Στο ψήφισμά τους οι ευρωβουλευτές κάνουν λόγο για «ανεξέλεγκτη, συστημική και βαθιά ριζωμένη» διαφθορά στο εσωτερικό της FIFA και προτείνουν μεταρρυθμίσεις στον τρόπο λειτουργίας της διεθνούς ομοσπονδίας.
Ζητούν επίσης μεγαλύτερη διαφάνεια για τη διαδικασία λήψης αποφάσεων, αλλά και τις αμοιβές ανώτερων στελεχών της.
Ιδιαίτερα επικριτικός εμφανίζεται ο δημοσιογράφος και ευρωβουλευτής της Ευρωπαϊκής Αριστεράς Κούρτσιο Μαλτέζε που έχει εκλεγεί στην Ιταλία με τη «Λίστα Τσίπρα».
Ήδη από τη δεκαετία του ̓80, ο Μαλτέζε ξιφουλκούσε κατά του Γιόζεφ Μπλάτερ μέσω της αρθρογραφίας του στην εφημερίδα του Τορίνο La Stampa.
«Πρόκειται για ένα σύστημα διαφθοράς, όπως πολλά άλλα αντίστοιχα συστήματα. Επιπλέον είναι αντιδημοκρατικό και ολιγαρχικό.
Θυμάμαι ότι έγραφα πριν από 30 χρόνια άρθρα στην εφημερίδα για σκάνδαλα που προκαλούσε το σύστημα Μπλάτερ, όταν ο Μπλάτερ δεν ήταν καν πρόεδρος της ΦΙΦΑ. Χρειαζόταν πράγματι να περιμένουμε το FBI για να τα μάθουμε όλα αυτά;» λέει ο ιταλός ευρωβουλευτής στη Deutsche Welle.
«Να περιμένουμε τη δικαιοσύνη»
Πολλοί ευρωβουλευτές επισημαίνουν πάντως ότι, παρά τις όποιες ενδείξεις που ήδη μπορεί να υπάρχουν, αρμόδιες για να αποφανθούν και πολύ περισσότερο να εκδώσουν καταδικαστικές αποφάσεις είναι αποκλειστικά οι δικαστικές αρχές.
Όπως τονίζει ο ευρωβουλευτής και πρώην αρχηγός της εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου Θοδωρής Ζαγοράκης «το άκουσμα και μόνο του γεγονότος δεν ήταν ό,τι καλύτερο για μας, που ασχολούμαστε με τον αθλητισμό και ειδικότερα με το ποδόσφαιρο. Γι αυτό προσπαθούμε να το αφήσουμε, όσο μπορούμε, σε αυτούς που πρέπει πραγματικά να αναλάβουν δράση, δηλαδή στις δικαστικές αρχές».
Αν όμως υπήρχαν φήμες και ενδείξεις για σκάνδαλα τα προηγούμενα χρόνια, γιατί η «διαδικασία κάθαρσης» ξεκίνησε μόλις τώρα, με τις πρόσφατες συλλήψεις κορυφαίων στελεχών της FIFA;
«Αυτό δεν μπορώ να σας το απαντήσω εγώ, πραγματικά δεν μπορώ να το απαντήσω, γιατί δεν μπορούμε να ξέρουμε» λέει ο έλληνας ευρωβουλευτής στη Deutsche Welle. «Το θέμα βρίσκεται στην αρμοδιότητα των δικαστικών αρχών.
Ο καθένας μπορεί να υποθέσει, να πει, να γράψει ο,τιδήποτε, αλλά ουσιαστικά θα πρέπει να περιμένουμε. Εμείς, ως ΕΕ, θα κάνουμε τις προτάσεις μας και από κει και πέρα θα περιμένουμε το αποτέλεσμα».
Όλοι οι ενδιαφερόμενοι πρέπει να στείλουν το μήνυμα ότι «το ποδόσφαιρο δεν σχέση με τη διαφθορά» λέει ο Θοδωρής Ζαγοράκης. Γι αυτό, επισημαίνει, πρέπει να τιμωρηθούν παραδειγματικά όσοι το εμπλέκουν με τη διαφθορά και εκεί αποβλέπουν οι αυστηρές συστάσεις του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.
