Όπως είπε προς τη Γερμανική Ραδιοφωνία Deutschlandfunk ο γερμανός βουλευτής των Φιλελευθέρων Αλεξάντερ Λάμπσντορφ, σχολιάζοντας τις προτάσεις που παρουσίασε η Κομισιόν:
«Δεν είμαι βέβαιος εάν έχει αποτύχει το πρότζεκτ. Το ερώτημα είναι: θα υλοποιηθεί στο βαθμό που το σχεδιάζουν ο Ζαν Κλοντ Γιούνκερ και η Κομισιόν; Δεδομένων των αντιδράσεων που υπάρχουν, μπορεί να αμφιβάλει κανείς ως προς αυτό.
Το θέμα αυτό έχει δυο πτυχές: αφενός η ανάγκη επαναπροσδιορισμού της ευρωπαϊκής πολιτικής έναντι των προσφύγων δεδομένου ότι το Δουβλίνο δεν λειτουργεί πια.
Το δεύτερο σκέλος αφορά τη γενικότερη συζήτηση για την ευρωπαϊκή πολιτική. Έχει δίκιο ο Γιούνκερ όταν λέει ότι στα μεγάλα προβλήματα η Ευρώπη πρέπει να επιδεικνύει πυγμή».
Η Ευρώπη αποτυγχάνει λόγω εθνικών εγωισμών
Γεγονός είναι όμως ότι στην ΕΕ δεν υπάρχει εδώ και χρόνια ένα πλειοψηφικό ρεύμα υπέρ του επαναπροσδιορισμού της πολιτικής έναντι των προσφύγων και μεταναστών, πόσο μάλλον για μια δικαιότερη κατανομή των βαρών.
«Ναι, η πλειοψηφία αυτή θα πρέπει καταρχήν να συγκροτηθεί. Εάν όμως Πολωνία, Αγγλία και άλλες μεγάλες χώρες μπλοκάρουν τις αποφάσεις στο Συμβούλιο, τότε φυσικά δυσκολεύει το θέμα της ενισχυμένης πλειοψηφίας.
Η Ισπανία είναι ανοιχτή, η Γαλλία σκεπτική, αλλά όχι αρνητική, ευτυχώς η Γερμανία είναι υπέρ. Θα πρέπει να δούμε τώρα τι θα προκύψει και τι στάση θα τηρήσουν οι μικρότερες χώρες.
Σε περίπτωση που αποτύχει το Συμβούλιο, τότε θα έχουμε την κατάσταση που διαπιστώνουμε εδώ και χρόνια στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο: στα προβλήματα που θεωρούνται πραγματική πρόκληση, η Ευρώπη δεν αποτυγχάνει λόγω της Κομισιόν ή του Ευρωκοινοβουλίου, αλλά εξαιτίας του εγωισμού των χωρών μελών».
Προς μια συμμαχία των προθύμων;
Για την περίπτωση πάντως που και αυτή τη φορά οι 28 δεν καταφέρουν να βρουν έναν κοινό παρονομαστή, ο αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Λάμπσντορφ έχει μια εναλλακτική πρόταση:
«Εάν όντως κάποιες χώρες αρνηθούν και δεν επιτευχθεί ενισχυμένη πλειοψηφία, τότε, και για να βοηθήσουμε την Ελλάδα και την Ισπανία, θα πρέπει να σκεφτούμε πως μπορούν να συνεργαστούν εκείνες οι χώρες που θέλουν να δεχθούν πρόσφυγες και έτσι να αναπτύξουν από κοινού ένα σύστημα, ορίζοντας τρόπον τινά μια άτυπη ποσόστωση.
Τα τελευταία χρόνια, για παράδειγμα, Γερμανία και Σουηδία δέχθηκαν το 43 % όλων των προσφύγων. Αυτό σημαίνει ότι τόσο εμείς οι Γερμανοί όσο και οι Σουηδοί πιστεύουμε ότι το πρόβλημα λύνεται καλύτερα σε ένα πλαίσιο αλληλεγγύης.
Θα μπορούσαμε να πείσουμε και άλλες χώρες, την Ολλανδία, το Βέλγιο, την Αυστρία προκειμένου να δρομολογήσουμε και να υλοποιήσουμε ένα τέτοιο σύστημα. Στη συνέχεια θα μπορούσαν να συμμετέχουν και άλλες χώρες, εφόσον βέβαια αντιληφθούν και πειστούν προηγουμένως ότι το υπάρχον σύστημα, που λέει εν ολίγοις ότι αφήνουμε Ελλάδα και Ιταλία στην τύχη τους, δεν μπορεί να λειτουργήσει σε βάθος χρόνου».
Πηγή: DW