία, σε περιφερειακά ή και διαδικτυακά καταστήματα, όπου οι έλεγχοι δεν είναι τόσο αυστηροί. Το πιθανότερο είναι πάντως ότι το νοθευμένο λάδι δεν έφθασε ποτέ στις μεγάλες αλυσίδες σουπερμάρκετ ή τις εταιρίες εμπορίου τροφίμων διότι πολύ απλά δεν πληροί καμία από τις αυστηρότατες προδιαγραφές, ούτε της Γερμανίας, ούτε της ΕΕ.
Σύμφωνα με τον έλληνα ειδικό:«ένα προϊόν δεν μπορεί να εισέλθει σε κανένα σοβαρό δίκτυο διακίνησης χωρίς πρώτα να πιστοποιηθεί και να ελεγχθεί. Για παράδειγμα οι γερμανοί προμηθευτές ζητούν στην παραγωγή ελαιολάδου το διεθνές πρότυπο ποιότητας IFS (International Food Safety). «Όλα τα ελαιόλαδα που διακινούνται σήμερα στο γερμανικό λιανικό εμπόριο πρέπει να πληρούν τους όρους που θέτει η ευρωπαϊκή νομοθεσία. Παράλληλα, η αγορανομία διεξάγει ελέγχους που ξεκινούν από τις αναφορές στην ετικέτα. Ένα νοθευμένο λάδι, όπως στην προκειμένη περίπτωση, αποκλείεται να μην είχε εντοπιστεί σε έλεγχο. Αρκεί και μόνο να διαβάσεις προσεκτικά την ετικέτα του», εκτιμά ο Τρύφωνας Κολιτσόπουλος.
Πηγή πληροφοριών: DW
στο 