Ο Διεθνής Οργανισμός Εργασίας αναφέρει σε νέα έκθεση του πως για πρώτη φορά, περισσότερο από το ήμισυ του παγκόσμιου πληθυσμού διαθέτει κάποιας μορφής κοινωνική προστασία, αλλά η πρόοδος είναι πολύ αργή.
Ο Οργανισμός καλεί ιδιαιτέρως τις πλέον ευάλωτες στην κλιματική κρίση χώρες να επενδύσουν στην κοινωνική προστασία διότι επιτρέπει, όχι αποφυγή της κλιματικής αλλαγής, αλλά την άμβλυνση των συνεπειών στον πληθυσμό προλαμβάνοντας την φτώχεια.
Σύμφωνα με τον Διεθνή Οργανισμό Εργασίας, το 52,4% του πληθυσμού διέθετε τον περασμένο χρόνο μία μορφή κοινωνικής κάλυψης, καταγράφοντας άνοδο σε σχέση με το 42,8% το 2015.
«Παρά το γεγονός ότι πρόκειται για μία αξιοσημείωτη πρόοδο, παραμένει το γεγονός ότι στην πραγματικότητα 3,8 δισεκατομμύρια άνθρωποι δεν διαθέτουν καμία μορφή κοινωνικής προστασίας», σημειώνει ο Οργανισμός τονίζοντας ότι τα περισσότερα παιδιά (76,1%) εξακολουθούν να μην διαθέτουν αποτελεσματική κοινωνική προστασία.
Αν διατηρηθεί ο σημερινός ρυθμός σε παγκόσμιο επίπεδο, θα χρειασθούν άλλα 49 χρόνια, μέχρι το 2073, ώστε όλοι οι άνθρωποι να καλύπτονται από τουλάχιστον μία παροχή κοινωνικής προστασίας.
Αυτός ο ρυθμός κρίνεται από τον ΔΟΕ υπερβολικά αργός.
Ο Οργανισμός που ανήκει στα Ηνωμένα Έθνη ανησυχεί ιδιαίτερα για τις περισσότερο ευάλωτες στην κλιματική αλλαγή χώρες, αφού αυτή αντιπροσωπεύει την μεγαλύτερη απειλή για την κοινωνική δικαιοσύνη σήμερα, σύμφωνα με τον διευθυντή του Γκίλμπερτ Χούνκμπο.
Οι χώρες
«Πολλές χώρες που υφίστανται τις πλέον βίαιες συνέπειες αυτής της κρίσης είναι ιδιαιτέρως κακά εξοπλισμένες για να αντιμετωπίσουν τις συνέπειές της στο περιβάλλον και στα μέσα επιβίωσης», δηλώνει σε ανακοίνωσή του.
Στις 20 περισσότερο ευάλωτες απέναντι στην κλιματική κρίση χώρες, το 91,3% των ανθρώπων δεν διαθέτει ακόμη καμία μορφή κοινωνικής προστασίας. Ευρύτερα, στις 50 πλέον ευάλωτες στην κλιματική κρίση χώρες, το 75% του πληθυσμού (2,1 δισεκατομμύρια άνθρωποι) δεν διαθέτουν καμία μορφή κοινωνικής προστασίας.
«Αυτά τα χάσματα είναι εξαιρετικά σημαντικά, με δεδομένο τον εν δυνάμει ρόλο της κοινωνικής προστασίας για την άμβλυνση των συνεπειών της κλιματικής αλλαγής, την συνδρομή σε ανθρώπους και κοινωνίες να προσαρμοσθούν σε μία νέα ευμετάβλητη κλιματική πραγματικότητα και την διασφάλιση μίας δίκαιης μετάβασης σε ένα αειφόρο μέλλον», σύμφωνα με το κείμενο της ανακοίνωσης του Οργανισμού.
Η κοινωνική προστασία επιτρέπει την ενίσχυση της ικανότητας των πληθυσμών «να αναπτύξουν εκ προοιμίου αντοχή στα κλιματικά σοκ διασφαλίζοντας τα εισοδήματα και την πρόσβαση στις φροντίδες υγείας» και συμβάλλει στην βελτίωση των δυνατοτήτων προσαρμογής, «κυρίως των μελλοντικών γενεών χάρη στην θετική επίδραση στην ανθρώπινη ανάπτυξη».
Τα μέτρα κοινωνικής προστασίας, όταν συνδέονται με ενεργητικές πολιτικές της αγοράς εργασίας, μπορούν επίσης να βοηθήσουν τα άτομα να περάσουν σε περισσότερο οικολογικές εργασίες και σε περισσότερο αειφόρες οικονομικές πρακτικές, σύμφωνα με την έκθεση.
Για το Διεθνή Οργανισμό Εργασίας, «είναι καιρός να περάσουμε στην υψηλότερη ταχύτητα» και να επενδύσουμε σημαντικά στην κοινωνική προστασία, την ώρα που ο κόσμος ακολουθεί δύο, πολύ διαφορετικές, κατευθύνσεις στον τομέα της κοινωνικής προστασίας.
Οι υψηλού εισοδήματος χώρες προσεγγίζουν την οικουμενική κάλυψη (85,9%), ενώ οι χώρες υψηλού μεσαίου εισοδήματος (71,2%) και χαμηλού μεσαίου εισοδήματος (32,4%) καταγράφουν μεγάλη πρόοδο για να καλύψουν τα κενά στην κοινωνική προστασία. Αλλά, την ίδια στιγμή, τα ποσοστά κάλυψης στις χώρες χαμηλού εισοδήματος (9,7%) έχουν ελάχιστα αυξηθεί από το 2015.
Οι χώρες υψηλού εισοδήματος αφιερώνουν κατά μέσο όρο το 16,2% του ΑΕΠ τους στην κοινωνική προστασία, έναντι 0,8 για τις χώρες χαμηλού εισοδήματος.
Αυτές οι χώρες χαμηλού εισοδήματος έχουν ανάγκη επιπλέον 308,5 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως για να εγγυηθούν τουλάχιστον μία στοιχειώδη κοινωνική προστασία, σύμφωνα με τον Διεθνή Οργανισμό Εργασίας, που ζητεί διεθνή υποστήριξη για την κάλυψη αυτού του στόχου.