«Προσπαθούμε και θέλουμε να επανέλθει η αξιοπιστία, ώστε να απολαύσει ο φίλαθλος αυτά που δίνει το ποδόσφαιρο. Το ποδόσφαιρο δεν είναι οι μεγάλοι αστέρες που βλέπουμε στην τηλεόραση, είναι τα παιδάκια στις αλάνες, είναι τα ερασιτεχνικά πρωταθλήματα, όλοι από εκεί ξεκινήσαμε. Αυτή είναι η ουσία του ποδοσφαίρου».
«Ιδιωτική» υπόθεση οι αποφάσεις της FIFA;
Η παγκόσμια ομοσπονδία ποδοσφαίρου λειτουργεί με βάση το «αυτοδιοίκητο». Επομένως είναι περιορισμένα, κατά κανόνα, τα περιθώρια παρέμβασης από ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα.
Ωστόσο αυτό δεν σημαίνει ότι κάθε απόφαση της ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας είναι «ιδιωτική υπόθεση» και δεν επιδέχεται δημόσιο έλεγχο, προειδοποιεί ο πρώην ευρωβουλευτής Μανόλης Μαυρομμάτης, που είναι σήμερα ειδικός σύμβουλος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
«Η εκάστοτε πολιτεία και οι κυβερνήσεις, έχουν δικαίωμα παρεμβάσεων στον αθλητισμό. Όχι με την έννοια παρέμβασης ότι ‘θα κάνεις αυτό ή το άλλοʼ.
Αλλά όταν σου δινω χρήματα για να συντηρείς τον αθλητισμό ή να αναλάβεις μία μεγάλη διοργάνωση, οφείλει η αθλητική ομοσπονδία να δίνει εξηγήσεις στην πολιτεία για το πού πήγαν αυτά τα χρήματα.
Χτίστηκε, λέει, μία εξέδρα ή ένα γήπεδο που είχε προϋπολογισμό πέντε εκατομμύρια και τελικά κατέληξε να είναι δεκαπέντε εκατομμύρια.
Πού πήγαν αυτά τα χρήματα; Ποιός θα το ελέγξει; Η ίδια η ομοσπονδία που ανέθεσε το έργο ή αυτός που έδωσε τα χρήματα για να γίνει το έργο;»
Αλλαγές στον τρόπο λειτουργίας της FIFA με μεγαλύτερο δημόσιο έλεγχο στην ομοσπονδία ποδοσφαίρου ζητεί από την πλευρά του ο ιταλός ευρωβουλευτής Κούρτσιο Μαλτέζε.
«Είναι αλήθεια ότι η FIFA είναι ιδιωτική οργάνωση, αλλά το θέμα είναι ότι οι αποφάσεις της επηρεάζουν τα δημόσια πράγματα. Όταν παρακολουθούν το παγκόσμιο κύπελο τρία δισεκατομμύρια άνθρωποι δεν μπορούμε να μιλάμε για ιδιωτική υπόθεση. Επιπλέον, η διαφθορά προκαλεί κόστος στα δημόσια ταμεία. Ούτε αυτό είναι ιδιωτική υπόθεση» τονίζει ο ιταλός ευρωβουλευτής.
Τέλος, με αφορμή την ανάθεση παγκοσμίων κυπέλλων στη Νότια Αφρική, τη Ρωσία και το Κατάρ, η «υπόθεση FIFA» πυροδοτεί και μία συζήτηση για το ποιες χώρες μπορούν να σηκώσουν το βάρος μεγάλων διοργανώσεων.
Όμως, η συζήτηση αυτή δεν πρέπει να καταλήξει στον αποκλεισμό όσων θέλουν και μπορούν, λέει ο Μανόλης Μαυρομμάτης: «Μην ξεχνάτε τι γινόταν το 2004 με τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας» υπενθυμίζει. «Τότε λέγανε θα τα καταφέρει η μικρή Αθήνα; Κι όμως οι Ολυμπιακοί Αγώνες της Αθήνας ήταν από τους πιο επιτυχημένους που έχουν γίνει».
Πηγή: DW