Αύξηση των προκλήσεων για την οικονομία της Ελβετίας βλέπει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, κυρίως λόγω της υπερτίμησης του ελβετικού φράγκου.
Το ΔΝΤ έδωσε σήμερα Δευτέρα στη δημοσιότητα έκθεση για την ελβετική οικονομία που καταρτίσθηκε στην βάση του άρθρου 4 του καταστατικού του Ταμείου και η οποία υποστηρίζει πως η οικονομική ανάπτυξη στην Ελβετία είναι πιθανό να επιβραδυνθεί στο άμεσο μέλλον, ενώ και ο πληθωρισμός αναμένεται να γίνει πιο αρνητικός.
Όπως τονίζεται, η οικονομία της Ελβετίας επέδειξε σχετικά καλή απόδοση στον απόηχο της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, με την ανάπτυξη να ανέρχεται στο 2% του ΑΕΠ το 2014.
Ωστόσο, το ΔΝΤ σημειώνει πως η ανατίμηση της συναλλαγματικής ισοτιμίας του φράγκου στις αρχές του 2015, έχει αφήσει υπερτιμημένο το ελβετικό νόμισμα κάτι που αποδυναμώνει τη βραχυπρόθεσμη προοπτική της οικονομίας. Ειδικότερα, η αύξηση του ΑΕΠ αναμένεται να υποχωρήσει κατά περίπου 0,75% το 2015, κυρίως λόγω της μείωσης των καθαρών εξαγωγών.
Ακόμη, σημειώνει πως το ισχυρό φράγκο, σε συνδυασμό με τις χαμηλότερες τιμές του πετρελαίου, είναι επίσης πιθανό να οδηγήσουν τον πληθωρισμό χαμηλότερα κατά 1,5% μέχρι το τέλος του 2015.
Στη βάση αυτή το ΔΝΤ συνιστά στην Ελβετία να διευκολύνει περαιτέρω τη νομισματική πολιτική της για να περιορίσει την αναμενόμενη επιβράδυνση της ανάπτυξης και τη μείωση των κινδύνων που συνδέονται με τον πολύ χαμηλό πληθωρισμό.
Ακόμη, συνιστά περαιτέρω στήριξη της ανάπτυξης, αφήνοντας τους αυτόματους δημοσιονομικούς σταθεροποιητές να λειτουργήσουν ελεύθερα. «Αν η ύφεση είναι πιο σοβαρή από ό, τι αναμενόταν, πρέπει να υπάρξουν επιλεκτικά μέτρα δημοσιονομικής χαλάρωσης», σημειώνει το ΔΝΤ.
Πάντως, το Ταμείο προτείνει στην Ελβετία την υιοθέτηση μεταρρυθμίσεων του συνταξιοδοτικού συστήματος για να εξασφαλιστεί η βιωσιμότητα του διχτυού ασφαλείας για τις μελλοντικές γενιές.
Τέλος, σύμφωνα με το ΔΝΤ απαιτείται η αύξηση των ελάχιστων απαιτήσεων για το δείκτη μόχλευσης των ελβετικών τραπεζών σε πιο φιλόδοξα επίπεδα, ώστε να εξασφαλιστεί ότι οι τράπεζες έχουν επαρκή κεφάλαια για να αντιμετωπίσουν μελλοντικές κρίσεις, χωρίς να προσφύγουν σε κρατική στήριξη.