Το Βερολίνο ανταποκρίνεται στο αίτημα του γάλλου προέδρου Φρανσουά Ολάντ για μεγαλύτερη εμπλοκή στις επιχειρήσεις κατά του Ισλαμικού Κράτους και διαθέτει ήδη δύο αναγνωριστικά αεροσκάφη Tornado καθώς και μία φρεγάτα προς ενίσχυση του γαλλικού αεροπλανοφόρου Charles de Gaulle.
Σύμφωνα με γερμανικά μέσα ενημέρωσης, οι αναγνωριστικές πτήσεις στη Συρία ή το Ιράκ, με στόχο να εντοπίζονται «εχθρικοί στόχοι» στο έδαφος, θα μπορούσαν να αρχίσουν από τον Ιανουάριο του 2016. Σημαίνει αυτό ότι η Γερμανία συμμετέχει πλέον στις πολεμικές επιχειρήσεις στη Συρία;
«Όχι, δεν το πιστεύω αυτό» τονίζει ο καθηγητής Χάκε και επισημαίνει ότι «πρόκειται για μία εμπλοκή in between όπως έχει επικρατήσει να λέγεται.
Ασφαλώς σηματοδοτεί μία αλλαγή σε σχέση με τη μέχρι στιγμής εγκράτεια, γιατί οι Γάλλοι δεν φαίνονταν ευχαριστημένοι με τη στάση της Γερμανίας.
Έτσι η ομοσπονδιακή κυβέρνηση αποφάσισε να κάνει περισσότερα, αλλά ακόμη δεν συμμετέχουμε ως ίσος προς ίσον στη μάχη κατά του Ισλαμικού Κράτους.
Δεν πραγματοποιούμε επιδρομές, απλώς διαθέτουμε αναγνωριστικά αεροσκάφη και θεωρώ ότι χάσαμε μία ευκαιρία για να δείξουμε αυθόρμητα την αλληλεγγύη μας. Ως συνήθως ανταποκριθήκαμε με μισή καρδιά και μόνο κατόπιν προσκλήσεως. Δεν είναι και πολύ ικανοποιητική όλη αυτή η κατάσταση…»
Συμμαχίες αναζητεί ο Ολάντ
Υπάρχει βέβαια και η άλλη όψη του νομίσματος, τονίζει ο Κρίστιαν Χάκε: η Γερμανία είχε ήδη ανταποκριθεί στη γαλλική επιθυμία για στρατιωτική βοήθεια στο Μαλί, ενώ και η περιορισμένη, έστω, εμπλοκή στη διεθνή συμμαχία κατά του Ισλαμικού Κράτους μπορεί να επιφέρει ορατά αποτελέσματα.
«Συνολικά θα έλεγα ότι η Γερμανία συνεισφέρει αρκετά, αν αναλογιστείτε τη σημαντική ενίσχυση των στρατιωτικών δυνάμεων στο Μαλί και μάλιστα στα βόρεια της χώρας, όπου γίνονται οι πιο σφοδρές συγκρούσεις. Υπάρχει λοιπόν μία κινητικότητα και νομίζω ότι αυτή θα βοηθήσει και στον αγώνα κατά της τρομοκρατίας».
Οι αναγνωριστικές πτήσεις των γερμανικών αεροσκαφών δεν μπορούν να ξεκινήσουν πριν δώσει τη συγκατάθεσή της η Bundestag, η γερμανική Βουλή. Η κοινοβουλευτική έγκριση θεωρείται απολύτως απαραίτητη στη Γερμανία, σε αντίθεση με τη Γαλλία, όπου ο πρόεδρος της χώρας διαθέτει ενισχυμένες αρμοδιότητες.
Παραδοσιακά άλλωστε η γερμανική κοινωνία είναι ιδιαίτερα επιφυλακτική στη συμμετοχή των γερμανικών ενόπλων δυνάμεων σε παρόμοιες επιχειρήσεις, υπενθυμίζει ο Κρίστιαν Χάκε: «Ο συνάδελφός μου Χέρφριντ Μύνκλερ στο Βερολίνο κάνει λόγο για ʻμετα-ηρωϊκήʼ κοινωνία εδώ στη Γερμανία και νομίζω ότι ισχύει αυτό.
Δεν έχουμε αντιληφθεί ακόμη τη σύνδεση μεταξύ εξωτερικής πολιτικής και στρατιωτικής δράσης. Γι αυτό όλα γίνονται με μικρά βήματα και μόνο αφού εξασφαλιστεί η συγκατάθεση της κοινής γνώμης. Και η καγκελάριος έχει εξαιρετικό αισθητήριο για την κοινή γνώμη και για το ειρηνιστικό πνεύμα που επικρατεί».
«Ποια άλλη λύση έχουμε;»
Δεν λείπουν βέβαια και εκείνοι που προειδοποιούν ότι η Γερμανία έχει κάθε λόγο να είναι εγκρατής, γιατί σε περίπτωση άμεσης εμπλοκής θα μπορούσε να βρεθεί στην «πρώτη γραμμή» των στόχων για τους τρομοκράτες.
Ο Κρίστιαν Χάκε υποστηρίζει ότι στην ουσία δεν υπάρχει εναλλακτική λύση στην ενεργό συμπαράταξη με τη Γαλλία.
«Αν δεν το κάνουμε αυτό, θα θεωρηθούμε δειλοί και αναξιόπιστοι. Και αν μια μέρα δεχθούμε κι εμείς τρομοκρατική επίθεση, δεν θα μπορούμε να υπολογίζουμε στην αλληλεγγύη των άλλων. Νομίζω ότι αυτό το στοιχείο έχει ιδιαίτερη βαρύτητα αν ζυγίσουμε τα επιχειρήματα, τα οποία ομολογουμένως είναι αντικρουόμενα και σοβαρά και από τις δύο πλευρές».
Πηγή: DW