Είναι αναγκαίο να υιοθετηθούν καινοτόμες και βιώσιμες δημοσιονομικές λύσεις εξαιτίας της αύξησης του δημοσίου χρέους στην Ευρωζώνη επεσήμανε ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος Γιάννης Στουρνάρας, στο πλαίσιο του συνεδρίου με θέμα «Δημόσιο χρέος: διδάγματα του παρελθόντος, προκλήσεις του μέλλοντος».
Όπως επεσήμανε ο ίδιος, η Ευρώπη βρίσκεται σήμερα σε σταυροδρόμι, αντιμέτωπη με αυξημένα επίπεδα χρέους λόγω των αλλεπάλληλων πρόσφατων κρίσεων, όπως η παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση του 2008, η κρίση δημόσιου χρέους της περιόδου 2010-13, η πανδημία, αλλά και η ενεργειακή κρίση που προκάλεσε ο πόλεμος στην Ουκρανία.
Συνακόλουθα η πρόκληση που αντιμετωπίζει σήμερα απαιτεί «συνεχή εγρήγορση και προσαρμοστικότητα. Σε περίπτωση που τα επίπεδα χρέους οδηγήσουν σε αυξανόμενες ευπάθειες, η ανάγκη για καινοτόμες και βιώσιμες δημοσιονομικές λύσεις θα είναι πιο επιτακτική από ποτέ», όπως ανέφερε χαρακτηριστικά. Συμπλήρωσε δε ότι οι αποφάσεις που λαμβάνουμε σήμερα θα καθορίσουν όχι μόνο τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα της Ευρώπης, αλλά και την ευημερία των μελλοντικών γενεών. Η επίτευξη της σωστής ισορροπίας ανάμεσα στην προώθηση της ανάπτυξης, τη διασφάλιση της δημοσιονομικής βιωσιμότητας και την προστασία των μακροπρόθεσμων συμφερόντων των κοινωνιών μας δεν είναι εύκολο έργο, είναι ωστόσο ένα ζήτημα συλλογικής ευθύνης.
Τα διδάγματα
Στην παρέμβασή του ο διοικητής της ΤτΕ αναφέρθηκε στα διδάγματα από την πρόσφατη κρίση χρέους στην Ευρωζώνη. Συνοπτικά αυτά αφορούν:
α. Τη σημασία της αυστηρότερης δημοσιονομικής επιτήρησης και την ανάγκη αξιόπιστων μηχανισμών επιβολής, με τη θέσπιση του Δημοσιονομικού Συμφώνου και τη δημιουργία του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ESM).
β. Το υψηλό τίμημα που αναγκάστηκε να καταβάλλει η Ελλάδα λόγω της επιβολής υπέρμετρα περιοριστικών δημοσιονομικών μέτρων. Συνεπώς απαιτείται μία πιο ευέλικτη προσέγγιση της δημοσιονομικής πολιτικής η οποία θα μπορούσε να είχε μετριάσει την ένταση της κρίσης.
γ. Η εθνική ιδιοκτησία των προσπαθειών δημοσιονομικής προσαρμογής έχει καίρια σημασία για την επιτυχία και τη βιωσιμότητα των δημοσιονομικών μεταρρυθμίσεων.
δ. Η υιοθέτηση της λεγόμενης στοχαστικής ανάλυσης βιωσιμότητας του χρέους, καθώς η βιωσιμότητα του χρέους δεν αφορά αποκλειστικά και μόνο τη μείωση των λόγων του χρέους, αλλά οφείλει επίσης να διασφαλίζει ότι τα επίπεδα του χρέους παραμένουν διαχειρίσιμα κάτω από διαφορετικές οικονομικές συνθήκες.
ε. Η ανάγκη στην υιοθέτηση ευελιξίας στην εξυπηρέτηση του χρέους.
στ. Η υιοθέτηση συντονιστικού πλαισίου για την επίβλεψη του χρηματοπιστωτικού τομέα με τη δημιουργία του Ενιαίου Εποπτικού Μηχανισμού SSM.
ζ. Την ανάγκη για ανάπτυξη μακροπροληπτικών πολιτικών που θα περιλαμβάνουν εργαλεία σχεδιασμένα για την αντιμετώπιση των συστημικών κινδύνων.
η. Την ανάγκη διασφάλισης υψηλής κεφαλαιακής επάρκειας για τις τράπεζες.
Θ. Την αποδυνάμωση του φαύλου κύκλου κράτους τραπεζών.
στο 