Η νομισματική καταιγίδα που έχει «βυθίσει» τον αναδυόμενο κόσμο, έχει φτάσει ξαφνικά και σε άλλες αγορές σε όλο τον κόσμο. Ασκεί πίεση στις αποτιμήσεις, παράγει «φαινόμενα» έλλειψης ρευστότητας και, σε ορισμένες περιπτώσεις, αρχίζει να εξαπλώνεται στην οικονομική και πολιτική σφαίρα.
Ενώ αυτή η κατάσταση έχει προκαλέσει απώλειες σε επενδυτές και τον κίνδυνο για ατυχήματα, ταυτόχρονα δημιουργεί μερικές ευκαιρίες για επενδύσεις σήμερα και πολλές περισσότερες στο μέλλον.
Στο οικονομικό μέτωπο, πολλές αναδυόμενες οικονομίες πλήττονται από μια δυσάρεστη μίξη χαμηλής παγκόσμιας ζήτησης και λιγότερο ευνοϊκών διεθνών τιμών. Λειτουργούν σε ένα περιβάλλον που χαρακτηρίζεται από μειούμενη ανάπτυξη, με την επιβράδυνση της Κίνας να επιδεινώνει την ηδη νωθρή πορεία σε Ευρώπη και Ιαπωνία. Και, στην περίπτωση των παραγωγών εμπορευμάτων, επιφέρει μία απότομη πτώση στα κέρδη από εξαγωγές.
Οι πολιτικές επιλογές που αντιμετωπίζουν οι αναδυόμενες οικονομίες είναι πολύ λιγότερο ελκυστικές τώρα που έχουν εξαντλήσει κάποια από τα εντυπωσιακά διεθνή αποθεματικά που είχαν οικοδομήσει τα τελευταία χρόνια.
Η ικανότητά τους να περιηγούνται στην παγκόσμια ύφεση μόνο με τη χρήση χρηματοδοτικών εργαλείων είναι τώρα πιο περιορισμένη.
Ωστόσο, και ιδιαίτερα για συστημικά σημαντικές χώρες με βαριά επιρροή στους δείκτες της αγοράς (όπως η Βραζιλία, η Ρωσία και η Τουρκία), έγκαιρες πολιτικές προσαρμογές –μία μίξη δημοσιονομικής προσαρμογής και διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων υπέρ της ανάπτυξης- αναστέλλονται από τις άστατες πολιτικές συνθήκες.
Η απόσυρση κεφαλαίων από ξένα χαρτοφυλάκια επιταχύνει τις προκλήσεις. Οι «crossover investors» -εκείνοι που έχουν επενδύσει σε αγορές έξω από τη ζώνη άνεσής τους- τώρα αισθάνονται μία επείγουσα ανάγκη να επιστρέψουν στις εγχώριες αγορές τους, τις προηγμένες οικονομίες.
Επιπρόσθετα στη μεγαλύτερη πίεση στα διεθνή αποθεματικά και τις τιμές των περιουσιακών στοιχείων, αυτό «κλέβει» λειτουργική ρευστότητα από τις αναδυόμενες οικονομίες, καθιστώντας πιο συνηθισμένη την εμφάνιση δυσχεριών.
Η σφαγή είναι ιδιαίτερα έντονη στην αρένα του ξένου συναλλάγματος. Τα πλέον διαπραγματεύσιμα νομίσματα των αναδυόμενων οικονομιών είναι σε χαμηλά επίπεδα, χειρότερα από εκείνα που βιώσαμε κατά τις πλέον σκοτεινές μέρες της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης.
Ακαμπτες συναλλαγματικές ρυθμίσεις (σ.σ. σύνδεση της ισοτιμίας με άλλο νόμισμα ή καλάθι νομισμάτων), κυρίως αυτές του Καζακστάν και του Βιετνάμ σκοτώνουν.
