DW: «Ελλοχεύει ο κίνδυνος από τους φασίστες»

Υπάρχει κάποια ελπίδας φωτός για τον περιορισμό του προσφυγικού κύματος; Η πρόσφατη διάσκεψη στο Αμμάν του Οργανισμού για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη, που έχει εταίρους και στον αραβικό κόσμο, κατέδειξε ότι μόνο μια πολιτική λύση μπορεί να σταματήσει τη βαρβαρότητα στη Συρία.

Βέβαια, είναι πιο εύκολο να το διακηρύττει κανείς στα λόγια από το να βρει τρόπους να το εφαρμόσει στην πράξη.

 

Στην πράξη οι αποφάσεις

Ο υπουργός Εξωτερικών του Λουξεμβούργου Ζαν ΄Ασελμπορν, που παρακολούθησε τις εργασίες της διάσκεψης, θεωρεί ότι το Συμβούλιο Ασφαλείας των ΗΕ είναι ο καταλληλότερος αλλά και ο μοναδικός χώρος επίλυσης αυτών των προβλημάτων.

Αλλά δεν έχει και αυταπάτες. Διότι μπορεί ο διεθνής οργανισμός να παίρνει αποφάσεις για ψηφίσματα ανθρωπιστικού περιεχομένου ή για τη χρήση δηλητηριωδών αερίων, αλλά λόγω των συσχετισμών δυνάμεων δεν είναι σε θέση να ασκήσει πιέσεις για να βρεθεί λύση στο συριακό με αποτέλεσμα να γίνονται στόχος βομβαρδισμών δεκάδες χιλιάδες Σύροι. Το αποτέλεσμα; Η διόγκωση του προσφυγικού κύματος.

«Στην ΕΕ καταβάλαμε πολλές προσπάθειες τις τελευταίες εβδομάδες», υπογραμμίζει μιλώντας στη Γερμανική Ραδιοφωνία (DLF) ο ΄Ασελμπορν δίκην ενός πρώτου απολογισμού. «Δημιουργήσαμε το σύστημα της επανεγκατάστασης 160.000 προσφύγων, είπαμε ότι υπάρχει συλλογική ευθύνη στα εξωτερικά σύνορα της ΕΕ.

Είπαμε επίσης ότι είναι σωστή η εφαρμογή της αρχής να διαπιστώνουμε ποιος χτυπά την πόρτα μας κι αν χρειάζεται προστασία να εγκαθίσταται σε μια από τις 28 χώρες της ΕΕ. Είπαμε ότι χρειαζόμαστε την Frontex, την EASO, τη Ευρωπαϊκή Οργάνωση για τους Πρόσφυγες, τα ΗΕ, την Ύπατη Αρμοστεία για τους Πρόσφυγες, χρειαζόμαστε γύρω στους 1000 συνοριοφύλακες για να βοηθήσουμε στη φύλαξη των συνόρων. Τώρα όλα αυτά θα πρέπει να τα εφαρμόσουμε και επί τόπου κι αυτό είναι εξαιρετικά δύσκολο».

 

«Κίνδυνος από τους φασίστες»

Ο υπουργός Εξωτερικών του Λουξεμβούργου διευκρινίζει ότι οι Γάλλοι έκαναν την πρόταση για ένα συλλογικό ευρωπαϊκό μάνατζμεντ στα εξωτερικά σύνορα της ΕΕ, στην Ιταλία αλλά κυρίως στην Ελλάδα. Κάτι σαν μια ομάδα ακτοφυλακής για τη φύλαξη των θαλάσσιων συνόρων.

Είναι κάτι που θα πρέπει να συζητηθεί, κινείται όμως προς τη σωστή κατεύθυνση. Αλλά σε καμιά περίπτωση στη φύλαξη των εξωτερικών συνόρων δεν ανήκουν τείχη και φράκτες.

«Εάν δεν εφαρμόσουμε γρήγορα τις αποφάσεις μας θα έχουμε εξελίξεις ντόμινο» προειδοποιεί, «αλλά σε καμιά περίπτωση δεν ανήκουν στο μέλλον της Ευρώπης τείχη, συρματένιοι φράχτες και στρατός στα σύνορά της. Σε πολλές χώρες, όπως στη Γερμανία, θα κάνει το ποτήρι να ξεχειλίσει.

Ο κίνδυνος σε πολιτικό επίπεδο ελλοχεύει από τους ακροδεξιούς, τους φασίστες που θα βρουν εύφορο έδαφος για να παίξουν με τους φόβους των ανθρώπων. Δεν μπορούμε να γυρίσουμε το ρολόι 100 χρόνια πίσω.

Η Ευρώπη δημιουργήθηκε για διαφορετικό σκοπό, για να πάρει διαφορετική κατεύθυνση. Πρέπει να πολεμήσουμε για μια ανοιχτή Ευρώπη. Ήμουν στην Ιταλία και δύο φορές στη Λέσβο, πολιτική βούληση υπάρχει.

Αλλά αυτήν την εποχή δεν μπορούμε να διαχειριστούμε σε εθνικό επίπεδο τη ροή ανθρώπων που τρέπονται σε φυγή. Άρα, θα πρέπει να καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι χρειαζόμαστε, όχι εθνικά αλλά μεγάλα ευρωπαϊκά κέντρα υποδοχής προσφύγων, όπου θα κάνουμε αυτό που έχουμε κατά νου».

Πηγή: DW

Exit mobile version