Αίσθηση έχει προκαλέσει το μανιφέστο 14 κορυφαίων Γερμανών και Γάλλων οικονομολόγων που προτείνουν λύσεις για να ξεπεραστούν οι δομικές αδυναμίες της Ευρωζώνης.
Εντύπωση προκαλεί το ότι οι 14 ανήκουν σε διαφορετικές σχολές σκέψης και με τις ιδέες τους προσπαθούν να συγκεράσουν τα συμφέροντα όλων των μελών της Ευρωζώνης.
Ζητούν να σπάσει ο φαύλος κύκλος της αλληλεξάρτησης κρατών και τραπεζών, οι κανόνες της Ευρωζώνης να γίνουν πιο ευέλικτοι, να υπάρξει πρόνοια για συντεταγμένη αναδιάρθρωση των χρεών μιας χώρας που οδηγείται στη χρεοκοπία, να υπάρξει ένα ταμείο αλληλεγγύης για την περίπτωση που μια χώρα αρχίσει να κλυδωνίζεται, προτείνουν ένα Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο, την έκδοση ευρωομολόγων και τη σύσταση ενός ανεξάρτητου σώματος που θα επιτηρεί την πορεία της Ευρωζώνης.
«Είναι αξιοπρόσεκτο», σχολιάζει η εφημερίδα Die Welt, «ότι διατυπώνοντας τις προτάσεις τους οι οικονομολόγοι αφήνουν εκτός, όπου μπορούν, την πολιτική. Προτιμούν η επιτήρηση των κανόνων του ευρώ και η διαμόρφωση προγραμμάτων διάσωσης να ανατεθεί όχι σε εκλεγμένους αντιπροσώπους του λαού, αλλά καλύτερα σε γραφειοκράτες. Με άλλα λόγια από τη σκοπιά των ειδικών οι εκλεγμένοι πολιτικοί μάλλον δεν είναι σε θέση η τουλάχιστον όχι για πολύ να βγουν από την εθνική προοπτική και να δράσουν προς το συμφέρον της Ευρώπης συνολικά. Αλλά ακριβώς αυτό το σημείο θα παρεμποδίσει τελικά και την εφαρμογή του μανιφέστου τους. Γιατί ποιος πολιτικός συναινεί με τη θέλησή του στην ίδια του την αποδυνάμωση;»