Με εγκύκλιο του Υπουργείου Οικονομικών καθορίζονται μια σειρά προυποθέσεων σχετικά με την επιβολή τέλους επιτηδεύματος σε χωριά με πληθυσμό κάτω των 500 κατοίκων.
1. Σύμφωνα με τις διατάξεις της για την απαλλαγή από το τέλος επιτηδεύματος των φορολογούμενων που ασκούν επιτήδευμα ή ελεύθερο επάγγελμα, σε χωριά με πληθυσμό έως πεντακόσιους (500) κατοίκους και νησιά κάτω από τρεις χιλιάδες εκατό (3.100) κατοίκους, εκτός αν πρόκειται για τουριστικούς τόπους, λαμβάνονται υπόψη τα χωριά και νησιά όπως προβλέπονταν πριν από την έναρξη ισχύος του Ν. 2539/1997 (ΦΕΚ 244 Α΄) για την εφαρμογή του σχεδίου «Καποδίστριας».
2. Περαιτέρω, με απόφαση του Διοικητή της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων, ορίζεται ότι για την διαπίστωση των πληθυσμιακών εξαιρέσεων από την επιβολή του τέλους επιτηδεύματος ή την επιβολή μειωμένου τέλους, λαμβάνεται υπόψη η τελευταία επίσημη Απογραφή Μόνιμου Πληθυσμού της Χώρας, η οποία είναι αυτή της 9ης Μαΐου 2011, όπως κυρώθηκε με ταπόφαση της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής (ΦΕΚ 3465 Β΄), όπως αυτή έχει τροποποιηθεί και ισχύει
3. Επίσης, με την ερμηνευτική εγκύκλιο καθώς και με τα έγγραφά μας Δ12Α 1089202 ΕΞ 2012/11-6-2012 και Δ12Α 1146052 ΕΞ 2011/25-10-2011 έχει γίνει δεκτό ότι αν κάποιο χωριό δεν αποτελούσε, κατά το εξεταζόμενο χρονικό διάστημα, από μόνο του κοινότητα και άνηκε διοικητικά σε άλλη κοινότητα ή σε κάποιο δήμο, λαμβάνεται υπόψη για την απαλλαγή από το τέλος επιτηδεύματος, ο πληθυσμός της κοινότητας (ή αντίστοιχα του δήμου) που υπαγόταν. Συνεπώς, δεν εξετάζεται ο κάθε οικισμός χωριστά, αλλά η Κοινότητα που αυτοί συνιστούσαν όλοι μαζί πριν την εφαρμογή του σχεδίου «Καποδίστριας».
4. Σε εξαιρετικές περιπτώσεις που η Φορολογική Διοίκηση δεν διαθέτει στοιχεία για την ορθή επιβολή του τέλους επιτηδεύματος, τότε οι υπόχρεοι φορολογούμενοι, εφόσον διαπιστώσουν λάθος, υποβάλλουν στη Δ.Ο.Υ. αίτηση για νέα εκκαθάριση, έτσι ώστε να ελεγχθούν τα πραγματικά περιστατικά.“