Εκατό μέρες απομένουν μέχρι την προγραμματισμένη αποχώρηση της Βρετανίας από την ΕΕ στις 29 Μαρτίου του 2019 και το Λονδίνο ανεβάζει τους ρυθμούς θωράκισης της χώρας για ένα «σκληρό» Brexit, που γίνεται ολοένα και πιο πιθανό.
Δύο δισ. στερλίνες επιπλέον διαθέτει η Ντάουνινγκ Στριτ για τη πρόσληψη περισσότερων τελωνειακών, την αναβάθμιση των πληροφοριακών συστημάτων καταγραφής εξαγωγών, περισσότερους χώρους στάθμευσης φορτηγών σε αναμονή, ακόμα και μια πιθανή συνδρομή του βρετανικού στρατού στην αντιμετώπιση των επιπτώσεων ενός Brexit χωρίς συμφωνία με την ΕΕ.
Παράλληλα η κυβέρνηση ενημερώνει τόσο τους πολίτες όσο και τις βιομηχανίες της χώρας για το ενδεχόμενο ενός «σκληρού» Brexit ζητώντας τους να προετοιμαστούν κατάλληλα. Πολλές μεγάλες βιομηχανίες έχουν ήδη γεμίσει τις αποθήκες τους με εισαγόμενη πρώτη ύλη ή προϊόντα προμηθευτών έτσι ώστε να διασφαλίσουν την απρόσκοπτη συνέχιση της παραγωγής και μετά τις 29 Μαρτίου του 2019. Πολλές μικρές και μικρομεσαίες επιχειρήσεις ωστόσο δεν έχουν ούτε τους συμβούλους ούτε τις οικονομικές δυνατότητες που απαιτούνται για να προετοιμαστούν για παν ενδεχόμενο. Σύμφωνα με τον σύνδεσμο μικρομεσαίων βρετανικών επιχειρήσεων σχεδόν το 80% των μελών του δεν είναι προετοιμασμένα για ένα «σκληρό» Brexit.
Στο μεταξύ η πρωθυπουργός Τερέζα Μέι απευθύνεται στο αίσθημα ευθύνης των βουλευτών για να πουν τον Ιανουάριο το μεγάλο «ναι» στη συμφωνία αποχώρησης που επιτεύχθηκε με τις Βρυξέλλες. Η ίδια ωστόσο δεν αναζητεί κάποια συμβιβαστική λύση, όπως για παράδειγμα ένα δεύτερο δημοψήφισμα. Υποστηρίζει μάλιστα ότι οι Βρετανοί ψήφισαν το 2016 για ένα Brexit, ακριβώς όπως αυτό που η ίδια διαπραγματεύθηκε με την ΕΕ.
Μέι και Κόρμπιν αποδεικνύονται κατώτεροι των περιστάσεων
Η κατάσταση στο εσωτερικό της βρετανικής κυβέρνησης αντιστοιχεί σε εκείνη του συντηρητικού κόμματος. Υπάρχουν τρία στρατόπεδα: οι «σκληροί» Brexiteers, οι ρεαλιστές και οι μετριοπαθείς φιλοευρωπαϊστές. Οι σκληροπυρηνικοί επιδιώκουν αποχώρηση δίχως συμφωνία, οι πραγματιστές στηρίζουν τη συμφωνία με την ΕΕ και οι φιλοευρωπαϊστές επιθυμούν, στα κρυφά, νέο δημοψήφισμα για το Brexit.
Από την πλευρά τους οι Εργατικοί και ο επικεφαλής τους Τζέρεμι Κόρμπιν αδυνατούν να θέσουν το κοινό συμφέρον υπεράνω των μικροκομματικών συμφερόντων. Αντί να αναζητήσει πλειοψηφίες για ένα δεύτερο δημοψήφισμα ο Τζέρεμι Κόρμπιν επιδίδεται σε κοινοβουλευτικά παιχνίδια, που τον εκθέτουν. Παράλληλα ο αρχηγός των Εργατικών επιμένει να ζητά νέες εκλογές. Η πλειοψηφία των Βρετανών ωστόσο δείχνει να προτιμά μια κυβέρνηση Μέι χωρίς περιθώρια κινήσεων παρά τον Τζέρεμι Κόρμπιν.
1000 μέρες πριν το Brexit το Λονδίνο μοιάζει να μην έχει αίσθηση το κατεπείγοντος. Η Τερέζα Μέι προσπαθεί να κερδίσει χρόνο, ελπίζοντας στο «ναι» του κοινοβουλίου και ο Τζέρεμι Κόρμπιν διακρίνεται κυρίως με την ισχυρογνωμοσύνη του. Οι δύο κορυφαίοι Βρετανοί πολιτικοί δεν δείχνουν να έχουν τη βούληση να σκεφθούν στρατηγικά. Κυριαρχούν ιδεολογικά και μικροπολιτικά κριτήρια. Στέκονται εμπόδιο σε μια υπερκομματική λύση, στην οποία θα μπορούσαν να καταλήξουν οι μετριοπαθείς δυνάμεις Εργατικών και Τόρις. Μέι και Κόρμπιν επικαλούνται συχνά το συμφέρον των Βρετανών, στην πράξη, όπως δεν κάνουν τίποτα για αυτό.
Πηγή: Deutsche Welle
στο 