Οι άοκνες δολιχοδρομίες του Ερντογάν, με τις ταυτόχρονες κινήσεις του σε δύο ταμπλό απασχολούν το γερμανικό περιοδικό Der Spiegel, όπως γράφει σήμερα, η ιστοσελίδα Deutsche Welle.
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ που υπογράφει ο Γιάννης Παπαδημητρίου, το γερμανικό περιοδικό επισημαίνει την ιδιαίτερη γεωστρατηγική θέση της χώρας και υποστηρίζει ότι «ο πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν αξιοποίησε τη θέση αυτή στην εξωτερική του πολιτική. Αυτό φάνηκε ξεκάθαρα στη συμφωνία για τα σιτηρά που συνήψαν πριν από τρεις εβδομάδες Ρωσία και Ουκρανία μετά από διαμεσολάβηση των Ηνωμένων Εθνών και της Τουρκίας.”
Και το περιοδικό συνεχίζει: “Στον πόλεμο της Ουκρανίας ο Ερντογάν έχει διπλό ρόλο, καθώς είναι ένας από τους λίγους αρχηγούς κρατών και κυβερνήσεων, που διατηρεί στενές επαφές τόσο με το Κίεβο, όσο και με τη Μόσχα. Πριν ακόμη από λίγους μήνες η Τουρκία ήταν ένα είδος παρία στη διεθνή πολιτική. Ο Ερντογάν με τις προκλήσεις του είχε εξοργίσει ομολόγους του σε Μέση Ανατολή, Ευρώπη και ΗΠΑ. Ξαφνικά έγινε και πάλι ένας περιζήτητος συνομιλητής.
Ο κίνδυνος για την Τουρκία είναι όμως ότι o Ερντογάν το παρακάνει, όπως έχει κάνει τόσες φορές στο παρελθόν. Σχεδόν επιδεικτικά συγχρωτίζεται με τον Ρώσο δικτάτορα Βλάντιμιρ Πούτιν. Για τους εταίρους του στο ΝΑΤΟ συμπεριφέρεται σαν να ήταν διπλός πράκτορας».
Παράλληλα, το γερμανικό περιοδικό επισημαίνει τους κινδύνους που αντιμετωπίζει η τουρκική οικονομία: «Η οικονομία βρίσκεται στα πρόθυρα της κατάρρευσης, ο πληθωρισμός αγγίζει το 80%. Περισσότερο από ποτέ οι τουρκικές επιχειρήσεις θα ήθελαν τώρα να βασίζονται σε αξιόπιστες σχέσεις με τα κράτη-μέλη της ΕΕ, με τα οποία διεκπεραιώνουν πάνω από το ήμισυ των εμπορικών τους συναλλαγών. Με λιγότερο από έναν χρόνο να απομένει μέχρι τις προεδρικές εκλογές, τα ποσοστά δημοτικότητας του Ερντογάν είναι τόσο χαμηλά, όσο ελάχιστες φορές από τότε που ανέλαβε την εξουσία. Εμφανιζόμενος όλο αυτοπεποίθηση στη διεθνή σκηνή, μπορεί να εντυπωσιάζει τους εθνικιστές ψηφοφόρους, αλλά οι περισσότεροι Τούρκοι θα προτιμούσαν να δουν την οικονομία να ανακάμπτει», καταλήγει το σχόλιο του γερμανικού DER SPIEGEL.
στο 