Υπάρχει ένα βασικό αξίωμα σχετικά με την κατάσταση της Ελλάδας: το χρέος που δεν μπορεί να αποπληρωθεί, αποτελεί πρόβλημα, όχι μόνο για τον δανειζόμενο, αλλά και για τον δανειστή,σημειώνει σε άρθρο της η συντηρητική ισπανική εφημερίδα «El Mundo».
Όπως επισημαίνεται, αν κάποιος δεν το πιστεύει αυτό, αρκεί να σκεφθεί ότι η χρεοκοπία της Lehman Brothers αποτέλεσε το έναυσμα για τη χειρότερη χρηματοπιστωτική κρίση από το 1929, επηρεάζοντας πολλά άτομα που δεν είχαν ακούσει ποτέ στη ζωή τους για τη Lehman Brothers.
Οι παγκόσμιες χρεοκοπίες αποτελούν παγκόσμιο πρόβλημα, τονίζεται στο άρθρο.
Το δεύτερο αξίωμα, που σχετίζεται με το πρώτο, είναι ότι η πρόκληση χάους όχι μόνο δεν λύνει κανένα πρόβλημα, αλλά συνήθως επιφέρει το χάος.
Προς το παρόν, η κατάσταση στην Ελλάδα έχει αυξήσει τα ασφάλιστρα έναντι κινδύνου στην ευρωπαϊκή περιφέρεια.
Το 2012, όλη η διαδικασία ήταν πολύ περισσότερο έντονη μέχρι τη στιγμή που παρενέβη ο Ντράγκι, ο οποίος είπε ότι επρόκειτο να κάνει αυτό που έλειπε για να διατηρηθεί το κοινό ευρωπαϊκό νόμισμα και ότι θα ήταν αρκετό.
Οι λέξεις αυτές, επισημαίνεται, ήταν η έκφραση ενός πολιτικού συμβιβασμού για να διατηρηθεί το ευρώ σε όλες τις χώρες που κυκλοφορούσε.
Αυτό επέτρεψε τη σταδιακή ομαλοποίηση των επενδυτικών πράξεων και διασυνοριακών χρηματοδοτήσεων.
Αν τώρα γίνει το αντίθετο από αυτό που συνέβη τον Αύγουστο του 2012, το μόνο που μπορούμε να περιμένουμε είναι τις αντίθετες συνέπειες.
Αν αφεθεί η Ελλάδα να κηρύξει στάση πληρωμών ή επίσης να εξαναγκαστεί στη χρεοκοπία, υπάρχουν δύο συγκεκριμένες συνέπειες και μία αμφιλεγόμενη συνέπεια.
Το πιο προφανές είναι ότι οι Έλληνες δεν θα λάμβαναν ευρώ ως μισθό ή ως σύνταξη, αλλά θα πληρώνονταν σε ένα νόμισμα χωρίς αξία.
Η δεύτερη συνέπεια της ελληνικής χρεοκοπίας είναι καθαρά λογιστική: θα πρέπει να αναγνωριστεί ότι τα δάνεια έχουν χαθεί.
Καθώς οι πιστωτές είναι βασικά θεσμικοί, διότι οι ιδιώτες έχουν τραπεί σε φυγή, οι συνέπειες δεν θα ήταν τόσο σοβαρές ή καλύτερα θα φαίνονταν λιγότερο σοβαρές.
Η Ελλάδα δεν μπορεί να πληρώσει όλο το χρέος της, όμως θα μπορούσαν να καταλήξουν να πληρώσουν κάτι και αυτό το κάτι θα είναι λιγότεροι φόροι ή περισσότερες δαπάνες για τις πιστώτριες χώρες.
Η αναπόφευκτη αναδιάρθρωση του χρέους είναι πολύ καλύτερη από τη χρεοκοπία.
Η τρίτη συνέπεια είναι η χρηματοοικονομική αστάθεια και η αναδιάταξη των κεφαλαίων στην κεντρική Ευρώπη.
Αυτό μπορεί να το αντισταθμίσει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, ενώ σε παγκόσμιο επίπεδο είμαστε σε πολύ καλύτερη κατάσταση έναντι του 2012.
Φυσικά, καθώς δεν έχει προκύψει άλλοτε μια κατάσταση όπως αυτή, δεν μπορούμε να γνωρίζουμε το μέγεθος της οικονομικής ζημίας.
Ίσως η Ελλάδα να μην έπρεπε ποτέ να εισέλθει στη ζώνη του ευρώ.
Επίσης, καθίσταται σαφές ότι θα έπρεπε να έχουν τεθεί υπό έλεγχο τα δημόσια οικονομικά της πολύ νωρίτερα, ενώ και τα προτεινόμενα μέτρα δεν είναι τα καλύτερα, ούτε μπορούν να πετύχουν την προώθηση της ανάπτυξη της Ελλάδας.
Ωστόσο, όπως σημειώνεται, ελπίζουμε ότι θα υπάρξει μια κακή συμφωνία, που είναι μακράν η καλύτερη όλων των επιλογών.
στο 