Η
Ιταλία και η Γαλλία θέλουν να τεθεί ένα ανώτατο όριο στα ίδια κεφάλαια και τα
στοιχεία παθητικού τους , τα οποία πρέπει να έχουν διαθέσιμα για να
εξαλειφθούν, σε περίπτωση που χρειασθούν διάσωση, όπως προκύπτει από κοινό
έγγραφό τους, στο οποίο αναφέρεται δημοσίευμα του Reuters.
Εκατοντάδες
Ιταλοί έχασαν πέρυσι τις αποταμιεύσεις τους, όταν τα ομόλογα που είχαν αγοράσει
χρησιμοποιήθηκαν ως συμβολή στη διάσωση τεσσάρων μικρών τραπεζών. Αυτή η
εξέλιξη οδήγησε σε φωνές για την προσαρμογή των κανόνων για την από μέσα
διάσωση (bail – in), ώστε να μην υφίστανται τόσο
μεγάλες ζημιές οι μικροεπενδυτές.
Οι
κανόνες για το bail – in, που ισχύουν από την αρχή του 2016,
απαιτούν από τις τράπεζες της Ευρωζώνης να τηρούν ένα ελάχιστο ποσό δικών τους κεφαλαίων
επιλέξιμων στοιχείων παθητικού (MREL) για να μπορούν προσφύγουν στο ταμείο διάσωσης σε
περίπτωση αποτυχίας τους και να αποφύγουν την πλήρη εκκαθάρισή τους.
Οι
μέτοχοι των τραπεζών, οι ομολογιούχοι και οι μεγάλοι καταθέτες αναμένεται να
πληγούν από την παραπάνω διαδικασία. Το Ενιαίο Εποπτικό Συμβούλιο (Single Resolution Board, SRB), που είναι η αρμόδια εποπτική αρχή,
ζήτησε από τις τράπεζες να διατηρούν «τουλάχιστον» 8% του παθητικού τους ως στοιχεία
που θα μπορούν να εξαλειφθούν.
Στο
κοινό τους έγγραφο, το Παρίσι και η Ρώμη αμφισβητούν τη λογική να υπάρχει ένα
κατώτατο όριο MPEL και
ζητούν αντί τούτου να υπάρξει ένα ανώτατο όριο που δεν θα υπερβαίνει το 8% του
χρέους των τραπεζών.