Μία κωμικοτραγική ιστορία παρανοήσεων και γραφειοκρατίας: ένας
τουρίστας από την Κίνα βρέθηκε στη Γερμανία, πήγε να καταγγείλει κλοπή και
κατέληξε, άγνωστο γιατί, σε …κέντρο φιλοξενίας προσφύγων.
Στα 31 του χρόνια ο Ζουν Λινγκ από τη Βόρεια Κίνα μπορεί να μην μιλούσε
αγγλικά ή γερμανικά, αλλά ήταν έτοιμος να εκπληρώσει το όνειρό του: ένα
αξέχαστο ταξίδι στην Ευρώπη, αρχίζοντας από τη ρομαντική Γερμανία και
συνεχίζοντας την πορεία του για τη Γαλλία και την Ιταλία. Πρώτος του σταθμός ήταν
η Στουτγάρδη, πολύβουη πρωτεύουσα της Βάδης-Βυρτεμβέργης. Εκεί, ή, σύμφωνα με
μία άλλη εκδοχή, στη Χαϊδελβέργη, τον χτύπησε η ατυχία: κάποιοι του έκλεψαν το
πορτοφόλι. Αλλά ο Ζουν Λινγκ μάλλον δεν ανησύχησε ιδιαίτερα. Θα τακτοποιούσε το
ζήτημα και θα συνέχιζε το ταξίδι του για την Γαλλία. Έτσι νόμιζε τουλάχιστον.
Το τί ακριβώς συνέβη στη συνέχεια δεν έχει ξεκαθαριστεί ακόμη. Γεγονός
είναι ότι ο Ζουν Λινγκ πήγε στο αστυνομικό τμήμα για να καταγγείλει την κλοπή,
από εκεί βρέθηκε στην κεντρική υπηρεσία ασύλου της Χαϊδελβέργης, λίγο αργότερα
επιβιβάστηκε σε πούλμαν για να διανύσει 300 χλμ. μέχρι το Ντόρτμουντ και στη
συνέχεια μεταφέρθηκε σε κέντρο φιλοξενίας προσφύγων στον οικισμό Ντύλμεν. Έδωσε
δακτυλικά αποτυπώματα και πέρασε από ιατρικές εξετάσεις. Όπως προβλέπει ο νόμος
για την παροχή ασύλου, στη Χαϊδελβέργη οι αρχές του είχαν κρατήσει το
διαβατήριο με την έγκυρη τουριστική βίζα. Πώς εξηγούνται όλα αυτά; Όλα δείχνουν
ότι ο Ζουν Λινγκ είχε συμπληρώσει λάθος έγγραφο, δηλαδή μία αίτηση για πολιτικό
άσυλο στη Γερμανία. Κανείς δεν γνωρίζει πώς και γιατί έγινε αυτό.
Τον “έσωσε” η
τεχνολογία
Ο μοναχικός Ζουν Λινγκ πέρασε σχεδόν δύο εβδομάδες στο κέντρο
φιλοξενίας του Ντύλμεν, μέχρι που οι συνεργάτες του Γερμανικού Ερυθρού Σταυρού,
με το “έμπειρο” μάτι τους, άρχισαν να υποπτεύονται ότι κάτι δεν πάει
καλά. “Ήταν πολύ ανήσυχος, κοιτούσε αριστερά-δεξιά, έκανε χειρονομίες, έδινε
την εντύπωση ότι δεν αισθανόταν καθόλου καλά εκεί μέσα” λέει ο Κρίστοφ
Σλύτερμαν, συνεργάτης του Ερυθρού Σταυρού, στον τηλεοπτικό σταθμό WDR. Μαζί με
τον διευθυντή του κέντρου Κλαούντιο Κολάκοβιτς, ο Σλύτερμαν προσπάθησε να
συνομιλήσει με τον Ζουν Λινγκ. Χωρίς αποτέλεσμα. Οι δυο τους απευθύνθηκαν σε
έναν κινέζο εστιάτορα στο Ντύλμεν, ο οποίος τους πρότεινε την πρόχειρη, έστω,
μετάφραση από τα κινεζικά στα γερμανικά μέσω ειδικής App. Με το κινητό τους οι
Σλύτερμαν και Κολάκοβιτς επέστρεψαν στο κέντρο φιλοξενίας, για να λάβουν το
μήνυμα “Βοηθείστε με, θέλω να πάρω πίσω το διαβατήριό μου”. “Πού
είναι το διαβατήριό σας;” τον ρώτησαν. “Στη Χαϊδελβέργη” ήταν η
απάντηση.
“Αρχίσαμε τα τηλέφωνα στην υπηρεσία ασύλου στη Χαϊδελβέργη, στο
Ντόρτμουντ, στη δημοτική αρχή, στην αστυνομία, σε πρεσβείες και προξενεία”
δηλώνει ο Κλαούντιο Κολάκοβιτς στο WDR. Άφαντο το διαβατήριο, άφαντη και η
έγκυρη, όπως όλα δείχνουν, τουριστική βίζα του Ζουν Λινγκ. Ο Σλύτερμαν από την
πλευρά του εκτιμά ότι “κάποιο λάθος έχει γίνει στις δημόσιες υπηρεσίες.
Δεν έδωσαν την απαραίτητη προσοχή, τον ενέταξαν στη συνήθη διαδικασία ασύλου.
Και όταν αρχίζει αυτή η διαδικασία γίνεται με ιδιαίτερη επιμέλεια, όπως όλα τα
πράγματα στη Γερμανία”. Μία εκπρόσωπος της περιφερειακής διοίκησης στην Καρλσρούη
φαίνεται να έχει διαφορετική άποψη και δηλώνει τα εξής για τον Ζουν Λινγκ στον
τηλεοπτικό σταθμό WDR: “Συμπλήρωσε το σχετικό έντυπο με τη βοήθεια
μεταφραστή. Επομένως του ήταν απολύτως σαφές ότι βρισκόταν σε υπηρεσία υποδοχής
για την υποβολή αιτήσεων ασύλου”.
Αποχώρηση με προσωρινά έγγραφα
Ακόμα και τώρα, μετά από ενδελεχή έρευνα, η δημοσιογραφική ομάδα του
WDR που ασχολήθηκε με την υπόθεση επισημαίνει ότι “δεν είναι απολύτως
ξεκάθαρο, αν ο Κινέζος γνώριζε ότι κατέθετε αίτηση για την παροχή
ασύλου”.Τελικά ο επισκέπτης έλαβε προσωρινά έγγραφα από την αστυνομική
διοίκηση του Ντύλμεν, στα οποίο πιστοποιούνται τα στοιχεία του, ώστε να
εγκαταλείψει το κέντρο φιλοξενίας προσφύγων. Αναχώρησε με άγνωστο προορισμό.
Του απομένουν άλλες τρεις μέρες άδειας.
Πηγή: Deutsche Welle