Στις δημογραφικές προβλέψεις που δείχνουν ότι οδεύουμε σε κοινωνίες που θα είναι αριθμητικά μικρότερες αλλά και γηραιότερες παρότι θα υπάρξουν και σημαντικές διαφορές από χώρα σε χώρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αναφέρθηκε ο υφυπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης Πάνος Τσακλόγλου, στο πλαίσιο της συμμετοχής του στο συνέδριο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής με θέμα τις προκλήσεις και τις ευκαιρίες της αυξημένης μακροζωίας στην Ευρώπη.
Ο κ. Τσακλόγλου επεσήμανε ότι οι δημογραφικές αυτές διαδικασίες έχουν ξεκινήσει εδώ και πολλές δεκαετίες στα κράτη-μέλη της ΕΕ. Για την αντιμετώπιση των δημοσιονομικών και μακροοικονομικών συνεπειών τους, οι ευρωπαϊκές χώρες έχουν λάβει και συνεχίζουν να λαμβάνουν σειρά μέτρων, με σκοπό τόσο την ανάσχεση της αύξησης της συνταξιοδοτικής δαπάνης ως ποσοστό του ΑΕΠ όσο και τον περιορισμό της έκθεσης των συστημάτων κοινωνικής ασφάλισης στο δημογραφικό κίνδυνο.
Αναλυτικότερα, στην κατηγορία των πολιτικών που υιοθέτησαν οι ευρωπαϊκές χώρες για την ανάσχεση της αύξησης της συνταξιοδοτικής δαπάνης στο ΑΕΠ συμπεριλαμβάνονται μέτρα όπως η εξάλειψη των κινήτρων για πρόωρη συνταξιοδότηση, η υιοθέτηση μέτρων για την αύξηση της συμμετοχής στο εργατικό δυναμικό, η αναπροσαρμογή των ποσοστών αναπλήρωσης των συντάξεων και η αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης ή/και σύνδεσή τους με το προσδόκιμο της επιβίωσης, λαμβάνοντας υπόψη ότι μακροχρονίως εκτός από το προσδόκιμο της επιβίωσης αυξάνει και το προσδόκιμο της υγιούς επιβίωσης.
Για τα συνταξιοδοτικά συστήματα
Παράλληλα, έχουν ληφθεί μέτρα ενίσχυσης ή δημιουργίας κεφαλαιοποιητικών συνταξιοδοτικών συστημάτων, συμπληρωματικών προς τα υφιστάμενα διανεμητικά συστήματα, δεδομένου ότι τα κεφαλαιοποιητικά συστήματα δεν υπόκεινται στο «δημογραφικό κίνδυνο». Επιπρόσθετα, δεδομένου ότι, με βάση τα διαθέσιμα ιστορικά δεδομένα, τα κεφαλαιοποιητικά συστήματα έχουν υψηλότερες αποδόσεις από τα διανεμητικά συστήματα γερασμένων κοινωνιών, το μέτρο αυτό βελτιώνει και την επάρκεια των συντάξεων των μελλοντικών συνταξιούχων.
Κλείνοντας, ο υφυπουργός Εργασίας τόνισε ότι η μακροζωία είναι ευλογία ωστόσο, δημιουργεί προκλήσεις όταν συνδυάζεται με χαμηλά ποσοστά γεννήσεων και πληθυσμιακή συρρίκνωση. Οι προκλήσεις που φέρνει η γήρανση του πληθυσμού στη λειτουργία των συστημάτων υγείας και μακροχρόνιας φροντίδας, αναπόφευκτα θα οδηγήσουν σε αύξηση των δαπανών του κράτους πρόνοιας για τους ηλικιωμένους συμπολίτες μας.
Σε αυτό το πλαίσιο, η κατανομή των κοινωνικών δαπανών θα πρέπει να γίνει με τρόπο δίκαιο ώστε το κοινωνικό κράτος να επιτελεί το σκοπό του ολοκληρωμένα τόσο απέναντι στην τωρινή όσο και στη μελλοντική γενιά.
στο 