Οι μεν χαρακτηρίζουν την απόφαση της Ρώμης απάνθρωπη. Οι δε δείχνουν κατανόηση, παραπέμποντας στο γεγονός ότι για πολλά χρόνια η υπόλοιπη Ευρώπη αδιαφορούσε, αφήνοντας την Ιταλία να αντιμετωπίζει μόνη της τα μαζικά κύματα προσφύγων. Ορισμένοι μάλιστα στην ίδια την Ιταλία φτάνουν στο σημείο να επικροτούν με θέρμη την κίνηση της νέας κυβέρνησης, τονίζοντας ότι επιτέλους βρέθηκαν πολιτικοί που δεν αφήνουν άλλους πρόσφυγες στη χώρα.
Η κίνηση της Ιταλίας προκάλεσε ποικίλες αντιδράσεις ενώ δεν έλειψαν και οι διπλωματικές τριβές με το Παρίσι, μετά την παρέμβαση του γάλλου προέδρου Μακρόν ο οποίος επέρριψε στη Ρώμη κυνισμό και ανευθυνότητα.
Ισχυρή αντίδραση στην αδράνεια των υπολοίπων;
Το γεγονός ότι η Ιταλία καταφεύγει σε αυτό το βήμα όμως καταδεικνύει αναμφίβολα ότι εξακολουθούν να υπάρχουν τεράστιες ελλείψεις και πως δεν έχουν ληφθεί τα αναγκαία μέτρα προκειμένου να αποσυμφοριστούν οι χώρες που αντιμετωπίζουν τα μεγαλύτερα προσφυγικά κύματα. «Όσο σοκαριστικό κι αν ακούγεται, η συμπεριφορά της Ιταλίας είναι μια ισχυρή αντίδραση στην αδράνεια των υπολοίπων χωρών μελών της ΕΕ», έγραψε η γαλλική L´ Alsace. Γεγονός είναι ότι η επικείμενη Σύνοδος Κορυφής της ΕΕ θα πρέπει να αναζητήσει και να βρει λύσεις.
Εδώ και χρόνια η Ιταλία ισχυρίζεται ότι έχει αφεθεί στη τύχη της και ζητά μια δικαιότερη κατανομή των προσφύγων και μεταναστών σε όλες τις χώρες μέλη. Εντούτοις η Γερμανία ήταν η χώρα η οποία ενέκρινε και δη με διαφορά τον μεγαλύτερο αριθμό αιτήσεων ασύλου. Οι χορηγήσεις ξεπέρασαν αριθμητικά το σύνολο των χορηγήσεων σε όλες τις υπόλοιπες 27 χώρες της ΕΕ. Όπως ανακοίνωσε η Eurostat, το 60% των θετικών αποφάσεων εμπίπτουν στη Γερμανία.
Την ίδια ώρα όμως οι δεξιές και εθνολαϊκιστικές κυβερνήσεις σε Ουγγαρία και Πολωνία αρνούνται σθεναρά μια δεσμευτική ποσόστωση ενώ η Αυστρία και στο πλαίσιο της καλύτερης προστασίας των εξωτερικών συνόρων της ΕΕ που προκρίνει, επεξεργάζεται με μια μικρή ομάδα χωρών σχέδια για τη δημιουργία κέντρων υποδοχής προσφύγων εκτός της ευρωπαϊκής επικράτειας.
Λιγότερα πλοία ΜΚΟ
Το ερώτημα που τίθεται είναι ποιες θα είναι οι άμεσες συνέπειες της απόφασης της Ρώμης να μην δέχεται πλέον τον ελλιμενισμό πλοίων με πρόσφυγες και μετανάστες που ανήκουν σε μη κυβερνητικές οργανώσεις; Μπορούν να αντεπεξέλθουν οι ΜΚΟ εάν θα αναγκάζονται στο μέλλον να αποβιβάζουν τους πρόσφυγες στην μακρινή Ισπανία; Πολλές οργανώσεις έχουν εξαντλήσει ήδη τα όρια των δυνατοτήτων τους.
«Σε αντίθεση με πέρσι που υπήρχαν πάνω από δέκα πλοία, φέτος υπάρχουν μόλις πέντε διαθέσιμα», λέει ο εκπρόσωπος της γερμανικής Sea Watch Ρούμπεν Νοϊγκεμπάουερ. «Σε περίπτωση που αποδυναμωθούν περαιτέρω, δεν αποκλείεται να έχουμε μια επανάληψη του 2015 με τραγική κατάληξη». Υπενθυμίζεται ότι το 2015 και μετά το τέλος της επιχείρησης Mare Nostrum σημειώθηκαν δυο πολύνεκρα ναυάγια.
Υπάρχει βέβαια και η άλλη άποψη: ότι η δράση των ΜΚΟ είναι αυτή ακριβώς που ενθαρρύνει πολλούς ανθρώπους στο να αφεθούν στα χέρια των διακινητών, πιστεύοντας ότι εάν συμβεί κάτι εν πλω, θα επέμβουν οι διασώστες των οργανώσεων αρωγής.
Στην παρούσα φάση βέβαια το πρόβλημα της Ιταλίας δεν είναι ο αριθμός των νεοφιχθέντων προσφύγων και μεταναστών ο οποίος είναι ο χαμηλότερος των τελευταίων ετών. Το πρόβλημα αφορά περισσότερο στη φιλοξενία και περίθαλψη των ανθρώπων που βρίσκονται ήδη στην Ιταλία. Ζητήματα στα οποία η νέα ιταλική κυβέρνηση δεν έχει δώσει ακόμη λύσεις, πέραν της υπόσχεσης Σαλβίνι να «διώξει» όλους τους παράνομους.
Πηγή Πληροφοριών: DW
στο 