Οι επιχειρήσεις αντιμετωπίζουν ολοένα και αυξανόμενες ζημιές από την αναντιστοιχία μεταξύ των υψηλών υποχρεώσεων που έχουν σε ξένο νόμισμα και των χαμηλότερων κερδών που αποκομίζουν σε συνάλλαγμα. Ολα αυτά εγείρουν το ερώτημα κατά πόσο η υποτίμηση των νομισμάτων είναι πολύ μεγαλύτερη απ’ όσο δικαιολογούν τα θεμελιώδη μεγέθη.
Όσο πιο βαθιές είναι οι αναταραχές και όσο περισσότερο εξακολουθούν να υπάρχουν, τόσο πιθανότερο είναι να προσβάλουν άλλες κατηγορίες περιουσιακών στοιχείων. Και ακριβώς αυτό είναι που συνέβη.
Έχοντας υπονομεύσει την πίστωση στις αναδυόμενες αγορές και τις τοπικές αγορές ομολόγων η αστάθεια επεκτάθηκε στα εταιρικά ομόλογα στις προηγμένες οικονομίες, ακόμη και στις πιο σταθερές αγορές μετοχών, όπως στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Υπάρχει κίνδυνος η μεταβλητότητα που έχει προκύψει να κρατήσει για κάποιο διάστημα. Παρά τις πρόσφατες εξελίξεις, κάποιες τιμές της αγοράς είναι ακόμη σχετικά αποσυνδεδεμένες από τα θεμελιώδη μεγέθη, ιδιαιτέρως όταν πρόκειται για εκείνες που βασίζονται στη γενναιοδωρία των κεντρικών τραπεζών.
Στο μεταξύ, οι αυτόματοι σταθεροποιητές είναι λιγότερο αποτελεσματικοί αυτές τις μέρες, με δεδομένο το μεγάλο διάστημα κατά το οποίο αυτοί οι θεσμοί τρέχουν εξαιρετικά πολιτικά καθεστώτα.
Βραχυπρόθεσμα, αυτό απαιτεί προσοχή στις τοποθετήσεις χαρτοφυλακίου, αλλά όχι καθολικά. Ο συνδυασμός των υπερβολών και της εξάπλωσης δημιουργεί ενδιαφέρουσες μεμονωμένες ευκαιρίες.
Στις αποτυχίες της αγοράς, οι καλοί τίτλοι παρασύρονται από τους κακούς, ιδιαίτερα αφού οι αλγόριθμοι διαπραγμάτευσης που οδηγούνται από τη μεταβλητότητα, αναγκάζουν κάποιους επενδυτές να πουλήσουν ό,τι μπορούν.
Φοβούμενοι τις εξαγορές των πελατών, ακόμη και οι διαχειριστές περιουσιακών στοιχείων με μακροπρόθεσμο προσανατολισμό αγωνίζονται να συγκεντρώσουν μετρητά, συχνά με όποιον τρόπο μπορούν.
Οι περισσότερες από τις ευκαιρίες που προκύπτουν συγκεντρώνονται σε «relative trades», δηλαδή επενδυτές που επικεντρώνονται σε γενικά διαταραγμένες αγορές για να αγοράσουν τους βασικά σταθερούς τίτλους και πουλούν εκείνους των οποίων τα αδύναμα θεμελιώδη δείχνουν ότι πιθανώς θα αποδυναμωθούν κι άλλο. Και τα πιο σημαντικά διακριτικά χαρακτηριστικά εδώ είναι τα μεγάλα μαξιλάρια στους ισολογισμούς, η σημαντικά λειτουργική ευελιξία και το καλό μάνατζμεντ.
Μακροπρόθεσμα, οι ευκαιρίες θα μετακινηθούν. Οι επενδυτές που στοχεύουν μακροπρόθεσμα αναζητούν επενδυτικές ευκαιρίες σε τοποθετήσεις που είναι σχετικά φθηνές. Αυτό είναι ιδιαίτερα πιθανό να συμβεί στα νομίσματα των αναδυόμενων αγορών και τοπικά ομόλογα, όπου η υπομονή μάλλον θα αμειφθεί αδρά.
Πηγή: euro2day.gr
στο 