Από τη ρωσική προσάρτηση της Κριμαίας το 2014 και την εμπλοκή στην ανατολική Ουκρανία, τα δυτικά κράτη οδηγούμενα από τις ΗΠΑ έχουν σταθερά συσφίξει τις κυρώσεις κατά της Ρωσίας.
Ξεκίνησαν στοχεύοντας άτομα και επεκτάθηκαν συμπεριλαμβάνοντας κυρώσεις σε τομείς, όπως σε τραπεζικές και ενεργειακές εταιρείες, απαγορεύοντας σταδιακά την πρόσβαση σε δυτική χρηματοδότηση και κεφάλαια.
Σε γενικές γραμμές η Ρωσία έχει καταφέρει να περιορίσει τη ζημιά και έχει μάθει να ζει με τις κυρώσεις. Εν τω μεταξύ, αυτά τα τιμωρητικά μέτρα δεν είχαν καμία προφανή επίπτωση στη συμπεριφορά του Βλαντιμίρ Πούτιν. Αντιθέτως, ο Πρόεδρος Πούτιν έχει αντιμετωπίσει τη δυτική φιλελεύθερη τάξη με αυξανόμενα επιθετικές τακτικές.
Έχει εδραιώσει την παρουσία της Ρωσίας στην ανατολική Ουκρανία, έχει εμπλακεί στη Συρία για να σώσει τη δολοφονική δικτατορία του Μπασάρ Αλ Άσαντ και όπως φαίνεται έχει μπλεχτεί στις αμερικανικές εκλογές του 2016. Πιο πρόσφατα, η Μόσχα έχει κατηγορηθεί από την κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου ότι εξαπέλυσε θανατηφόρo νευροτοξική ουσία κατά του πρώην διπλού πράκτορα, Σεργκέι Σκριπάλ, σε βρετανικό έδαφος. Αυτή την εβδομάδα, η Μόσχα υποστήριξε τον κ. Άσαντ, μετά τις κατηγορίες ότι το συριακό καθεστώς είχε κάνει επίθεση με χημικά όπλα.
Καθώς οι δυτικές κυβερνήσεις συζητούν για την αντίδραση τους στη Συρία, ο τελευταίος γύρος κυρώσεων που ανακοινώθηκε, κατά σύμπτωση, την Παρασκευή από το αμερικανικό υπουργείο Οικονομικών, «δαγκώνουν». Τυχαία ή προγραμματισμένα, είναι δυνητικά πολύ πιο επιβλαβείς για τη ρωσική οικονομία από τα προηγούμενα μέτρα. Είναι αρκετά δυνατές, για να τις «σηκώσει» ο κ. Πούτιν.
Εισήχθησαν με το Countering America’s Adversaries (ομοσπονδιακός νόμος για την επιβολή κυρώσεων σε Ιράν, Βόρεια Κορέα και Ρωσία) μέσω της πράξης για τις Κυρώσεις, που πέρασε το αμερικανικό Κογκρέσο πέρυσι. Φαινομενικά, ήταν ένας τρόπος για να δεθούν τα χέρια του Προέδρου Ντόναλντ Τραμπ και να τον εμποδίσουν από τη μονομερή χαλάρωση της πίεσης προς τον Ρώσο ομόλογό του. Οι περιορισμοί έχουν στόχο 24 Ρώσους ολιγάρχες, κυβερνητικούς αξιωματούχους και 14 εταιρείες. Καθώς οι δυτικοί επενδυτές προσπαθούν αυτή την εβδομάδα να αποκωδικοποιήσουν τις ευρύτερες επιπτώσεις, το ρούβλι και οι μετοχές στη Ρωσία «βυθίστηκαν».
Με δεδομένη την αβεβαιότητα στο γεω-στρατηγικό κλίμα, δεν είναι σαφές πόσο ασφαλές θα είναι να εμπορεύεται κανείς με ρωσικές οντότητες, χωρίς να υφίσταται την αμερικανική οργή. Αυτά τα μέτρα «ρίχνουν το δίχτυ τους» ευρέως και όχι μόνο τριγύρω, στους κοντινούς συμμάχους του κ. Πούτιν.
Όπως με το Ιράν, η ανησυχία που προκύπτει είναι ότι θα μπορούσε να αρχίζει να «παγώνει» τη Ρωσία κρατώντας την εκτός από το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα. Θα γίνει πιο δύσκολο για τον Ρώσο ηγέτη να αποζημιώσει τις επιχειρήσεις που επηρεάζονται και να «μαντρώσει» τους συμμάχους του όπως έχει κάνει στο παρελθόν.
Η Μόσχα «έχει ασχοληθεί με μία γκάμα κακόβουλης δραστηριότητας σε όλο τον κόσμο», σύμφωνα με το αμερικανικό υπουργείο οικονομικών, από την επιχειρούμενη υπονόμευση των δυτικών δημοκρατιών, μέχρι την παροχή όπλων σε ένα καθεστώς που βομβαρδίζει αμάχους.
Η Ουάσιγκτον έχει δίκιο που έχει αυξήσει την αμερικανική αντίδραση. Οι ρωσικές επιχειρήσεις που βγάζουν κέρδη από το διεφθαρμένο σύστημα του κ. Πούτιν δεν πρέπει να θεωρούνται ξεχωριστό κομμάτι από την αποσταθεροποιητική δραστηριότητα του καθεστώτος του.
Αν αυτά τα μέτρα φτάσουν αρκετά μακριά, έτσι ώστε να αλλάξουν τον λογισμό του κ. Πούτιν, είναι ένα άλλο θέμα. Η άμεση κρίση είναι η Συρία, όπου η Ρωσία μαζί με το Ιράν, βάζουν «πλάτη» στον κ. Άσαντ. Ο κ. Πούτιν πρέπει να συμμετέχει στην καταδίκη του ισχυρού άνδρα της Συρίας, από το να τον προστατεύει, καθώς κανονικοποιεί τη χρήση απαγορευμένων όπλων.
Ο Πρόεδρος Τραμπ έχει ενημερώσει τη Συρία και τη Ρωσία, προειδοποιώντας ότι ένα πυραυλικό χτύπημα είναι επικείμενο, αν και οι σύμμαχοι σωστά προτρέπουν ότι θα πρέπει να υπάρχουν αρκετά στοιχεία πολεμικών επιχειρήσεων με χημικά, πριν γίνει η στρατιωτική δράση. Αντί για οργισμένη απειλή αντιποίνων, που θα μπορούσε να τροφοδοτήσει μία άμεση αναμέτρηση μεταξύ της Ρωσίας και της Δύσης, ο κ. Πούτιν πρέπει να χαλιναγωγήσει το τερατώδες καθεστώς που έχει υποστηρίξει.
Πηγή Πληροφοριών: Financial Times, Euro2day.gr
στο 