Σε κοινή ανακοίνωση που υπογράφουν η Εθνική Εταιρεία Ελλήνων Λογοτεχνών, η Εταιρεία Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων, η Εταιρεία Ελλήνων Λογοτεχνών, η Εταιρεία Συγγραφέων, η Ένωση Ελληνικού Βιβλίου, ο Σύλλογος Εκδοτών Βιβλίου Αθηνών, ο Σύνδεσμος Εκδοτών Βιβλίου, ο Σύλλογος Ελληνικού Επιστημονικού Βιβλίου και ο Οργανισμός Συλλογικής Διαχείρισης Έργων του Λόγου, αναφέρουν ότι η επιβολή τέλους σε υπολογιστές, κινητά τηλέφωνα και τάμπλετ, δεν είναι φόρος αλλά δίκαιη αποζημίωση των δημιουργών, υποχρέωση που επιβάλλει Ευρωπαϊκή Οδηγία.
“Κατ’αρχάς δεν είναι επιτρεπτό σε καμιά ευνομούμενη και ανεπτυγμένη χώρα της Δύσης να βαφτίζεται «χαράτσι» η αποζημίωση πνευματικών δικαιωμάτων των δημιουργών.
Η θέσπιση της δίκαιης αποζημίωσης αποτελεί υποχρέωση της χώρα μας που προκύπτει από Ευρωπαϊκή οδηγία (2001/29). Το σκεπτικό είναι απλό: Η αξία των μηχανημάτων πολλαπλασιάζεται από τη δυνατότητα αντιγραφής καλλιτεχνικών έργων. Η δίκαιη αποζημίωση αποτελεί την αμοιβή των δημιουργών για τα έργα –κείμενα, ταινίες, τραγούδια εικόνες- που μέσω των μηχανημάτων αναπαράγονται νόμιμα από ιδιώτες. Πρόκειται για μια ελάχιστη επιβάρυνση σε σχέση με το πόσες φορές μπορεί να αναπαραχθεί οποιοδήποτε έργο μέσω αυτών των τεχνικών μέσων.
Η χθεσινή διάταξη δεν έφερε τίποτε καινούργιο. Απλώς διόρθωσε νομοτεχνικές ατέλειες που υπήρχαν στην αντίστοιχη διάταξη του ν.4481/2017 που ψηφίσθηκε πέρυσι το καλοκαίρι, η οποία και επανέφερε αποζημίωση πνευματικών δικαιωμάτων ίση με το 2% της αξίας εισαγωγής ηλεκτρονικών υπολογιστών και ταμπλετ (αποζημίωση που ίσχυε για τους υπολογιστές στην Ελλάδα ήδη από το 1993 έως το 2002, όταν και καταργήθηκε). Τα έξυπνα κινητά τηλέφωνα υπόκειντο σε εύλογη αμοιβή (6%) και με τον προηγούμενο νόμο, όπως αναγνώρισαν δικαστικές αποφάσεις, και με τη χθεσινή διάταξη η αμοιβή μειώθηκε σε 2%!
Οι άνθρωποι που παράγουν έργα λόγου, των οποίων το έργο είναι σχεδόν αδύνατον να κοστολογηθεί αντικειμενικά, είναι χιλιάδες: Συγγραφείς, μεταφραστές, δημοσιογράφοι, αρθρογράφοι, επιστημονικοί συντάκτες. Παράλληλα, από το έργο τους βιοπορίζονται ολόκληρες κατηγορίες επαγγελματιών όπως εκδότες, τυπογράφοι, δάσκαλοι και καθηγητές, επιμελητές και άλλοι. Όπως και για τη μουσική και την οπτικοακουστική παραγωγή, έτσι και για τα έργα του λόγου, η εύλογη αμοιβή αποτελεί ελάχιστη αποζημίωση για τους δημιουργούς αλλά και όσους εμπλέκονται στα έργα που απολαμβάνουμε όλοι”.
στο 