Αναφερόμενος ειδικότερα στο στρατόπεδο των Ρεπουμπλικάνων, ο γερμανός καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης Μπόρις Φόρμαν επισημαίνει ότι «αυτό ακριβώς είναι το πρόβλημά τους, ότι δεν έχουν κριθεί (σ.σ. οι προκριματικές).
Ο Μάρκο Ρούμπιο, τον οποίο τα προγνωστικά ήθελαν να εξέρχεται πιο ενισχυμένος, δεν τα πήγε τόσο καλά, εντούτοις ελπίζει σε καλύτερα αποτελέσματα στους επόμενους γύρους. Ο Τεντ Κρουζ κέρδισε τρεις πολιτείες και πιστεύει ότι έχει την πρωτιά. Ακόμη και ο Μπεν Κάρσον, ο οποίος είχε ένα απογοητευτικό αποτέλεσμα, τρέφει ακόμη ελπίδες. Η κούρσα φαίνεται λοιπόν να παραμένει ανοιχτή. Και όσο παραμένει ανοιχτή, ευνοείται ο Ντόναλντ Τράμπ».
Μεροληπτική κάλυψη υπέρ της Κλίντον
Απολύτως ανοιχτή είναι η έκβαση της εκλογικής διαδικασίας, σύμφωνα με τον πολιτικό επιστήμονα, και στο στρατόπεδο των Δημοκρατικών. Σύμφωνα με τον Μπόρις Φόρμαν, ο Μπέρνι Σάντερς έχει ακόμη βάσιμες ελπίδες να αποσπάσει το χρίσμα:
«Σε κάθε περίπτωση. Υπήρξε ένας μεροληπτικός τρόπος κάλυψης των γεγονότων, ιδιαίτερα εάν διάβαζε κανείς τις τελευταίες εβδομάδες τους New York Times. Εκεί τονίζεται διαρκώς πόσο καλά τα πηγαίνει η Χίλαρι Κλίντον. Εντούτοις εάν δει κανείς τη δημοσκόπηση του CNN που δημοσιεύτηκε χθες, θα διαπιστώσει ότι η δημοτικότητά της υποχωρεί διαρκώς τις τελευταίες εβδομάδες. Βρίσκεται στα χαμηλότερα επίπεδα από το 1992. Ο Μπέρνι Σάντερς έχει μεγαλύτερος πιθανότητες να κερδίσει τον Ντόναλντ Τραμπ από την Χίλαρι Κλίντον. Επίσης η Κλίντον θα έχανε από τους Κρουζ και Ρούμπιο. Πρόκειται για πράγματα που δεν ακούμε συχνά, ωστόσο θα πρέπει να διαβάζει κανείς πιο προσεκτικά τις δημοσκοπήσεις».
Ποια ιδεολογία εκφράζει ο Τραμπ;
Ποιες ιδεολογίες όμως θα βρίσκονταν αντιμέτωπες στο υποθετικό σενάριο που θέλει να επικρατούν τελικώς Κλίντον και Τραμπ;
«Δεν ξέρω εάν μπορεί να μιλήσει κανείς για ιδεολογία στον Τραμπ. Στα τέλη της δεκαετίας του 1990 ήταν μάλλον φιλελεύθερος και μάλιστα προοδευτικός. Θα μπορούσε να τον εντάξει κανείς στο δημοκρατικό στρατόπεδο. Στην περίπτωση της Χίλαρι Κλίντον τα πράγματα είναι πιο ξεκάθαρα. Είπε ότι θέλει να συνεχίσει το status quo, δηλαδή την κληρονομιά του Ομπάμα. Είναι σαν να της λείπει το πολιτικό όραμα. Πρόκειται για έναν δημοκρατικό δρόμο (…) που βρίσκει μέχρι στιγμής ανταπόκριση και ο οποίος απευθύνεται στους ψηφοφόρους του Ομπάμα προκειμένου να τους κινητοποιήσει. Με τον τρόπο αυτό όμως η στενεύει μόνη της τα περιθώριά της. Ο Ομπάμα είχε κερδίσει γιατί στην αρχή είχε πολύ ξεκάθαρες θέσεις».
Πηγή: DW
στο 