Η ανεργία και η υποτίμηση της λίρας ταλαιπωρούν εδώ και καιρό την Τουρκία. Η εκτόξευση τιμών στα τρόφιμα κάνει την κρίση ακόμη πιο αισθητή. Η κυβέρνηση Ερντογάν χάνει την αξιοπιστία της και αναζητεί λύσεις.
Η κρίση στην Τουρκία ήταν για αρκετό καιρό μία αφηρημένη έννοια. Πλέον προσδιορίζει όλο και περισσότερο την καθημερινή ζωή των κατοίκων. Τον Ιανουάριο η νομισματική κρίση εισέβαλε στον τουρκικό προϋπολογισμό και εν συνεχεία… στην τούρκικη κουζίνα: οι τιμές των λαχανικών και των φρούτων αυξήθηκαν απότομα. Μετά τις δημοτικές εκλογές του Μαρτίου η κατάσταση έγινε ακόμη πιο σοβαρή, καθώς η τιμή των κρεμμυδιών εκτοξεύθηκε στα ύψη, φτάνοντας μέχρι και τις 10 λίρες (1,5 ευρώ) το κιλό. Σχεδόν το τριπλάσιο σε σύγκριση με την περσινή χρονιά.
Ο πληθωρισμός ορίζει την οικονομική πορεία της Τουρκίας ήδη από το 2017 με την τουρκική λίρα να έχει υποτιμηθεί στο διάστημα αυτό μέχρι και 30%. Βέβαια αυτό αρχικά δεν έδειξε να πτοεί ιδιαίτερα τους ψηφοφόρους της κυβέρνησης Ερντογάν, κάτι που από τις δημοτικές εκλογές φαίνεται σταδιακά να αλλάζει. Ειδικοί υποστηρίζουν μάλιστα ότι η αδύναμη οικονομία είναι ο βασικός λόγος για την στροφή των ψηφοφόρων. Ο Τούρκος πρόεδρος Ερντογάν κατηγορεί για την «τρομοκρατία» της αύξησης των τιμών… σκοτεινές δυνάμεις και κερδοσκόπους. Παρόλα αυτά, όπως όλα δείχνουν, είναι ο πληθωρισμός στις αγορές τροφίμων που ευθύνεται.
Είναι μία «αναδιάρθρωση» η λύση;
«Η οικονομική πολιτική δεν ήταν βιώσιμη», αναφέρει ο Ερντάλ Γιαλσίν από το οικονομικό Ινστιτούτο του Μονάχου Ifo σε συνέντευξη που έδωσε στη Deutsche Welle. Συγκεκριμένα υποστηρίζει πως κατασπαταλήθηκαν μεγάλα ποσά που ήταν προορισμένα για την ενίσχυση των υποδομών, ενώ απέτυχαν τα σχέδια περί αύξησης της παραγωγής, κάτι που στον τομέα της γεωργίας είναι ιδιαίτερα εμφανές. «Παρά το γεγονός, ότι η Τουρκία διαθέτει τις ιδανικές συνθήκες για μία παραγωγική αγροτική οικονομία, εισάγει συστηματικά λαχανικά και φρούτα. Κύρια αιτία γι’ αυτό είναι η έλλειψη επενδύσεων στη βιομηχανία», υπογραμμίζει ο Γιαλσίν.
Ο πληθωρισμός βέβαια δεν επηρεάζει μόνο τα τρόφιμα, αλλά και τις τιμές της βενζίνης και του ρεύματος, οι οποίες έχουν εκτοξευθεί. Ολόκληρη η τουρκική οικονομία φαίνεται να παγώνει: τους τρεις τελευταίους μήνες του 2018 συρρικνώθηκε κατά 2,8 % – για πρώτη φορά την τελευταία δεκαετία βρίσκεται σε ύφεση. Τούρκοι επιχειρηματίες έλαβαν δάνεια από το εξωτερικό, με αποτέλεσμα τα δάνεια να πρέπει να αποπληρωθούν σε ευρώ ή δολάρια, κάτι που σχεδόν διπλασίασε τα χρέη τους.
Η λύση, σύμφωνα με τον Γιαλσίν, βρίσκεται σε μία αναδιάρθρωση των παραγωγικών δομών. Ο δρόμος βέβαια για την έξοδο από την οικονομική κρίση δεν είναι εύκολος. Όπως ο ίδιος υποστηρίζει, η πτώχευση μη παραγωγικών επιχειρήσεων, η μείωση της αγοραστικής δύναμης και η αύξηση της ανεργίας είναι αναπόφευκτες. Και δεν τελειώνει εκεί: για το μεσοδιάστημα κρίνει απαραίτητη την εισαγωγή ενός προγράμματος στήριξης, ενδεχομένως από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.
Κάτι τέτοιο βέβαια είναι μάλλον απίθανο να συμβεί στην Τουρκία, καθώς ο Ερντογάν αποφεύγει οποιαδήποτε ανάμειξη στα εσωτερικά της χώρας, προσπαθώντας να διατηρήσει την πολιτική του ανεξαρτησία.
Πηγή πληροφοριών: Deutsche Welle
στο 