Πριν από μερικά χρόνια, η ενεργειακή ανεξαρτησία των ΗΠΑ έμοιαζε ένα
αρκετά απίθανο σενάριο, καθώς οι ανάγκες της καλύπτοντας κατά βάση από το
εισαγόμενο πετρέλαιο ξένων δυνάμεων, με ορισμένες εκ των οποίων μάλιστα η
Ουάσινγκτον είχε αντικρουόμενα συμφέροντα.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα της εν λόγω κατάστασης αποτελεί η δεκαετία
του 1970, κατά την οποία το εμπάργκο του αραβικού κόσμου προς τις ΗΠΑ είχε
οδηγήσει σε δραματική ζήτηση πετρελαίου, καθώς και εκτόξευση των τιμών της
βενζίνης.
Ωστόσο, η εν λόγω κατάσταση δείχνει κατά τα τελευταία χρόνια να
σημειώνει μία αξιοσημείωτη ανατροπή, λόγω της ιδιαίτερα αυξημένης παραγωγής
σχιστολιθικού πετρελαίου και φυσικού αερίου, με τους αναλυτές της επενδυτικής
εταιρίας Raymond James να εκτιμούν ότι η ενεργειακή ανεξαρτησία των ΗΠΑ είναι
πιθανόν να επιτευχθεί σε μεγάλο βαθμό μέχρι το 2020.
Συγκεκριμένα, το 2005 οι ΗΠΑ κάλυπταν το 65% των ημερήσιων ενεργειακών
αναγκών τους, βασιζόμενες σε προμηθευτές από το εξωτερικό, με το σχετικό αριθμό
να μειώνεται στο 55% κατά το 2010. Το εν λόγω ποσοστό μειώθηκε σχεδόν κατά το ήμισυ το 2015, στο 28%, με
την εγχώρια παραγωγή να διαδραματίζει καθοριστικό ρόλο, καταγράφοντας υψηλό 43
ετών.
Κατά το 2020, οι αναλυτές εκτιμούν ότι οι ΗΠΑ θα χρειάζεται να εισάγουν
μόλις το 11% των ημερήσιων πετρελαϊκών αναγκών τους, τα οποία μάλιστα θα
μπορούν να καλυφθούν εξολοκλήρου μέσω του Καναδά και του Μεξικού. «Ένα τέτοιο σενάριο θα εκμηδένιζε την εξάρτηση της χώρας από εισαγωγές
εκτός ηπείρου», ανέφεραν χαρακτηριστικά οι αναλυτές, τονίζοντας ότι καθοριστικό
ρόλο θα παίξουν η μελλοντική παγκόσμια ζήτηση του πετρελαίου, καθώς και η
παραγωγή του σχιστολιθικού.
Εφόσον οι συνθήκες στην παγκόσμια αγορά παραμείνουν ως έχουν για
παραπάνω διάστημα, η ενεργειακή ανεξαρτησία των ΗΠΑ ενδεχομένως να μην καταστεί
δυνατή μέχρι το 2040, αν και ο εν λόγω στόχος θα βρίσκεται αρκετά κοντά. Σε περίπτωση όμως που η παραγωγή σχιστολιθικού επιταχυνθεί, η
Ουάσιγκτον θα μπορούσε να μετατραπεί σε «καθαρό εξαγωγέα πετρελαίου» έως του
2024, ενώ αυτό το σενάριο θα μπορούσε να επιταχυνθεί κατά δύο επιπλέον χρόνια,
εάν συνδυαστεί με μία εκτόξευση των τιμών, η οποία ωστόσο θα πρέπει να αγγίζει
τα 100 δολάρια ανά βαρέλι.
Ωστόσο, αξίζει να σημειωθεί ότι ακόμα και υπό το καλύτερο δυνατό
σενάριο, η πλήρης ανεξαρτησία μπορεί να μην καταστεί δυνατή, καθώς ορισμένα
αμερικανικά διυλιστήρια έχουν ρυθμιστεί να επεξεργάζονται βαρύτερους τύπους
αργού πετρελαίου, οι οποίοι είναι εισαγόμενοι. Όπως και να χει μία τέτοια εξέλιξη, ακόμα και στην πιο ήπια εκδοχή της,
θα μπορούσε να αποβεί ιδιαίτερα ευεργετική για την αμερικανική οικονομία, καθώς
θα μπορούσε να της προσφέρει μεγαλύτερη οικονομική ανεξαρτησία, καθώς και
περισσότερη διπλωματική ευελιξία, αφού πλέον δεν θα εξαρτάται από ξένες
δυνάμεις, λόγω του πετρελαίου.