Την ώρα που η ΕΕ επιχειρεί να περιορίσει το ρεύμα προσφύγων και μεταναστών που καταφθάνουν από τις τουρκικές ακτές, οι μεταναστευτικές ροές από το Μαρόκο προς την Ισπανία έχουν μειωθεί δραστικά.
Τα μόλις 14 χιλιόμετρα που χωρίζουν το νότιο άκρο της ιβηρικής χερσονήσου από το Μαρόκο βάζουν πολλούς ανθρώπους σε πειρασμό να τολμήσουν το άκρως επικίνδυνο πέρασμα από το στενό του Γιβραλτάρ. Το ισπανικό σώμα θαλάσσιας διάσωσης επενέβη πέρσι περισσότερες από 500 φορές, διασώζοντας πάνω από 4.000 άτομα που διέτρεχαν σοβαρό κίνδυνο πνιγμού. Στο ένα τρίτο των περιπτώσεων επρόκειτο για παράτυπους μετανάστες. Ένας σημαντικός αριθμός, αν και αισθητά μικρότερος συγκριτικά με τα προηγούμενα χρόνια.
Για την αποτελεσματική φύλαξη των θαλάσσιων συνόρων στα ανοικτά των ισπανικών ακτών μεριμνά η ευρωπαϊκή υπηρεσία Frontex, αλλά κατά πρώτο λόγο οι αρμόδιες υπηρεσίες του Μαρόκου. Η βορειοαφρικανική χώρα χρηματοδοτείται από την ΕΕ με πολλά εκατομμύρια ευρώ προκειμένου να αποτρέπει την παράτυπη είσοδο μεταναστών στην Ευρώπη. Ο ισπανός υπουργός Εσωτερικών Χόρχε Φερνάντο Ντίαθ εξαίρει τη συνεργασία της χώρας του με το Μαρόκο. Όπως δήλωσε, «το Μαρόκο είναι στρατηγικής σημασίας για την Ισπανία. Αυτό το διάστημα γίνεται πολύς λόγος για τη Λαμπεντούζα και τη Λέσβο, για την κεντρική και την ανατολική Μεσόγειο. Κανείς δεν μιλά για τη δυτική, επειδή δεν είναι μέρος του προβλήματος αλλά της λύσης. Η κατάσταση εδώ δεν είναι έτσι τυχαία, αλλά επειδή κάνουμε τη δουλειά μας με υπευθυνότητα και επαγγελματισμό».
Πρότυπο για τη συνεργασία ΕΕ και Τουρκίας;
Η στενή συνεργασία Ισπανίας και Μαρόκου στο πεδίο της μετανάστευσης συνιστά παράδειγμα προς μίμηση, εκτιμά ο ισπανός συγγραφέας και καλός γνώστης των χωρών του Μαγκρέμπ Ιγκνάθιο Θεμπρέρο. Όπως επισήμανε, «αυτό το είδος συνεργασίας που υπάρχει ανάμεσα σε Ισπανία και Μαρόκο χρησιμοποιεί τώρα η ΕΕ και στην Τουρκία. Και σε αυτήν την περίπτωση ανατέθηκε στον εταίρο η προστασία των εξωτερικών συνόρων της ΕΕ. Αυτό λειτουργεί πολύ καλά με το Μαρόκο».
Πάντως το σφράγισμα του βαλκανικού διαδρόμου δεν αποκλείεται να αυξήσει πάλι τις προσφυγικές ροές στη δυτική Μεσόγειο. Το παράδειγμα της Τουρκίας δείχνει πόσο υψηλό τίμημα –τόσο σε οικονομικό όσο και σε πολιτικό επίπεδο- είναι διατεθειμένη να καταβάλει η ΕΕ για να κρατήσει κλειστά τα σύνορά της. Το γεγονός αυτό δεν μπορεί να έχει περάσει απαρατήρητο στο Μαρόκο.
Πηγή: Deutsche Welle